Het kerkhof van Laken: de dood voorbij

Klimop, bijtjes, druivenranken, margrieten, olijven: de grafmonumenten op de begraafplaats van Laken staan vol natuursymbolen die niet meer in ons collectief geheugen zitten. Ook levende bomen als ceders, cipressen, thuyas, acacias, en allerlei planten staan symbool voor pakweg een vroege dood, een vruchtbaar leven of de filosofische overtuiging van de overledene.
Begraafplaatsen zijn vandaag tegelijk kleine natuurgebiedjes met specifieke planten, mossen, korstmossen, vogels. Is het beleid daar mee bezig? De natuurkwaliteit van het oude en nieuwe gedeelte van de begraafplaats van Laken is erg verschillend. Zegt dit iets over hoe wij met de dood vandaag omgaan? En kan begraven zelf op een meer natuurlijke manier?
De monumentale begraafplaats van Laken door een natuurbril, zoals je ze nog nooit zag.
In samenwerking met Natuurpunt
Start: 10u, bij de ingang van het Kerkhof van Laken (Onze-Lieve-Vrouwvoorplein)
Einde: 12u30, op dezelfde plaats