Solar Plexus Istanbul Sessions - Thomas CHABLE, Alexandre Christiaens, François GOFFIN, Philippe HERBET.

*** Français ***

Solar Plexus Istanbul Sessions est le titre d’un album du musicien de jazz Ilhan Ersahin, mi-suédois mi-turc, sorti en 2018 et sur lequel il a invité des personnalités comme Erik Truffaz, Ibrahim Maalouf ou Dave Harrington à jouer avec lui. Solar Plexus est aussi le titre d’une exposition présentée par Contretype qui rassemble des photographies des quatre artistes Thomas CHABLE, Alexandre CHRISTIAENS, François GOFFIN et Philippe HERBET... comme une impro de free jazz où chacun trace sa ligne tout en cherchant à se faire l’écho des autres.Ces quatre-là font partie de l’histoire de Contretype, ses murs ont accueilli plusieurs fois leurs œuvres ces dernières années. Solar Plexus est née de l’amour profond qu’ils partagent tous les quatre pour Istanbul. Mais nulle commande, nul voyage en groupe, nulle thématique à partager, nul reportage et aucun tourisme ! Juste l’idée de juxtaposer, (ou) de mélanger, leur regard singulier et d’observer comment leur se conjuguent leur engouement pour la ville et leur œil de photographe. Ils ont tous les quatre en commun le goût du voyage, un déplacement physique autant que mental au cours duquel ils cherchent à se laisser séduire par des paysages qui puissent bousculer leur curiosité, dynamiser leur sensibilité et interpeler un œil prêt à saisir des sensations nouvelles ou peut-être émoussées. Istanbul a su réunir pour eux toutes ces qualités.A Istanbul, l’un y va depuis près de 35 ans et y a depuis ancré ses affects, l’autre la dévore goulûment à chaque fois qu’il y retourne depuis qu’il l’a découverte en 1994, le troisième y est tombé amoureux de sa situation au carrefour des mers et a rêvé de s’y installer, le dernier y a même réécrit sa biographie depuis qu’il y est né en tant que photographe.Constantinople, Byzance, Istanbul... derrière chacun de ses noms déboule une histoire qui a marqué la culture de son époque. Point de rencontre entre l’Europe et l’Asie, Istanbul n’a cessé depuis l’Antiquité de faire flamber les imaginaires et de hanter les mémoires. Grecque puis romaine, Constantin y a fondé un empire, les chrétiens orthodoxes en ont fait leur capitale spirituelle et les Ottomans de Soliman-le-Magnifique le siège de leur souveraineté sur le monde. Bousculée par Mustafa Kemal Atatürk et finalement devenue turque, elle a cédé son titre de capitale mais continue de rayonner comme une braise incandescente. Les navires croisent sur le Bosphore en passant la Corne d’Or, entre Mer Noire et Mer de Marmara. Les caravanes passaient sous la Sublime Porte avant d’entrer à Topkapi, Sainte-Sophie et la Mosquée Bleue font perdurer les éclats de l’Islam d’antan. Enfin, de Pera à Beyoglu et à Dolmabahçe sonnent les sirènes d’un exotisme et d’un Orientalisme fantasmés par une modernité occidentale soucieuse de son impérialisme. Aujourd’hui, Istanbul n’en finit plus de distiller les images, les sons et les mots des écrivains. Dans sa réalité de métropole occidentale cosmopolite, hybride entre Orient et Occident, ni vraiment l’un ni vraiment l’autre mais où chacun se tient au seuil de l’autre, elle semble se jouer du temps, retenant le temps dans son histoire tout en étant au spectacle régulier de la circulation sur les routes maritimes. C’est tout cela qu’il s’agit de convoquer à Contretype, un imaginaire en forme de kaléidoscope des paysages et de l’humain.L’exposition Solar Plexus est née comme un désir de jam, entre quatre « photographes-musiciens » virtuoses, pour faire écho à cette ville qui n’appartient à personne mais où personne n’est étranger, s’accordent-ils à dire. Chacun y va de son impro, de son goût pour les matières, les lumières et pour le défilé incessant des Stambouliotes insaisissables. Cette expo, décidée juste avant la crise sanitaire puis ajournée pendant de longs mois, sonne comme un goût de l’impro qui reprend de plus belle aujourd’hui.

*** Nederlands ***

Solar Plexus Istanbul Sessions is de titel van een album van de half-Zweedse, half-Turkse jazzmuzikant Ilhan Ersahin, uitgebracht in 2018 en waarop hij muzikanten als Erik Truffaz, Ibrahim Maalouf of Dave Harrington uitnodigde om met hem te spelen. Solar Plexus is tevens de titel van een tentoonstelling gebracht door Contretype die foto’s van de vier kunstenaars Thomas CHABLE, Alexandre CHRISTIAENS, François GOFFIN en Philippe HERBET samenbrengt... als een free jazz improvisatie waar ieder zijn eigen accenten legt in samenspel met de anderen.Deze vier fotografen zijn deel van de geschiedenis van Contretype waar hun werk verschillende malen te zien was. Solar Plexus is geboren uit de intense liefde die zij alle vier delen voor Istanbul. Het gaat hier niet over een werk in opdracht, een groepsreis, een gedeeld thema, een reportage of toerisme! Louter het idee van het naast elkaar zetten, (of) het vermengen, van hun eigenzinnige blik en het observeren hoe hun liefde voor de stad en hun fotografische blik in elkaar vloeien.Ze delen allen een voorliefde voor reizen, een fysieke en mentale verplaatsing waarbij men zich tracht te laten verleiden door landschappen die de nieuwsgierigheid opwekken, de gevoeligheid prikkelen en de blik vangen van diegene die op zoek is naar nieuwe gewaarwordingen of er net ongevoelig is voor geworden. In Istanbul komen al deze kwaliteiten voor hen samen.Istanbul is voor de ene de stad waar hij al bijna 35 jaar naar toe trekt en aan verknocht is geraakt, de andere verslindt haar gulzig bij elk nieuw bezoek sinds hij haar in 1994 ontdekte, de derde is verliefd geworden op haar ligging aan het kruispunt van de zeeën en droomt ervan zich er te vestigen, en de laatste heeft zelfs zijn biografie herschreven sinds hij er als fotograaf herboren is.Constantinopel, Byzantium, Istanbul... achter elk van deze namen gaat een geschiedenis schuil die de cultuur van zijn tijd heeft getekend. Als ontmoetingsplaats tussen Europa en Azië is Istanbul sinds de Oudheid altijd tot de verbeelding blijven spreken en in onze geest blijven rondwaren. Eerst Grieks en daarna Romeins, Constantijn de Grote stichtte hier een rijk, de orthodoxe christenen maakten er hun spirituele hoofdstad van en Suleiman de Grote maakte Istanbul tot de hoofdstad van het Ottomaanse rijk, de zetel van hun soevereiniteit over de wereld. Omvergeworpen door Mustafa Kemal Atatürk en uiteindelijk Turks geworden, heeft ze haar titel van hoofdstad verloren maar ze blijft stralen als een gloeiende sintel. Schepen steken de Bosporus over, langs de Gouden Hoorn, tussen de Zwarte Zee en de Zee van Marmara. Karavanen passeerden onder de Verheven Porte alvorens Topkapi binnen te gaan, de Aya Sofia en de Blauwe Moskee houden de glans van de islam van weleer levend. En er weerklinken van Pera tot Beyoglu en Dolmabahçe de sirenen van een exotisme en oriëntalisme, tot de verbeelding geroepen door een westerse moderniteit die zich zorgen maakt over haar eigen imperialisme. Vandaag de dag roept Istanbul nog steeds beelden, klank en woorden op van schrijvers. In haar realiteit als kosmopolitische westerse metropool, tussen Oost en West, niet echt het een noch echt het ander, maar waar de een op de drempel van de ander staat, lijkt zij te spelen met de tijd, de tijd die ze in haar geschiedenis vasthoudt terwijl ze het verkeer op de zeeroutes aanschouwt. Het is dit alles dat Contretype met zijn tentoonstelling wil teweegbrengen, een denkbeeldige caleidoscoop van landschappen en mensen.De tentoonstelling Solar Plexus is ontstaan uit het verlangen om, tussen vier virtuoze «fotograaf-muzikanten», een echo te maken van deze stad die aan niemand toebehoort, maar waar niemand een vreemde is, daar zijn ze het over eens. Elk van hen improviseert, met zijn zin voor materialen, licht en de onophoudelijke parade van de mysterieuze Istanbuli. Deze tentoonstelling, waartoe vlak voor de pandemie werd besloten en die vervolgens talloze maanden is uitgesteld, klinkt als een improvisatie die zich vandaag van haar mooiste kant laat horen.Deze tentoonstelling, waartoe vlak voor de pandemie werd besloten en die vervolgens talloze maanden is uitgesteld, klinkt als een improvisatie die zich vandaag van haar mooiste kant laat horen. Vertaling: Steven Decraen

*** English ***

Solar Plexus Istanbul Sessions is the title of an album released by the half-Swedish, half-Turkish jazz musician Ilhan Ersahin in 2018 and to which he invited leading musicians such as Erik Truffaz, Ibrahim Maalouf and Dave Harrington to play with him. Solar Plexus is also the title of an exhibition held by Contretype which brings together photographs by the four artists Thomas CHABLE, Alexandre CHRISTIAENS, François GOFFIN and Philippe HERBET... like a free jazz improvisation where everyone does their own thing while also endeavouring to reflect the others. These four are part of the history of Contretype, their works have been hosted here several times in recent years. Solar Plexus was created from a deep love they all share for Istanbul. But there is no commission, no group trip, no shared theme, no reportage and no tourism! Just the idea of juxtaposing, (or) blending, their singular gaze and observing how their infatuation for the city and their photographic eye combine.All four of them share a taste for travel, a physical as well as a mental journey during which they seek to be captivated by landscapes that encourage their curiosity, stimulate their emotions and challenge an eye that is ready to capture new or perhaps blunted sensations. Istanbul was able to combine all these qualities for them. One has been going to Istanbul for almost 35 years and has since anchored his affections there, another devours it greedily every time he returns since he discovered it in 1994, the third has fallen in love with its location at the junction of two seas and has dreamed of settling there, and the fourth has even rewritten his biography there since it is his birthplace as a photographer. Constantinople, Byzantium, Istanbul... behind each of these names lies a history that has marked the culture of its time. As a meeting point between Europe and Asia, Istanbul has never ceased to fire the imagination and haunt memories since Antiquity. Greek and then Roman, Constantine founded an empire there, the Orthodox Christians made it their spiritual capital and the Ottomans of Suleiman the Magnificent the seat of their sovereignty over the world. Overthrown by Mustafa Kemal Atatürk and finally turned into a Turkish city, it has relinquished its title of capital but continues to glow like a glowing ember. Ships cross the Bosphorus, passing the Golden Horn, between the Black Sea and the Sea of Marmara. Caravans passed beneath the Sublime Porte before entering the Topkapi Palace, Hagia Sophia and the Blue Mosque keep alive the glitter of the Islam of yesteryear. Finally, from Pera to Beyoglu and Dolmabahçe, the sirens of an exoticism and Orientalism fantasised by a Western modernity concerned with its imperialism ring out. Today, Istanbul continues to disseminate the images, sounds and words of writers. In its reality as a cosmopolitan Western metropolis, a hybrid between East and West, neither really one nor the other but where each stands on the threshold of the other, it seems to play with time, holding back time in its history while at the same time being a regular spectacle of traffic on the maritime routes. All of this will be conveyed at Contretype, an imaginary kaleidoscope of landscapes and human beings.The Solar Plexus exhibition arose like a desire to jam, between four virtuoso «photographer-musicians», to reflect this city that belongs to nobody but where nobody is a stranger, they agree. Each of them improvises, with their choice of materials, lights and the constant processions of elusive people from Istanbul. This exhibition, planned just before the health crisis and then postponed for many months, feels like a taste of the improvisation that is taking place today.Translation: Louise Jablonowska