********** English **********
Olivier de Sagazan is a painter, sculptor, and performer whose multifaceted
œuvre reflects an obsession with metamorphosis and improbable figures violently
ripped away from the normality of appearances.
Transfiguration betrays the sculptor’s desire to breathe life into his creation
– and his frustration at failing to do so. He enters into the clay himself,
covering his body and face with it, abandoning his own identity, and, through
his transformations, inventing other identities – animal, hybrid, monstrous. He
removes and unravels the layers of his face in an unfettered quest, part ritual,
part mockery, part dance, part trance.
The sense of wonder and amazement is akin to that experienced when a totally
unexpected, aberrant, funny, and wild vision of ourselves is suddenly unveiled.
********** Français **********
Peintre, sculpteur et performeur, Olivier de Sagazan est l’auteur d’une œuvre
multiple, hantée par la métamorphose et les figures improbables violemment
arrachées à la normalité des apparences. Transfiguration révèle le désir du
sculpteur de donner vie à sa création – et son insatisfaction de ne pouvoir y
arriver. Il entre alors lui-même dans l’argile, s’en recouvre corps et visage et
quitte son identité pour, à travers ses transformations, s’en inventer d’autres,
animales, hybrides, monstrueuses. Il efface et dénoue les couches de son visage
dans une quête sans entrave, une forme de rituel entre dérision, danse et
transe.La stupéfaction éprouvée est pareille à celle qui jaillit lorsque soudain
se révèle une vision totalement imprévue de nous-mêmes, aberrante, drôle,
sauvage.
********** Nederlands **********
Schilder, beeldhouwer en performer, Olivier de Sagazan, heeft een veelzijdig
œuvre op zijn naam staan, waarin hij steevast teruggrijpt naar de
gedaanteverandering en naar onwaarschijnlijke figuren die hardhandig zijn
losgerukt uit de normaliteit.Transfiguration vertaalt het verlangen van de
beeldhouwer om zijn creatie tot leven te brengen, en ook zijn ongenoegen omdat
dit niet lukt. Vervolgens bedekt hij zichzelf, inclusief mond en neus met klei
zodat hij onherkenbaar wordt, om te transformeren in misvormde, hybride,
dierlijke, monsterachtige figuren. Hij wist en ontrafelt de lagen van zijn
gezicht in een ongeremde zoektocht, als een ritueel op de grens van spot, dans
en trance.De verwondering die ons ten deel valt, doet denken aan de verbazing
die we voelen bij het zien van een compleet onverwacht beeld van onszelf:
absurd, grappig en ongetemd.
