IF festival : day 1

- "Dans une sorte de rêve éveillé" Philippe-Aubert Gauthier + Tanya St-Pierre :
A starting point: computer animation videos by the duo St-Pierre and Gauthier revisited and assembled, cross-hatched. Fires of color and drips of arrangement. Hue, saturation, value and color change are the imposed pilots of an assembly of synthesized sounds. A surge, alternating video themes with purely sonic and noisy improvisations. Theme, improv, theme, improv, color, improv. Keeping the rhythm in the surge. Navigating as best you can through this syncopation of the ear and the eye.
Only Philippe-Aubert Gauthier will be performing tonight.
Philippe-Aubert Gauthier is a professor at UQÀM's École des arts visuels et médiatiques, a mechanical engineer, master of science and doctor of mechanical engineering and acoustics. He works at the crossroads of art, science and technology. His works take forms ranging from installation, sound and digital arts to performance and music. He has produced over fifty sound and digital artworks. His work has been presented in Quebec, Canada, the United States, Mexico, France, England, Germany and Japan. As a researcher and artist, he has published more than 80 articles and lectures, and has given 30 workshops and conferences specializing in the arts and technology. He is associate director of artistic research at the Centre for Interdisciplinary Research in Music, Media and Technology.
Since 2003, he has also worked as a duo with Tanya St-Pierre. Their work takes the form of installations, performances and videos.
Tanya St-Pierre is a visual, sound and digital artist. By exploring the possible relationships between the visual and digital arts and narrative, she transforms various systems for altering narrative into poetic and conceptual proposals. As part of a more general scheme, these proposals thwart and question notions of representation and cultural artefacts. Her works take the form of collages, installations, videos and performances. Her work has been shown in Quebec, Canada, Mexico, Germany, France and Japan.
Since 2003, their approaches have come together in collaborative projects. Their respective interests and commitments are addressed in exchanges that lead to hybrid artistic proposals resulting from self-critical jousting and duo inventions.

- "Aubes" Alexis Langevin-Tétrault + Guillaume Côté : Dawn (Aube, in French) is a natural and universal phenomenon of transition, it designates the beginning of the process leading from one state to another, from night to day. This concept is aesthetically inspiring and structuring; at dawn, the light is revealed little by little, abstract shapes and silhouettes stand out, color gradually comes back to life, meaning emerges from the night. Moving lighting changes the appearance of the surroundings, nature gradually awakens, light reflects and refracts. Dawn is both mysterious and a bearer of hope, a potential that is revealed and actualized daily.
This new 25 minutes performance seeks to offer viewers a unique sensory experience. It transcends the tools of the genre, in order to sculpt the audiovisual material and to create a personal, sensitive, nuanced and non-stereotypical perspective, in the aesthetic continuity and hatched rhythm of artists who have engraved directly on analog film, such as than Stan Brakhage and Norman McLaren, but with a sensitivity and color palette similar to the work of the pioneer of minimalist art Agnes Martin. The performance uses a 4k projection on screen, and it can be enhanced with a lighting system provided by the artists, adapting to the venue.
The audio of the performance is performed live on modular synthesizers and computers. The composition consists of exuberant, dynamic and varied sound synthesis, while the visual is created using only evolving and unpredictable noise generators. The result is colorful, rich and dense audiovisual content, in perpetual evolution and renewal.
Aubes presents an original and striking experience, playing with the effects of retinal persistence and the critical threshold of perception. This is one of Alexis Langevin-Tétrault and Guillaume Côté's most unique audiovisual creations, both dazzling and accessible. It is an open door to their imagination, from which emerges a certain exalted euphoria.
This project is supported by Canada Council for the Arts and Quebec Council for the Arts, artist-run centres Avatar and Daïmôn in Canada, and Elektron Musik Studion (EMS) in Sweden.
Alexis Langevin-Tétrault is an interdisciplinary artist based in Montreal. He has contributed to a variety of projects such as the collectives Falaises, DATANOISE and QUADr, in addition to solo audiovisual performances such as Hypercube (one) and Interférences (String Network). He performed on the best stages of digital art at such as Ars Electronica, ISEA and Mutek. His current work explores the concept of corporality and is characterized by the design of audiovisual devices, conceptual and social thinking, scenographic and dramaturgic work, and physical performance.
Influenced by his surroundings, sound artist Guillaume Côté explores, through a mixture of concrete, synthetic and vocal materials, the territorial, linguistic and social dynamics specific to Quebec. Eclectic, his artistic research is based not only on the encounter with the Other through a musical discourse with narrative or informative aims, but also on the abstraction induced by modular systems. Avid for collaborations, he is co-founder of the digital audio creation company Trames (2016), of the Falaises collective (2017), and of the duo Aubes (2022), in addition to occupying the position of technical director at Avatar, an artist-run center based in Quebec, Canada.

- "Soap Bubbles" Floris Vanhoof : A laser shines through soap bubbles and 2 diodes listen to the lightwaves that are bend through the ever changing surfaces. Bursting bubbles make dynamic pops and photons diffracted through microscopic movements of liquid soap make glissandi.
An LED (light-emitting diode) emits light when an electrical current passes through. Here this process is reversed and the diode detects light. When light shines onto the diode, the current passes through (in the opposite direction) and we hear the amplified current.
Light travels through space as a wave. When a wave travels through a medium, certain random variations of that medium can cause the wave to spread out. This changes with time as the bubbles age and thin.
When the mediums random structure is larger than the lasers wavelength, nonlinear optical phenomena, sometimes not unlike the recently discovered "branched flow of light" can be seen and heard.
Floris Vanhoof combines homemade musical circuits and abandoned projection technologies for installations, expanded cinema performances, films and music releases.
Translating the one medium to the other to find how our perception operates and which new perspectives appear.
Part of my practice is to carefully dose sounds and visuals.
Considering how much to show or let hear and what to omit.
Subtly overloading our perception so our imagination goes to work.
Looking inside and outside.
Creating small problems that put big ones into context.

********** Français **********

Au carrefour des arts médiatiques, de la musique et des cultures numériques, IF revient pour une édition plus intime, en collaboration avec Elektra Montréal, réunissant des artistes du Québec et de Belgique (+UE).

********** Nederlands **********

- "Dans une sorte de rêve éveillé" Philippe-Aubert Gauthier + Tanya St-Pierre :
Ter intro: computeranimatievideo's van het duo St-Pierre en Gauthier herbezichtigd en geassembleerd tot een dwars-uitgedachte en kruislingse structuur. Spettering van kleur en druppels ter ordening. Tint, verzadiging, waarde en kleurverandering zijn de opgelegde piloten van een constructie van gesynthetiseerde geluiden. Een gestage niet aflatende toevloed die videothema's afwisselt met puur sonische en luidruchtige improvisaties. Thema, improvisatie, thema, improvisatie, kleur, improvisatie. Het ritme in de opzwellende impulsen behouden. Zich zo goed mogelijk loodsen door deze verschuiving van accenten voor het oor en het oog.
Alleen Philippe-Aubert Gauthier treedt vanavond op.
Philippe-Aubert Gauthier is hoogleraar aan de École des arts visuels et médiatiques van UQÀM (Université du Québec à Montréal), werktuigbouwkundig ingenieur, master of science en doctor in werktuigbouwkunde en akoestiek. Zijn werk ontwikkelt zich op de kruislijnen van kunst, wetenschap en technologie en varieert van installatie-, geluids- en digitale kunst tot performance en muziek. Hij produceerde meer dan vijftig geluids- en digitale kunstwerken. Zijn werk is gepresenteerd in Québec, Canada, de Verenigde Staten, Mexico, Frankrijk, Engeland, Duitsland en Japan. Als onderzoeker en kunstenaar heeft hij, naast de publicatie van meer dan 80 artikelen en lezingen, 30, in kunst en technologie gespecialiseerde workshops en conferenties, gegeven. Hij bekleedt de functie van adjunct-directeur voor het artistiek onderzoek bij het Centre for Interdisciplinary Research in Music, Media and Technology.
Sinds 2003 werkt hij ook als duo met Tanya St-Pierre. Samen bestaat hun werk uit installaties, performances en video's.
Tanya St-Pierre is een visueel, geluids- en digitaal kunstenaar. Door de denkbare mogelijke relaties tussen de visuele en digitale kunsten en het narratieve te verkennen, past ze verschillende systemen toe om het narratieve te wijzigen en om te buigen naar poëtische en conceptuele voorstellen. Als onderdeel van een meer algemeen schema, dwarsbomen en bevragen deze voorstellen noties van representatie en culturele artefacten. Haar werk bestaat in de vorm van collages, installaties, video's en performances. Haar werk is tentoongesteld in Québec, Canada, Mexico, Duitsland, Frankrijk en Japan.
Sinds 2003 vloeien hun werkbenaderingen en optiek samen in samenwerkingsprojecten. Hun respectieve interesses en engagementen komen aan bod in uitwisselingen die leiden tot hybride artistieke voorstellen die het resultaat zijn van zelfkritische steekspelen en duo-uitvindingen.

- "Aubes" Alexis Langevin-Tétrault + Guillaume Côté : Dageraad (Aube, in het Frans) is een natuurlijk en universeel fenomeen van overgang, het duidt het begin aan van het proces dat leidt van de ene staat naar de andere, van nacht naar dag. Dit concept is esthetisch inspirerend en structurerend; bij dageraad wordt het licht beetje bij beetje onthuld, abstracte vormen en silhouetten worden duidelijk, kleur komt geleidelijk weer tot leven, betekenis komt tevoorschijn uit de nacht. Het licht dat zich verplaatst verandert, in een kalme opeenvolging, het uiterlijk van de omgeving, de natuur ontwaakt op haar eigen ritme, licht reflecteert en refracteert. De dageraad is zowel mysterieus als een drager van hoop, een potentieel dat dagelijks wordt onthuld en geactualiseerd.
Deze nieuwe voorstelling van 25 minuten biedt het publiek een unieke zintuiglijke ervaring. Het overstijgt de gebruikelijke middelen van het genre, om het audiovisuele materiaal vorm te geven en een persoonlijk, gevoelig, genuanceerd en niet-stereotiep perspectief te laten ontluiken, in de esthetische continuïteit en het uitgebroede kruislingse ritme van kunstenaars die rechtstreeks op analoge film hebben gegraveerd, zoals Stan Brakhage en Norman McLaren, maar met een gevoeligheid en kleurenpalet vergelijkbaar met het werk van de pionier van de minimalistische kunst Agnes Martin. De voorstelling maakt gebruik van een 4k-projectie op het scherm en is mogelijk te versterken met een lichtsysteem dat door de kunstenaars wordt aangeleverd en zich aanpast aan de locatie.
De audio van de performance wordt live uitgevoerd op modulaire synthesizers en computers. De compositie bestaat uit uitbundige, dynamische en gevarieerde geluidssynthese, terwijl het visuele wordt ontvouwd met behulp van alleen evoluerende en onvoorspelbare ruisgeneratoren. Het resultaat is een kleurrijke, rijke en compacte audiovisuele inhoud, in voortdurende evolutie en vernieuwing.
Spelend met de effecten van retinale persistentie en de kritische perceptiedrempel presenteert Aube een originele en opvallende ervaring. Aube is een van de meest unieke audiovisuele creaties van Alexis Langevin-Tétrault en Guillaume Côté, zowel meesterlijk en oogverblindend als toegankelijk. Het is een open deur naar hun verbeelding, waaruit een zekere verheven euforie opduikt.
Dit project wordt ondersteund door de Canada Council for the Arts en de Quebec Council for the Arts, de door kunstenaars gerunde centra Avatar en Daïmôn in Canada en Elektron Musik Studion (EMS) in Zweden.
Alexis Langevin-Tétrault is een interdisciplinair kunstenaar uit Montreal. Hij droeg, naast audiovisuele soloperformances zoals Hypercube (one) en Interférences (String Network), bij aan verschillende projecten zoals de collectieven Falaises, DATANOISE en QUADr. Hij trad op de beste podia van de digitale kunst op zoals Ars Electronica, ISEA en Mutek. Zijn huidige werk verkent het concept van lichamelijkheid en wordt gekenmerkt door het ontwerpen van audiovisuele apparaten, conceptueel en sociaal denken, scenografisch en dramaturgisch werk en fysieke performance.
Beïnvloed door zijn omgeving verkent geluidskunstenaar Guillaume Côté, door middel van een mix van concrete, synthetische en vocale materialen, de territoriale, linguïstische en sociale dynamiek die eigen is aan Quebec. Eclectisch, en via een muzikaal discours met verhalende of informatieve doelstellingen, is zijn artistiek onderzoek niet alleen gebaseerd op de ontmoeting met de Ander, maar ook op de abstractie die modulaire systemen veroorzaken.
Guillaume houdt ontzettend van samenwerken en is medeoprichter van het digitale audiocreatiebedrijf Trames (2016), van het collectief Falaises (2017) en van het duo Aubes (2022). Daarnaast is hij technisch directeur bij Avatar, een door kunstenaars gerund audio- en electronica-centrum in Quebec, Canada.

- "Soap Bubbles" Floris Vanhoof : Een laser straalt door zeepbellen en 2 diodes nemen het geluid waar van de lichtgolven die door de steeds veranderende oppervlakken worden gebogen. Barstende bellen maken dynamische ploppen en fotonen die door de microscopische bewegingen van vloeibare zeep worden gediffracteerd en produceren alzo een vloeiend en glijdend geluid. Een LED (lichtemitterende diode) zendt licht uit wanneer er een elektrische stroom doorheen loopt. Hier wordt dit proces omgeslaan en detecteert de diode licht. Wanneer het licht op de diode valt, gaat de stroom er doorheen (in de tegenovergestelde richting) en horen we de versterkte stroom. Licht reist door de ruimte als een golf. Wanneer een golf zich door een medium verplaatst, kunnen bepaalde willekeurige variaties van dat medium ervoor zorgen dat de golf zich verspreidt. Dit verandert met de tijd naarmate de zeepbellen ouder en dunner worden.
Wanneer de toevallige structuur van het medium groter is dan de golflengte van de laser, kunnen niet-lineaire optische verschijnselen worden gezien en gehoord. Deze verschijnselen lijken soms op de onlangs ontdekte 'vertakte lichtstroom'.
Floris Vanhoof combineert zelfgemaakte muziekcircuits en vergeten projectietechnologieën voor installaties, expanded cinema performances, films en muziekreleases.
Hij vertaalt het ene medium naar het andere om te peilen hoe onze perceptie werkt en welke nieuwe perspectieven verschijnen.
Een deel van mijn praktijk bestaat uit het zorgvuldig doseren van geluiden en beelden.
Afwegen hoeveel te laten zien of horen en wat weg te laten.
Onze waarneming subtiel overbelasten zodat onze verbeelding aan het werk gaat.
Naar binnen en naar buiten kijken.
Kleine problemen en kwesties creëren die grote in context plaatsen.