Bruce Brubaker plays Eno Piano

Coming from the glam rock scene, Brian Eno collaborated on the first two Roxy Music albums. As a composer, Eno put ambient music on the map with Discreet Music and Music for Airports (1975-1978), and with David Byrne he anticipated world music and sampling (My Life in the Bush of Ghosts, 1980). As a producer, he boosted David Bowie's career with his magnificent Berlin trilogy (Low, Heroes, Lodger, 1977-1979). Eno thus gave new meaning to the term “arty rock. His knowledge and creative use of all possible musical genres from minimal, repetitive over electronic and algorithmic music, make him undeniably the brilliant pathfinder of the avant-garde, which he still is. In 2015, American pianist Bruce Brubaker dedicated an album to Philip Glass, about whom the critic Roland Duclos wrote, “Brubaker is to Glass what Glenn Gould is to Bach.” Today Brubaker offers us a new arrangement for piano of Brian Eno's contemplative and atmospheric works. Mythical!

********** Français **********

Issu de la scène glam-rock, Brian Eno participe aux deux premiers albums de Roxy Music. Compositeur, Eno invente la musique ambient avec Discreet Music et Music for Airports (1975-1978), ou anticipe la world music et le sampling avec David Byrne (My Life in the Bush of Ghosts, 1980). Producteur, il réinvente, avec sa merveilleuse trilogie berlinoise, la carrière de David Bowie (Low, Heroes, Lodger, 1977-1979). Eno reformule ainsi le rock-arty et traversera la musique minimale, répétitive, électronique ou auto-générative, entre autres galaxies musicales et sonores dont il sera le génial arpenteur de l’avant-garde. Bruce Brubaker, pianiste américain, a consacré en 2015 un album à Philip Glass, à propos duquel le critique Roland Duclos écrit : « Brubaker est à Glass ce que Glenn Gould à Bach ». Aujourd’hui, Brubaker nous offre une nouvelle adaptation pour piano des œuvres contemplatives et atmosphériques de Brian Eno. Mythique !

********** Nederlands **********

Komende uit de glamrock-scene werkte Brian Eno mee aan de eerste twee Roxy Music-albums. Als componist zette Eno met Discreet Music en Music for Airports (1975-1978) ambient muziek op de kaart en samen met David Byrne liep hij vooruit op wereldmuziek en sampling (My Life in the Bush of Ghosts, 1980). Als producer gaf hij de carrière van David Bowie een boost met zijn prachtige Berlijn-trilogie (Low, Heroes, Lodger, 1977-1979). Eno gaf zo een nieuwe betekenis aan de term ‘arty rock’. Zijn kennis en creatief gebruik van alle mogelijke muziekgenres van minimal, repetitieve over elektronische en algoritmische muziek, maken hem ontegensprekelijk tot de briljante wegbereider van de avant-garde, die hij nog steeds is. In 2015 wijdde de Amerikaanse pianist Bruce Brubaker een album aan Philip Glass, over wie de criticus Roland Duclos schreef: "Brubaker is voor Glass wat Glenn Gould is voor Bach". Vandaag biedt Brubaker ons een nieuwe bewerking voor piano van de contemplatieve en sfeervolle werken van Brian Eno. Mythisch!