Installations sonores

Dans Le Paysage sonore, le compositeur et musicologue R. Murray Schafer développe une conception du paysage qui en fait un conservatoire écologique des sons. Les sculptures ou installations sonores des plasticiens et musiciens Adrien Degioanni, Basile Richon et Pédro Riofrio s’y réfèrent en partie. Ainsi, les créations de Degioanni approchent les silences comme une résistance aux « bruits » contemporains. Celles de Richon offrent la transposition en musique des marées « évanouies » de Bretagne. Et Riofrio constitue un orchestre avec les sons de la forêt amazonienne d’Équateur. Enregistrer et défendre les sons de la nature définit, alors, la musique comme un espace sonore où elle se développe et s’invente.

********** Nederlands **********

In zijn boek Le Paysage sonore (of The Soundscape) ontwikkelt de componist en musicoloog R. Murray Schafer een concept van het landschap als een soort natuurlijk Muziekconservatorium. De geluidsinstallaties van beeldende kunstenaars en musici Adrien Degioanni, Basile Richon en Pédro Riofrio verwijzen elk op hun eigen manier naar dit concept. In Degioanni's werk worden stiltemomenten beschouwd als een vorm van verzet tegen de hedendaagse 'herrie'. De werken van Richon trachten de 'vervlogen' getijden van de Bretoense kust te vangen in muziek. Riofrio vertrekt bij de geluiden van het Ecuadoraanse Amazonewoud, om er een heus orkest mee te vormen. Het opnemen en conserveren van natuurgeluiden maakt van de muziek een klankruimte die zichzelf uitvindt en ontplooit.