Het Maliebaanstation in Utrecht bestaat dit jaar precies 150 jaar. Dit jubileum
wordt door het Spoorwegmuseum gevierd met een boeiende tentoonstelling. In
diverse ruimtes van het station wordt teruggeblikt op de bouw, de verschillende
functies die het station door de jaren heen had en de mensen die er werkten.
Op 10 juni 1874 opende de Hollandsche IJzeren Spoorwegmaatschappij een zijtak
van de Oosterspoorlijn die liep van Hilversum naar Utrecht. Aan de Maliebaan
verrees een monumentaal station als opstapplaats voor de Utrechtse reizigers.
Aanvankelijk floreerde het station – je kon er opstappen op de trein naar
Parijs- maar gaandeweg verloor het station zijn belangrijke functie en werd het
stil. Dichter F. Bordewijk omschreef in 1935 de sfeer in het station treffend
als “een lijk boven aarde, dat vaak nog beklemmend onzen droom zal beheerschen”.
In 1939 viel het doek en sloot het station voor reizigersvervoer. Het
grotendeels verlaten Maliebaanstation wordt nog als rangeer- en goederenstation
gebruikt, ook vindt het Bureau van Gevonden Goederen een onderkomen in het
station. In de Tweede Wereldoorlog namen de Duitsers bezit van het
Maliebaanstation met als zwarte bladzijde de deportatietransporten van Utrechtse
Joden. Na de oorlog werd besloten dat het Maliebaanstation de “blijvende
behuizing” zou worden van het Spoorwegmuseum. Op 28 november 1953 was het zover,
voor een kwartje entree konden bezoekers een gedeelte van het nieuwe museum
bezoeken. Pas in november 1954 was het gehele museum klaar en vond de officiële
opening plaats. In 2005 werd het station weer in authentieke staat teruggebracht
en sindsdien fungeert het als monumentaal entreegebouw van het vernieuwde
Spoorwegmuseum.
Filmprogramma Vanwege Vincent
18december 2021
-01mei 2022
Museum of the Image
Museum of the Image, Boschstraat 22, Bréda, Brabant-Septentrional 4811 GA, Pays-Bas
Description
In het kader van de tentoonstelling Vanwege Vincent – De geboortestreek van Van Gogh als inspiratie is op onderstaande data een filmprogramma te zien in het auditorium van het museum, met werken van kunstenaars die in film reageren op het werk en leven van Van Gogh.Data filmvertoning:18, 19, 26 december8, 23 januari5 februari6, 20, 30 maart2, 23 aprilDe films worden op deze dagen doorlopend vertoond gedurende de openingstijden van het museum. Het filmprogramma is toegankelijk op vertoon van je entreeticket. Reserveren is niet nodig.Over de films:Nynke DeinemaDe nieuwe aardappeleters, 2011,dubbelprojectie DV-PAL 4:3 overgezet op 16:9, lengte: 8:033 min.Wie zou Van Gogh vandaag de dag kiezen als model voor zijn aardappeleters? Met deze vraag als uitgangspunt maakte Nynke Deinema een portret van de Oost-Europese seizoenarbeiders die op de kwekerijen rondom Zundert werken en op campings worden ondergebracht. In veel schilderijen legde Van Gogh de nadruk op de handen van arbeiders om hun harde leefomstandigheden te verbeelden. Deinema vertelt via de handen van haar personages een verhaal over mensen die een onmisbare maar ook onzichtbare plek innemen in onze maatschappij.Rachel GruijtersWhen Yellow Gets Blue,2021 single-channel video, HD, kleur, 1.85:1, stereo, Engels lengte: 11:00 min.Vincent schilderde niet zozeer de natuur zelf, maar zijn mentale ervaring ervan. Met dit gegeven ging Rachel Gruijters aan het werk. In When Yellow Gets Blue verbeeldt zij een wandeling die langzaam overgaat in een reis door gedachten en dromen. In Zundert nam zij natuurgeluiden op en maakte hier een hypnotiserende soundtrack van. De geluiden blijken uiteindelijk de melodie van een lied, gezongen door de kunstenaar zelf. Dat Gruijters zich graag laat inspireren door de melodramatische sfeer van oude Hollywoodfilms is hier goed zichtbaar.Sylvie Zijlmans en Hewald JongenelisThe Mother Of All Failure (previewversie), 2021, HD video, kleur, 1920 x 1080, stereo, lengte: 06:45 min.Collectie Kunstfonds Vincent van GoghHuisCourtesy: Sylvie Zijlmans & Hewald Jongenelis, Andriesse – Eyck Galerie, AmsterdamMogelijk gemaakt door: Mondriaan Fonds, Van Gogh AiRIn The Mother Of All Failure lopen twee figuren door de prachtige landschappen van landgoed De Moeren, nabij Zundert. De langste van de twee houdt een hardop uitgesproken innerlijke monoloog over het eigen slachtofferschap en de rol die de kleinere daarin zou hebben. We kijken naar een aangrijpende, pijnlijke en tegelijkertijd ook humoristische opeenvolging van scenes, zonder ontknoping. Sylvie Zijlmans en Hewald Jongenelis onderzoeken in dit kostuumdrama hoe trauma en familiedrama drijvende krachten kunnen zijn voor het kunstenaarschap. Zij leefden zich in in de jonge Vincent, die zich vaak onbegrepen en miskend moet hebben gevoeld. Dit bracht bij henzelf ook verdrongen jeugdtrauma’s naar boven, die ze in deze film hebben verwerkt.Credits hoofdafbeelding: Sylvie Zijlmans & Hewald Jongenelis
Info & Réservation
Lieu
Organisateur
Vous organisez cet événement ?
Contactez-nous si vous souhaitez mettre à jour les informations et autres.
Nous contacter