De Strombeek

Locatie

Aankomende evenementen

05december

-20:30

********** English ********** In Revolutionary Road, we get to know April and Frank Wheeler, as well as a number of friends and colleagues. April and Frank make a wonderful couple. Life smiles at them: house, garden, children, work... and love, so much love. They have it all. They dare to dream big and are determined to live life to the fullest. To avoid getting stuck in a narrow and bourgeois existence in a society where conformity rules, they conceive the radical plan to leave everything behind and move to Paris and start a new life. But they are overtaken by reality and their hopes are destroyed. Out of frustration at their shattered dream, they aim their arrows at each other, turning their love into a nightmare.Having explored Ingmar Bergman with Infidèles (2018), STAN and De Roovers dig deeper into the realm of human failure with Richard Yates' Revolutionary Road . The book embodies the quest for freedom and selfless love and the immeasurable strength and courage it takes to radically change a life. Besides the relational aspect, Revolutionary Road also has a distinct social and political dimension that also makes it a relentless critique of the stifling and mind-numbing nature of societal expectations and shows how difficult it is to escape them.Two young actors, Ivana Noa (master student of the Antwerp Conservatory of Music) and Flor Van Severen (Wolf Wolf, Camping Sunset) take on the roles of April and Frank Wheeler, while Jolente De Keersmaeker and Robby Cleiren play all the other roles. Two generations of actors with a great love of text set out to create a house close in which they will battle each other with Richard Yates' razor-sharp dialogues. Somewhere between Who's Afraid of Virginia Woolf and a string quartet by Dmitri Shostakovich. • STAN is a regular appearance in the Kaai programme and is known for their open way of working - everyone decides on everything from choice of text, set and lighting to costumes and posters.• de Roovers is an Antwerp theatre collective of four actors/makers. They never work with a director and each creative process is a collaborative search for the story that needs to be told at that moment. The actors delve into text theatre, adapting classical repertoire by Shakespeare, Chekhov and Aeschylus and others or engage with more contemporary writers such as Paul Auster and Judith Herzberg. But equally, they make theatre for children or venture into musical theatre. ********** Français ********** Dans Revolutionary Road, nous faisons la connaissance d'April et Frank Wheeler, ainsi que d'un certain nombre de leurs ami·es et collègues. April et Frank forment un couple merveilleux. La vie leur sourit : maison, jardin, enfants, travail... et de l'amour, tellement d'amour. Iels ont tout. Iels osent rêver en grand et sont déterminé·es à vivre pleinement leur vie. Pour ne pas s'enliser dans une existence bourgeoise et étriquée, dans une société où le conformisme est devenu le bien suprême, iels conçoivent le projet radical de tout quitter pour s'installer à Paris et y commencer une nouvelle vie. Mais iels sont rattrapé·es par la réalité et leur rêve est piétiné. Frustré·es de voir leur rêve brisé, iels se balancent des piques et transforment leur amour en cauchemar. Après avoir exploré Ingmar Bergman avec Infidèles (2018), STAN et De Roovers cherchent à approfondir le territoire de l'échec humain avec Revolutionary Road de Richard Yates. Ce livre incarne la quête de liberté et d'amour désintéressé, ainsi que la force et le courage incommensurables nécessaires pour changer radicalement une existence. Outre l'aspect relationnel, Revolutionary Road possède également une dimension sociale et politique distincte qui en fait une critique implacable de la nature étouffante et abrutissante des attentes de la société, et montre à quel point il est difficile d'y échapper. Deux jeunes acteur·ices, Ivana Noa (étudiante en maîtrise au Conservatoire d'Anvers) et Flor Van Severen (Wolf Wolf, Camping Sunset) interprètent les rôles d'April et Frank Wheeler, tandis que Jolente De Keersmaeker et Robby Cleiren jouent tous les autres rôles. Deux générations d’acteur·ices amoureux·euses du texte se lancent dans la création d'un huis clos dans lequel iels s'affrontent à travers les dialogues acérés de Richard Yates. Quelque chose entre Qui a peur de Virginia Woolf ? et un quatuor à cordes de Dmitri Chostakovitch. • STAN est un nom qui revient régulièrement dans la programmation du Kaai et est connu pour sa méthode de travail ouverte - tout le monde décide de tout, du choix du texte, du décor et de l'éclairage aux costumes et affiches. • de Roovers est un collectif théâtral anversois composé de quatre acteur·ices/créateur·ices. Iels ne travaillent jamais avec un·e metteur·euse en scène : chaque processus créatif est une recherche commune de l'histoire qui doit être racontée à ce moment-là. Les acteur·ices se plongent dans le théâtre de texte, adaptant le répertoire classique de Shakespeare, Tchekhov et Eschyle notamment, ou s'engagent avec des auteur·ices contemporain·es tel·les que Paul Auster et Judith Herzberg. Iels font par ailleurs également du théâtre pour enfants ou s'aventurent dans le théâtre musical. ********** Nederlands ********** In Revolutionary Road leren we April en Frank Wheeler kennen, alsook een aantal vrienden en collega’s. April en Frank zijn een prachtig koppel. Het leven lacht hen toe: huis, tuin, kinderen, werk… en liefde, zoveel liefde. Ze hebben het allemaal. Ze durven groot te dromen en zijn vastbesloten om het leven voluit te leven. Om niet te verzanden in een benepen burgerlijk bestaan in een maatschappij waarin conformiteit het hoogste goed is geworden, vatten ze het radicale plan op om alles achter te laten en naar Parijs te verhuizen en daar een nieuw leven te beginnen. Maar ze worden ingehaald door de realiteit en hun droom wordt vertrappeld. Uit frustratie om hun kapotgeslagen droom richten ze hun pijlen op elkaar, waardoor hun liefde verandert in een nachtmerrie. Na het onderzoek rond Ingmar Bergman met Infidèles (2018) zoeken STAN en De Roovers met Revolutionary Road van Richard Yates verder het gebied op van het menselijk falen. Het boek belichaamt de queeste naar vrijheid en onbaatzuchtige liefde en de onmetelijke kracht en moed die nodig is om een leven radicaal te veranderen. Naast het relationele aspect, heeft Revolutionary Road ook een uitgesproken sociale en politieke dimensie waardoor het ook een meedogenloze kritiek wordt op het verstikkende en geestdodende karakter van maatschappelijke verwachtingen en laat zien hoe moeilijk het is om daaraan te ontsnappen. Twee jonge spelers, Ivana Noa (masterstudent conservatorium Antwerpen) en Flor Van Severen (Wolf Wolf, Camping Sunset) nemen de rollen van April en Frank Wheeler voor hun rekening, Jolente De Keersmaeker en Robby Cleiren spelen alle andere rollen. Twee generaties van spelers met een grote liefde voor tekst willen een huis clos creëren waarin ze elkaar te lijf gaan met de messcherpe dialogen van Richard Yates. Iets tussen Who’s afraid of Virginia Woolf en een strijkkwartet van Dmitri Sjostakovitsj. • STAN is een vaste naam in het Kaaiprogramma en is gekend voor hun open manier van werken: iedereen beslist over alles mee, van tekstkeuze, decor en belichting tot kostuums en affiches. • de Roovers is een Antwerps theatercollectief van vier toneelspelers/makers. Ze werken nooit met een regisseur: elk maakproces is een gezamenlijk zoeken naar het verhaal dat op dat moment verteld moet worden. De acteurs verdiepen zich in teksttheater, waarbij ze klassiek repertoire van onder andere Shakespeare, Tsjechov en Aeschylus naar hun hand zetten of gaan aan de slag met hedendaagse schrijvers als Paul Auster en Judith Herzberg. Maar evengoed maken ze theater voor kinderen of wagen ze zich aan muziektheater.

De Strombeek

Evenementen in het verleden

Wunderkammer: Hard and Tenderly

20april

-16:00

Grimbergen|Festival

********** English ********** Hard and Tenderly is the title of the latest edition of Wunderkammer, a music festival organised by CC Strombeek and Jan De Vroede. In this edition, De Vroede invited Needcompany to put together the programme. The thread of the evening is "recent encounters with and wonderings by artists that can only be captured in contradiction". The programme weaves around Needcompany's Billy's Joy, which we show at 20:30 as part of PeriferiK.Hard and Tenderly is also from a track from iconic band The Residents' album 'God in Three Persons' and is a perfect parallel to Needcompany's most recent diptych Billy's Violence and Billy's Joy.16:00 Myrthe van der Mark | Solina Lapsus16:45 Gert Aertsen | Carlo Sampaolesi | Maarten Seghers17:15 Carlo Sampaolesi18:00 Game KASK & Needcompany18:30 video Alex Reynolds & Alma Söderberg (screening + in loop)19:00 Simon Lenski|Nicolas Rombouts | Chantal Acda20:00 Lukas De Clerck20:30 BILLY'S JOY20:45 video The Residents (screening + in loop)22:30 Nicolas Field23:00 Palmbomen II en Kaito WinseOngoing:installations by Shatha Afifi & Fritz Welch THE PROGRAMMEIn 2020 herwerkten The Residents voor het Museum of Modern Art (MoMA) in New York ‘God in Three Persons’ - hun concept album uit 1988 - tot een theatrale live act en een videowerk; een lang gedroomd project van The Residents en hun in 2018 overleden mede-oprichter Hardy Fox. Covid stond een Europese tournee in de weg. Nu, in april 2024, touren ze tot in the UK - lang niet meer en lang nog niet Europa. Wel screent Wunderkammer #7 op vraag van The Residents ‘God in Three Persons’ als eerbetoon aan Fox en de samenwerking met Needcompany in 2013 voor Grace Ellen Barkey’s ‘MUSH-ROOM’.Carlo Sampaolesi geeft met ‘Richiamare’ een eerste inkijk in een nieuw werk voor accordeon en elektronica. Een ‘instant’ compositie gebaseerd op de onmogelijkheid zich ‘The French Suite No. 3’ van J.S. Bach te herinneren.De ontmoeting die Maarten Seghers onlangs mocht hebben met C, E, … van het GAME….KASK…. in de vorm van een workshop rond muziek en performance resulteert in ‘Al MaNaMa’, een eenmalig lied dat zingt over een lied dat gezongen wordt.‘On To Somewhere Near’ van Gert Aertsen is een klank-performance die zich steeds in ontmoeting met andere kunstenaars heruitvindt. Een verzoening tussen de elegantie van het object en haar meedogenloze zoektocht naar de grenzen van akoestiek.Zelden was een videowerk in essentie zozeer een muziekstuk als in ‘La mano que canta’ van Alex Reynolds en Alma Söderberg. De onverbiddelijke vertaling van elke beweging naar muziek en elke vorm naar partituur, met een zintuiglijke afkeer van hiërarchie.‘The Low Life’ van Simon Lenski en Nicolas Rombouts omarmt de verwarring tussen muzikaliteit en performativiteit, deze keer in een improvisatie met special guest Chantal Acda. Even radicaal als voorzichtig is de poëtische intensiteit van ‘The Telescopic Aulos of Atlas’ van Lukas De Clerck, een volgende stap in zijn verbeelding over de Aulos, een Grieks-Romeinse double-reeded double pipe. Een fundamenteel hedendaags klankonderzoek in een genereus gebaar naar een geschiedenis die het begin van het theater in zich draagt.Drummer Nicolas Field slaat net zo hard op de logica tot ze verdwijnt. Als meesterimprovisator ontrafelt hij virtuositeit halsstarrig en wringt de grootste output uit de kleinste input.Het introspectieve video-concert ‘can’t say no to a bruised peach’ resoneert als een zintuiglijk gesprek. De intuïtieve stemkunstenaar en percussionist Fritz Welch verdwaalt in het decor van zijn verleden en zingt voor de spinnen die het bewonen. Het geluidswerk ‘The Act of Touch - A Resonance of World’s Ends’ werd door Shatha Afify opgebouwd uit klanken die 22 kunstenaars op 22 plekken in de wereld verzamelden binnen dezelfde 24 uur van 31 maart 2022. Een van de vele stappen in het werk van Afify dat een archief aan voorstellen tot een taal en tot een lied van de wereld uitbouwt. Een gigantisch gebaar dat resulteert in een haast onzichtbaar werk.Myrthe van der Mark werkt op het snijvlak tussen beeldende kunst en performance. Momenteel loopt haar tentoonstelling ‘Girl lives in the village. Sculptress. If you must know.’ in Studio S, de exporuimte in de kelder van CC Strombeek. Ze activeert haar werk met een performance samen met Solina Lapsus (Jan Laroy & Dieter Durinck).Palmbomen II is de Amsterdamse muziekproducer en DJ Kai Hugo. Hij heeft een voorliefde voor 60's psychedelische pop, Italo disco, antieke synthesizers en tropische temperaturen. Samen met zanger en multi-instrumentalist Kaito Winse, griot uit Burkina Faso, die eerder al eens te zien was in Wunderkammer met Avalanche Kaito, sluit hij deze Wunderkammer editie af met een stevig feestje. ********** Français ********** Hard and Tenderly est le titre de la dernière édition de Wunderkammer, un festival de musique de CC Strombeek et Jan De Vroede. A l’occasion de cette édition, De Vroede a invité Needcompany pour concocter le programme en synergie. Les fils conducteurs de la soirée sont « les émerveillements et rencontres d'artistes qui ne peuvent être saisis que dans la contradiction ». Le programme s'articule autour de Billy's Joy de Needcompany, que nous présentons à 20h30 dans le cadre de PeriferiK.Hard and Tenderly est également tiré d'un morceau de l'album "God in Three Persons" du groupe emblématique The Residents, et constitue un parfait parallèle avec le diptyque le plus récent de Needcompany, Billy's Violence et Billy's Joy.16:00 Myrthe van der Mark | Solina Lapsus16:45 Gert Aertsen | Carlo Sampaolesi | Maarten Seghers17:15 Carlo Sampaolesi18:00 Game KASK & Needcompany18:30 video Alex Reynolds & Alma Söderberg (screening + in loop)19:00 Simon Lenski|Nicolas Rombouts | Chantal Acda20:00 Lukas De Clerck20:30 BILLY'S JOY20:45 video The Residents (screening + in loop)22:30 Nicolas Field23:00 Palmbomen II en Kaito WinseEn continu:installations de Shatha Afifi et Fritz Welch HET PROGRAMMAIn 2020 herwerkten The Residents voor het Museum of Modern Art (MoMA) in New York ‘God in Three Persons’ - hun concept album uit 1988 - tot een theatrale live act en een videowerk; een lang gedroomd project van The Residents en hun in 2018 overleden mede-oprichter Hardy Fox. Covid stond een Europese tournee in de weg. Nu, in april 2024, touren ze tot in the UK - lang niet meer en lang nog niet Europa. Wel screent Wunderkammer #7 op vraag van The Residents ‘God in Three Persons’ als eerbetoon aan Fox en de samenwerking met Needcompany in 2013 voor Grace Ellen Barkey’s ‘MUSH-ROOM’.Carlo Sampaolesi geeft met ‘Richiamare’ een eerste inkijk in een nieuw werk voor accordeon en elektronica. Een ‘instant’ compositie gebaseerd op de onmogelijkheid zich ‘The French Suite No. 3’ van J.S. Bach te herinneren.De ontmoeting die Maarten Seghers onlangs mocht hebben met C, E, … van het GAME….KASK…. in de vorm van een workshop rond muziek en performance resulteert in ‘Al MaNaMa’, een eenmalig lied dat zingt over een lied dat gezongen wordt.‘On To Somewhere Near’ van Gert Aertsen is een klank-performance die zich steeds in ontmoeting met andere kunstenaars heruitvindt. Een verzoening tussen de elegantie van het object en haar meedogenloze zoektocht naar de grenzen van akoestiek.Zelden was een videowerk in essentie zozeer een muziekstuk als in ‘La mano que canta’ van Alex Reynolds en Alma Söderberg. De onverbiddelijke vertaling van elke beweging naar muziek en elke vorm naar partituur, met een zintuiglijke afkeer van hiërarchie.‘The Low Life’ van Simon Lenski en Nicolas Rombouts omarmt de verwarring tussen muzikaliteit en performativiteit, deze keer in een improvisatie met special guest Chantal Acda. Even radicaal als voorzichtig is de poëtische intensiteit van ‘The Telescopic Aulos of Atlas’ van Lukas De Clerck, een volgende stap in zijn verbeelding over de Aulos, een Grieks-Romeinse double-reeded double pipe. Een fundamenteel hedendaags klankonderzoek in een genereus gebaar naar een geschiedenis die het begin van het theater in zich draagt.Drummer Nicolas Field slaat net zo hard op de logica tot ze verdwijnt. Als meesterimprovisator ontrafelt hij virtuositeit halsstarrig en wringt de grootste output uit de kleinste input.Het introspectieve video-concert ‘can’t say no to a bruised peach’ resoneert als een zintuiglijk gesprek. De intuïtieve stemkunstenaar en percussionist Fritz Welch verdwaalt in het decor van zijn verleden en zingt voor de spinnen die het bewonen. Het geluidswerk ‘The Act of Touch - A Resonance of World’s Ends’ werd door Shatha Afify opgebouwd uit klanken die 22 kunstenaars op 22 plekken in de wereld verzamelden binnen dezelfde 24 uur van 31 maart 2022. Een van de vele stappen in het werk van Afify dat een archief aan voorstellen tot een taal en tot een lied van de wereld uitbouwt. Een gigantisch gebaar dat resulteert in een haast onzichtbaar werk.Myrthe van der Mark werkt op het snijvlak tussen beeldende kunst en performance. Momenteel loopt haar tentoonstelling ‘Girl lives in the village. Sculptress. If you must know.’ in Studio S, de exporuimte in de kelder van CC Strombeek. Ze activeert haar werk met een performance samen met Solina Lapsus (Jan Laroy & Dieter Durinck).Palmbomen II is de Amsterdamse muziekproducer en DJ Kai Hugo. Hij heeft een voorliefde voor 60's psychedelische pop, Italo disco, antieke synthesizers en tropische temperaturen. Samen met zanger en multi-instrumentalist Kaito Winse, griot uit Burkina Faso, die eerder al eens te zien was in Wunderkammer met Avalanche Kaito, sluit hij deze Wunderkammer editie af met een stevig feestje. ********** Nederlands ********** Hard and Tenderly is de titel van de nieuwste editie van Wunderkammer, een muziekfestival van CC Strombeek en Jan De Vroede. In deze editie nodigde De Vroede Needcompany uit om het programma samen te stellen. De rode draad van de avond zijn "recente ontmoetingen met en verwonderingen door kunstenaars die enkel te vatten zijn in tegenspraak". Het programma weeft zich rond Needcompany's Billy’s Joy, dat we om 20:30 tonen in het kader van PeriferiK.Hard and Tenderly is ook van een track van het album ‘God in Three Persons’ van de iconische band The Residents en vormt een perfecte parallel met Needcompany’s meest recente diptiek Billy’s Violence en Billy’s Joy.16:00 Myrthe van der Mark | Solina Lapsus16:45 Gert Aertsen | Carlo Sampaolesi | Maarten Seghers17:15 Carlo Sampaolesi18:00 Game KASK & Needcompany18:30 video Alex Reynolds & Alma Söderberg (screening + in loop)19:00 Simon Lenski|Nicolas Rombouts | Chantal Acda20:00 Lukas De Clerck20:30 BILLY'S JOY20:45 video The Residents (screening + in loop)22:30 Nicolas Field23:00 Palmbomen II en Kaito WinseDoorlopend:installaties van Shatha Afifi & Fritz Welch HET PROGRAMMAIn 2020 herwerkten The Residents voor het Museum of Modern Art (MoMA) in New York ‘God in Three Persons’ - hun concept album uit 1988 - tot een theatrale live act en een videowerk; een lang gedroomd project van The Residents en hun in 2018 overleden mede-oprichter Hardy Fox. Covid stond een Europese tournee in de weg. Nu, in april 2024, touren ze tot in the UK - lang niet meer en lang nog niet Europa. Wel screent Wunderkammer #7 op vraag van The Residents ‘God in Three Persons’ als eerbetoon aan Fox en de samenwerking met Needcompany in 2013 voor Grace Ellen Barkey’s ‘MUSH-ROOM’.Carlo Sampaolesi geeft met ‘Richiamare’ een eerste inkijk in een nieuw werk voor accordeon en elektronica. Een ‘instant’ compositie gebaseerd op de onmogelijkheid zich ‘The French Suite No. 3’ van J.S. Bach te herinneren.De ontmoeting die Maarten Seghers onlangs mocht hebben met C, E, … van het GAME….KASK…. in de vorm van een workshop rond muziek en performance resulteert in ‘Al MaNaMa’, een eenmalig lied dat zingt over een lied dat gezongen wordt.‘On To Somewhere Near’ van Gert Aertsen is een klank-performance die zich steeds in ontmoeting met andere kunstenaars heruitvindt. Een verzoening tussen de elegantie van het object en haar meedogenloze zoektocht naar de grenzen van akoestiek.Zelden was een videowerk in essentie zozeer een muziekstuk als in ‘La mano que canta’ van Alex Reynolds en Alma Söderberg. De onverbiddelijke vertaling van elke beweging naar muziek en elke vorm naar partituur, met een zintuiglijke afkeer van hiërarchie.‘The Low Life’ van Simon Lenski en Nicolas Rombouts omarmt de verwarring tussen muzikaliteit en performativiteit, deze keer in een improvisatie met special guest Chantal Acda. Even radicaal als voorzichtig is de poëtische intensiteit van ‘The Telescopic Aulos of Atlas’ van Lukas De Clerck, een volgende stap in zijn verbeelding over de Aulos, een Grieks-Romeinse double-reeded double pipe. Een fundamenteel hedendaags klankonderzoek in een genereus gebaar naar een geschiedenis die het begin van het theater in zich draagt.Drummer Nicolas Field slaat net zo hard op de logica tot ze verdwijnt. Als meesterimprovisator ontrafelt hij virtuositeit halsstarrig en wringt de grootste output uit de kleinste input.Het introspectieve video-concert ‘can’t say no to a bruised peach’ resoneert als een zintuiglijk gesprek. De intuïtieve stemkunstenaar en percussionist Fritz Welch verdwaalt in het decor van zijn verleden en zingt voor de spinnen die het bewonen. Het geluidswerk ‘The Act of Touch - A Resonance of World’s Ends’ werd door Shatha Afify opgebouwd uit klanken die 22 kunstenaars op 22 plekken in de wereld verzamelden binnen dezelfde 24 uur van 31 maart 2022. Een van de vele stappen in het werk van Afify dat een archief aan voorstellen tot een taal en tot een lied van de wereld uitbouwt. Een gigantisch gebaar dat resulteert in een haast onzichtbaar werk.Myrthe van der Mark werkt op het snijvlak tussen beeldende kunst en performance. Momenteel loopt haar tentoonstelling ‘Girl lives in the village. Sculptress. If you must know.’ in Studio S, de exporuimte in de kelder van CC Strombeek. Ze activeert haar werk met een performance samen met Solina Lapsus (Jan Laroy & Dieter Durinck).Palmbomen II is de Amsterdamse muziekproducer en DJ Kai Hugo. Hij heeft een voorliefde voor 60's psychedelische pop, Italo disco, antieke synthesizers en tropische temperaturen. Samen met zanger en multi-instrumentalist Kaito Winse, griot uit Burkina Faso, die eerder al eens te zien was in Wunderkammer met Avalanche Kaito, sluit hij deze Wunderkammer editie af met een stevig feestje.

De Strombeek

Billy’s Joy - Needcompany

19april

20april

Grimbergen|Theater

********** English ********** For 'Billy's Violence' (2021), Victor Afung Lauwers researched ten of William 'Billy' Shakespeare’s tragedies and rewrote them into a series of intimate dialogues, violent and loving, centred on women. For ‘Billy's Joy’, he dives into the comedies. Directed by Jan Lauwers and with the cast of ‘Billy's Violence’. "There are many facets of joy. I want to focus on one of them, that of reconciliation. Reconciliation is a benchmark of society. Without the ability to reconcile with each other, we lose our dignity. It is also a major theme in Shakespeare's comic oeuvre. The idea that comedies are funny and tragedies are not, is actually a misinterpretation. The only poetic difference between comedy and tragedy (according to Aristotle) is that a comedy ends well, and a tragedy ends badly. Whether the beginning and middle of a story is sombre or cheerful is of no consequence." - Victor Afung Lauwers • Needcompany is an artist house founded in 1986 by Jan Lauwers and Grace Ellen Barkey. Since 2001, Maarten Seghers has been associated with Needcompany. This central trio of creators performs theatre, dance, performance, visual art, texts, etc. Kaaitheater has been presenting their multidisciplinary, multilingual and international work ever since the start. For example, you could recently see 'War and Turpentine' (2018), 'All the Good' (2020) and of course 'Billy's Violence' (2021) on our stage. ********** Français ********** Pour ‘Billy's Violence’ (2021), Victor Afung Lauwers a examiné dix tragédies de William ‘Billy’ Shakespeare et les a réécrites en une série de dialogues intimes, violents et amoureux où les femmes tiennent une place centrale. Pour ‘Billy's Joy’, il se plonge dans les comédies. Dans une mise en scène de Jan Lauwers, vous retrouverez les acteur·ices de ‘Billy's Violence’. "Le joie comporte de nombreuses facettes. Je veux me concentrer sur l'une d'entre elles, celle de la réconciliation. La réconciliation est une référence pour la société. Sans la capacité de se réconcilier les un·es avec les autres, nous perdons notre dignité. C'est aussi un thème majeur de l'œuvre comique de Shakespeare. L'idée que les comédies sont drôles et que les tragédies ne le sont pas est en fait une erreur d'interprétation. La seule différence poétique entre la comédie et la tragédie (selon Aristote) est qu'une comédie se termine bien et qu'une tragédie se termine mal. Que le début et le milieu d'une histoire soient sombres ou joyeux n'a aucune importance. " - Victor Afung Lauwers • Needcompany est une maison d'artistes fondée en 1986 par Jan Lauwers et Grace Ellen Barkey. Depuis 2001, Maarten Seghers est associé à Needcompany. Ce trio central d'artistes fait du théâtre, de la danse, de la performance, de l'art visuel, des textes, etc. Leur travail se caractérise depuis le début par son caractère multidisciplinaire, multilingue et international. Le Kaaitheater le présente depuis ses prémices. Vous avez pu voir récemment notamment ‘War and Turpentine’ (2018) ‘All the Good’ (2020) et, bien sûr, ‘Billy's Violence’ (2021) sur notre scène. ********** Nederlands ********** Voor ‘Billy’s Violence’ (2021) onderzocht Victor Afung Lauwers tien tragedies van William ‘Billy’ Shakespeare en herschreef hij ze tot een reeks intieme dialogen, gewelddadig en liefdevol, waarin de vrouw centraal staat. Voor Billy’s Joy duikt hij in de komedies. In een regie van Jan Lauwers, tref je de cast van Billy’s Violence opnieuw. “Er zijn veel facetten van de vreugde. Ik wil me concentreren op één ervan, dat van de verzoening. Verzoening is een ijkpunt van de samenleving. Zonder het vermogen om ons met elkaar te verzoenen verliezen wij onze waardigheid. Het is ook een belangrijk thema in het komisch oeuvre van Shakespeare. De idee dat komedies grappig zijn en tragedies niet, is eigenlijk een misinterpretatie. Het enige poëticale verschil tussen komedie en tragedie (volgens Aristoteles) is dat een komedie goed eindigt en een tragedie slecht. Of het begin en midden van een verhaal somber is of vrolijk is van geen belang.” - Victor Afung Lauwers • Needcompany is een kunstenaarshuis dat in 1986 werd opgericht door Jan Lauwers en Grace Ellen Barkey. Sinds 2001 is Maarten Seghers verbonden aan Needcompany. Dit centrale makerstrio brengt theater, dans, performances, beeldende kunst, teksten, etc. Hun werk kenmerkt zich sinds het begin als multidisciplinair, meertalig en internationaal. Kaaitheater presenteert het sinds de begindagen. Recent kon je o.a. Oorlog en Terpentijn (2018), Al het goede (2020) en natuurlijk Billy’s Violence (2021) op ons podium zien.

De Strombeek

The Golden Stool, or the story of Nana Yaa Asantewaa - Gorges Ocloo/LOD Muziektheater

23november 2023

-20:30

Grimbergen|Muziek & Concert, Theater,...

********** English ********** In this AfrOpera, Gorges Ocloo pays tribute to Nana Yaa Asantewaa. Around 1900, she takes the lead in resisting the troops of the British kingdom. Along with the women's brigade she founded, she held out for a year in a battle for the 'Golden Stool', throne and pride of the then Asher Empire in Ghana, where Ocloo's roots also lie. The Asante had been slaughtered for years in the hunt for timber, gold and cocoa. The industrial revolution in distant England demands resources, many resources, like a hungry beast. The claiming of the Golden Stool by the British was the last straw for Nana Yaa Asantewaa and her women. The Golden Stool must not leave the country! Ten women, including soprano Nobulumko Mngxekeza-Nziramasanga and mezzo-soprano Nonkululeko Nkwinti sing, perform and dance the story of Nana Yaa Asantewaa and her courageous struggle. They do so to the tones of famous arias from the classical Western opera repertoire, which Gorges Ocloo has appropriated for the occasion and mixed with influences from African classical music. Handel, Bizet, Shostakovich, Verdi, Vivaldi, Beethoven, Orff,... they are all there. The opera is the portrait of the radical woman who nevertheless got the last word. "Rarely do we see a performance with such a sense of experimentation and urgency. And who can say he single-handedly put a new musical genre on the map?" — De Standaard "Ocloo has filled every inch of the stage with dance and every cubic metre of air with sound. All the stops are pulled out in this enthusiastic and charming performance that recalls a quote by Puerto Rican rapper Residente: "with Ocloo, you eat even when you are not hungry." – Etcetera • As a multidisciplinary artist, Gorges Ocloo's track record is diverse from modern dance, performance, community arts, visual arts and scenography to composing music for theatre and dance. He has in recent years been at Kaaitheater years the musical performances Moby Dick, at last Queequeg speaks (2021) and The Butcher (2022). ********** Français ********** Dans cet AfrOpera, Gorges Ocloo rend hommage à Nana Yaa Asantewaa. Cette femme prend la tête de la résistance aux troupes du royaume britannique vers 1900. Avec la brigade de femmes qu'elle a fondée, elle tient bon pendant un an dans une bataille pour le "tabouret d'or", le trône et la fierté du royaume Asante de l'époque, au Ghana, où se trouvent également les racines d'Ocloo. Depuis des années, les Asante sont massacrés pour le bois, l'or et le cacao. Telle une bête affamée, la révolution industrielle dans la lointaine Angleterre exige des ressources, beaucoup de ressources. La revendication du tabouret d'or par les Britanniques a été la goutte d'eau qui a fait déborder le vase pour Nana Yaa Asantewaa et son bataillon de femmes. Le tabouret d'or ne quittera pas le pays ! Dix femmes, dont la soprano Nobulumko Mngxekeza-Nziramasanga et la mezzo-soprano Nonkululeko Nkwinti, chantent, jouent et dansent l'histoire de Nana Yaa Asantewaa et de sa lutte courageuse. Elles le font sur des airs célèbres du répertoire classique de l'opéra occidental - que Gorges Ocloo s'est approprié pour l'occasion et a mélangé avec des influences de la musique classique africaine. Haendel, Bizet, Chostakovitch, Verdi, Vivaldi, Beethoven, Orff,… tous y passent. L'opéra est le portrait d'une femme radicale qui a pourtant eu le dernier mot. « Il est rare de voir un spectacle riche d’autant de sens de l'expérimentation et de l’urgence. Et qui peut dire qu'il a fait émerger à lui seul un nouveau genre musical ? ». — De Standaard « Ocloo a rempli chaque centimètre de la scène de danse et chaque mètre cube d'air de son. Tout est mis en œuvre dans ce spectacle enthousiaste et charmant qui rappelle une citation du rappeur portoricain Residente : "avec Ocloo, on mange même quand on n'a pas faim » – Etcetera • En tant qu'artiste multidisciplinaire, Gorges Ocloo a un parcours très varié : danse moderne, performance, arts communautaires, arts visuels, scénographie et composition de musique pour le théâtre et la danse. Ces dernières années, il a participé au programme du Kaaitheater avec les spectacles musicaux Moby Dick, at last Queequeg speaks (2021) et The Butcher (2022). ********** Nederlands ********** In deze AfrOpera brengt Gorges Ocloo een ode aan Nana Yaa Asantewaa. Deze vrouw neemt rond 1900 de leiding in het verzet tegen de troepen van het Britse koninkrijk. Ze houdt samen met de door haar opgerichte vrouwenbrigade een jaar lang stand in een gevecht om de ‘Golden Stool’, troon en trots van het toenmalige Asanterijk in Ghana, waar ook de roots van Ocloo liggen. Al jaren worden de Asante afgeslacht voor hout, goud en cacao. De industriële revolutie in het verre Engeland vraagt om middelen, veel middelen, als een hongerig beest. Het opeisen van de Golden Stool door de Britten was voor Nana Yaa Asantewaa en haar vrouwen de druppel. De Golden Stool zou het land niet verlaten! Tien vrouwen, waaronder sopraan Nobulumko Mngxekeza-Nziramasanga en mezzosopraan Nonkululeko Nkwinti zingen, spelen en dansen het verhaal van Nana Yaa Asantewaa en haar moedige strijd. Dit doen ze op de tonen van beroemde aria’s uit het klassieke westerse operarepertoire - dat Gorges Ocloo zich voor de gelegenheid heeft toegeëigend en vermengd met invloeden uit de Afrikaanse klassieke muziek. Händel, Bizet, Sjostakovitsj, Verdi, Vivaldi, Beethoven, Orff,… ze passeren allemaal de revue. De opera is het portret van de radicale vrouw die toch het laatste woord kreeg. “Zelden zien we een voorstelling met zoveel zin voor experiment en urgentie. En wie kan zeggen dat hij op zijn eentje een nieuw muzikaal genre op de kaart heeft gezet?” — - De Standaard “Ocloo heeft elke centimeter van het podium gevuld met dans en elke kubieke meter lucht met geluid. Alle registers worden opengetrokken in deze enthousiasmerende en charmante voorstelling die aan een uitspraak van Puertoricaanse rapper Residente herinnert: “met Ocloo eet je, zelfs als je geen honger hebt.” – Etcetera • Als multidisciplinaire artiest is het parcours van Gorges Ocloo divers: van moderne dans, performance, community arts, beeldende kunsten en scenografie tot het componeren van muziek voor theater en dans. Hij stond de afgelopen jaren in het Kaaitheaterprogramma met de muzikale voorstellingen Moby Dick, at last Queequeg speaks (2021) en The Butcher (2022).

De Strombeek

Filip Van Dingenen & Hélène Meyer - 'Zeeoor & Mossel - The seaspaghetti dinner'

18februari 2022

18maart 2022

Grimbergen|Tentoonstelling

*** Français *** « Mer du Nord ! » crie le requin. « C’est un champ ouvert ; le marché (= la côte) est libre. » Une petite crevette remonte péniblement le courant. Son retard est fatal. Elle a travaillé dur pour garder la tête hors de l’eau dans les limites du nouveau décret et pour grignoter un peu de laminaire sucrée (= Saccharina latissima). Mais l’avenir est sombre. La marée basse arrive et seul le clair de Lune peut apaiser sa douleur et son épuisement. Des membres du comité discutent dans la zone intertidale, incontestablement. L’étrille cendrée (= Liocarcinus vernalis) prend la parole et se baigne lascivement dans un smoothie de laitue de mer verte agrémenté de dulse.Les petits phoques gris tentent de suivre le discours confus, mais se perdent dans un enchevêtrement de spaghettis de mer. Ce spectacle délicieusement ambigu est à mi-chemin entre une farce politique et une tragédie kafkaïenne. « Il faut se baigner quand la mer remonte sur le sable chaud », conclut le turbot. Mais pour la crevette grise, cette vieille vérité bretonne est un mot d’esprit. Armé du « Manifeste pour la pédagogie des algues », le homard tente d’appuyer les propos érudits du turbot. (= quand il n’y aura plus de laminaire sucrée, l’économie bleue trouvera toujours une solution). « La solution ? » s’interroge un bébé poulpe isolé dans sa grotte en se remémorant les contes oubliés de son grand-père à la marée d’équinoxe. À l’époque, on ne spéculait pas encore sur les marées et les phases de la Lune. Il n’y avait pas non plus d’algorithmes ni de symenfants. Quelques créatures arrivent et s’emparent avidement du paysage aquatique pour plonger dans un bain de Laminaria digitata et de nouilles de sirène séchées. Un serpent de mer se faufile. Le vent tourne, tout se met en place, une prophétie diabolique et la magie de la lueur des bougies facilitent la digestion... *** Nederlands *** “Noordzee, Noordzee, Mer de Nord!” Roept de shark (= haai). “Het is een open veld; de markt (= kust) is vrij.” Een kleine garnaal zwemt moeizaam tegen de stroming op. Zijn achterstand is fataal. Ze heeft hard gewerkt om ook nog binnen de krijtlijnen van het nieuwe decreet haar hoofd boven water te houden en wat te snoepen van het suikerwier (= Saccharina latissima). Maar de toekomst is somber. Het laagtij komt weldra en alleen het heldere maanlicht kan haar pijn en uitputting wat verzachten. In de tidal zone discussiëren enkele commissieleden, ze lijken onbetwistbaar. De grijze crab (= Liocarcinus vernalis ) neemt het woord en baadt zich lustig in een groene zeesla smoothie met dulse garnituur.De jonge grijze zeehondjes (= les petits phoques) proberen het warrige discours te volgen maar zijn verdwaald in een kluwen van zeespaghetti. Dit heerlijke ambigue schouwspel heeft iets tussen een politieke klucht en een kafkaiaanse tragedie. “Il faut se baigner quand la mer remonte sur la sable chaud” concludeert de Tarbot. Maar voor de grijze garnaal is deze oude bretoense waarheid een boutade. Met het ‘Manifest voor Zeewierpedagogie’ onder haar arm probeert de kreeft de erudiete woorden van Tarbot kracht bij te zetten. (= als het wilde suikerwier is uitgeput, vind de Blauwe Economie nog wel een oplossing!). “De oplossing?” peinst een baby octopus eenzaam vanuit z’n grot terwijl hij verder mijmert over de vergeten verhalen van z'n grootvader tijdens springtij. Speculatieve verhalen over getijden en maanstanden bestonden toen nog niet, net zoals algoritmes en symenfants. Wat critters komen toegestroomd en pikken gretig in op het aquatic landschap en plonsen in een dip van laminaria digitata en droge mermaids noodles. Een zeeslang sluipt weg. Het tij keert, alles wordt uitgelepeld, een duivelse voorspelling en de magie van de het kaarslicht vergemakkelijkt de digestie... *** English *** "North Sea, North Sea, Mer du Nord!" cries the shark. "It is an open field; the market (= coast) is open (clear)." A small shrimp swims laboriously against the current.It has fallen fatally behind. It has worked hard to keep its head above water, even within the boundaries of the new decree, and has snacked a bit on sugar kelp (= Saccharina latissima). Yet the future looks gloomy. The low tide is coming soon and only the bright moonlight can ease its pain and exhaustion. In the tidal zone, some committee members are debating, they seem indecisive. The grey swimming crab (= Liocarcinus vernalis ) takes the floor and bathes lustily in a green sea lettuce smoothie with dulse garnish.The young grey seals (= les petits phoques) try to follow the confused discourse but get lost in a tangle of sea spaghetti. This delightfully ambiguous spectacle seems like a cross between a political farce and a Kafkaesque tragedy.“Il faut se baigner quand la mer remonte sur la sable chaud” (One should bathe when the sea comes in on the hot sand) concludes the Turbot. But to the grey shrimp, this old Breton truth is but a witticism.Holding the 'Manifesto for Seaweed Education' under its arm, the lobster tries to add weight to Tarbot's erudite words. (= when the wild sugar kelp is used up, the Blue Economy will find a solution!)."The solution? ponders a baby octopus in solitude from its cave as it muses on its grandfather's forgotten tales during spring tides.Speculative tales of tides and moon phases did not exist then, nor did algorithms and "symenfants". Some critters pour in and eagerly to the aquatic landscape and plunge into a dip of laminaria digitata and dry mermaid noodles. A sea serpent sneaks away. The tide is turning, everything is spooned out, a diabolical prophecy and the magic of candlelight facilitates digestion...

De Strombeek

Projectwww

27november 2021

-19:30

Grimbergen|Theater

*** Nederlands *** Projectwww is een danstheaterproject voor en door jongeren tussen veertien en achttien jaar uit Brussel. Op 27 en 28 november brengen ze hun verhaal in CCStrombeek aan de hand van een voorstelling die ze zelf ontwikkelden.

De Strombeek

Over

De Strombeek, Strombeeklinde 92, Grimbergen, Vlaams-Brabant 1853, België