Thérèse Claus Philipp Maria scène de genre • Martine Wijckaert

Four centuries separate them, but a bottle of booze brings them together. As they knock it back, Saint Teresa of Avila and Claus von Stauffenberg engage in a debate.

This text grew out of a promise made by the author and director to two of the performers in Les Fortunes de la viande. Here, then, are Marie Bos and Claude Schmitz as Teresa of Avila and Claus von Stauffenberg, respectively: the great sixteenth-century mystic, reformer of the Carmelite Order, and the senior Wehrmacht officer who initiated and perpetrated the failed attempt on Hitler’s life on 20 July 1944.

Martine Wijckaert, who ‘entered the theatre as one enters religion’ half a century ago and has since become ‘a punk curator’, orchestrates ‘an extremely boozy encounter between two ectoplasms that have emerged from their respective corridors of time’. Over a bottle of booze, these ‘two great metaphysical beasts’ engage in a philosophical, theological and political debate, ultimately proposing a reconfiguration of a world that is strangely similar to our own, as the director notes – ‘a cynical world that has forgotten the meaning of melancholy’.

Coproduction Théâtre National Wallonie-Bruxelles

********** Français **********

Quatre siècles les séparent, une bouteille de liqueur les réunit. Le temps de l’écluser, Thérèse d’Avila et Claus von Stauffenberg vont débattre. 

Ce texte est né d’une promesse, faite par l’autrice et metteuse en scène Martine Wijckaert à deux interprètes d’un spectacle emblématique de son répertoire, Les Fortunes de la viande. Voici donc Marie Bos et Claude Schmitz campant respectivement Thérèse d’Avila et Claus von Stauffenberg : la grande mystique du XVIe siècle, réformatrice de l’Ordre du Carmel, face à l’officier supérieur de la Wehrmacht, initiateur et auteur de l’attentat manqué du 20 juillet 1944 contre Hitler.

« Entrée en théâtre comme on entre en religion » il y a un demi-siècle, devenue avec le temps « une conservatrice punk », Martine Wijckaert orchestre « la rencontre extrêmement alcoolisée entre deux ectoplasmes surgis de leurs couloirs temporels respectifs ». Le temps d’écluser une bouteille de liqueur, les « deux grandes bêtes métaphysiques » vont mener un débat philosophique, théologique, politique, jusqu’à proposer la reconfiguration d’un monde qui ressemble étrangement au nôtre, note la metteuse en scène : « un monde de cynisme, qui a oublié le sens de la mélancolie ».

Coproduction Théâtre National Wallonie-Bruxelles

********** Nederlands **********

Vier eeuwen scheiden hen, een fles likeur brengt hen samen. Tijdens het achterover slaan van de fles debatteren Thérèse d'Avila en Claus von Stauffenberg met elkaar.

Deze tekst is ontstaan uit een belofte van de schrijfster en regisseuse aan twee van de spelers*elsters in Les Fortunes de la viande. 

Dus hier spelen Marie Bos en Claude Schmitz als respectievelijk Thérèse d’Avila en Claus von Stauffenberg: de grote 16e-eeuwse mystica, hervormer van de Orde van de Karmelieten, en de hoge Wehrmachtofficier, aanstichter en dader van de mislukte aanslag op het leven van Hitler op 20 juli 1944.

Martine Wijckaert, die een halve eeuw geleden "het theater inging zoals men religie inging" en sindsdien "een punkcuratrice" is geworden, orkestreert "een extreem alcoholische ontmoeting tussen twee ectoplasma’s die uit hun respectievelijke gangen van de tijd zijn opgedoken". 

Tijdens het drinken van een fles likeur gaan deze «twee grote metafysische beesten» een filosofisch, theologisch en politiek debat aan en stellen uiteindelijk een herconfiguratie voor van een wereld die vreemd genoeg lijkt op de onze. Aldus de regisseuse: «een wereld vol cynisme, die de betekenis van melancholie is vergeten».

Coproductie Théâtre National Wallonie-Bruxelles