********** English **********
Following his quintet album “amuri & spiranza,” Pierre Vaiana invites you to
journey further on with a soprano sax, cello and guitar trio, which features
voice on certain pieces. These new compositions open novel sound spaces, at the
crossroad between chamber, jazz, improvisation and traditional music. Voice, in
it, takes on an important role, between song and storytelling. Here a love song,
there a monologue set to a slow, hypnotic rock soundscape, question why a water
spring in Sicily gets sold to Nestlé. At times, it's an invitation to meditate
or stay introspected. Other times, it's a scream that doesn't let you forget
that war is, and remains, violence and suffering. Sicily is a constant
evocation, a metaphor, in the style of Sicilian poet Leonardo Sciascia. You'll
come out at peace, a smile lingering on your lips.
********** Français **********
Après l’album en quintet « amuri & spiranza », Pierre Vaiana vous propose
de continuer le voyage en trio sax soprano, violoncelle, guitare, et voix
sur certains morceaux. Les nouvelles compositions ouvrent de nouveaux
espaces sonores entre musique de chambre, jazz, musiques improvisées
et musiques traditionnelles. La place de la voix y prend une place importante,
entre chanson et «storytelling». Tantôt c’est une chanson d’amour,
ou un monologue sur fond sonore qui évoque un rock lent et hypnotique et
qui se questionne pourquoi la source d’un village en Sicile a été vendue à
Nestlé. Parfois c’est une invitation à la méditation ou à l’introspection.
Parfois c’est un cri pour ne jamais oublier que la guerre est toujours violence
et souffrance. L’évocation de la Sicile y est permanente, en guise de métaphore
à l’instar du poète sicilien Leonardo Sciascia. On sort d’un concert
de ce groupe apaisé et le sourire aux lèvres.
********** Nederlands **********
Na zijn album Amuri & Spiranza¸ dat hij met een kwintet heeft ingeblikt, voert
Pierre Vaiana ons deze keer mee met zijn trio waarin de sopraansax, de cello en
de gitaar de toon zetten. Op sommige stukken is ook de zang aanwezig. De nieuwe
composities zetten de deuren open naar nieuwe klankruimten die schatplichtig
zijn aan de kamermuziek, de jazz, de geïmproviseerde muziek en de traditionele
muziek. Er is ook een belangrijke rol weggelegd voor de stem , die het midden
houdt tussen chanson en ‘storytelling’. Nu eens horen we een liefdeslied, en dan
weer worden we - tegen een achtergrond die aanleunt tegen een langzaam en
hypnotisch soort rock - vergast op een monoloog rond de vraag waarom de bron van
een dorp in Sicilië verkocht is aan Nestlé. Soms worden we tot meditatie of
introspectie aangezet, en een andere keer weerklinkt een schreeuw opdat we nooit
zouden vergeten dat oorlog altijd met geweld en lijden gepaard gaat. De
aanwezigheid van Sicilië is, net zoals bij de Siciliaanse dichter Leonardo
Sciascia, altijd voelbaar, bij wijze van metafoor. Wie een concert van deze
groep heeft bijgewoond, gaat vreedzaam en met een glimlach om de lippen terug
naar huis.
