Zeven kunstenaars en drie muzikanten doken samen het depot van het Tongerlohuys
in en kozen een bijzonder museaal object dat hen allen inspireerde. De tekenaars
maakten een tekening bij wat ze zagen, de drie muzikanten deden hetzelfde maar
schreven er een nummer bij. Eén object, tien paar ogen en tien werken. We
nodigen je graag uit om daar jouw werk aan toe te voegen.
In musea door heel Nederland staan prachtige kunstwerken en historische schatten
tentoongesteld. Ze staan in een vitrine of op een sokkel, goed belicht en
uitvoerig beschreven. Maar niet elke bezoeker ziet hetzelfde. Misschien kijk jij
vooral naar kleur en vorm, terwijl je buurvrouw vooral kijkt naar stijl of
grootte. Misschien lees jij de historische uitleg op het bordje, terwijl je
buurvrouw zich meer laat leiden door haar gevoel. Wat nemen verschillende mensen
met zich mee nadat ze naar een kunstwerk hebben gekeken?
Beeld: promotie Ik zie, ik zie
Museum Tongerlohuys
Venue
Upcoming events
There’s no upcoming events
Past events
Duo-tentoonstelling met het Karrenmuseum van over de boeiende ontwikkeling en de
interactie tussen het vervoer over water- en landwegen in de regio. In de regio
tussen Antwerpen en Rotterdam heeft vervoer altijd een grote rol gespeeld.
Binnen dat gebied zijn Essen en Roosendaal aan weerszijden van de grens met
elkaar verbonden door vervoer over de weg, het water en het spoor. Het
Karrenmuseum in Essen vertelt een verhaal over het wegvervoer, het Tongerlohuys
ziet de actualiteit van de ontwikkeling van het havengebied in Roosendaal. Zij
hebben daarom de handen ineen geslagen om een duo-tentoonstelling te maken met
een focus op het ambacht van de wagenmakerij enerzijds en de binnenvaart
anderzijds. ‘Over water, over land’ belicht de boeiende ontwikkeling en de
interactie tussen het vervoer over water- en landwegen in de regio. Over het
spreekwoordelijke ravijn tussen Essen en Roosendaal zal daarmee een brug
geslagen worden door deze grensoverschrijdende samenwerking.
Beeld: Beekdal, website Tongerlohuys
De afgelopen vijf jaar onderzocht fotografe en documentairemaakster Marieke de
Bra de liefde, beginnende in de dansschool van haar ouders: Dancemaster De Bra.
Er is in haar optiek niets zo tweepolig als de liefde; het kan je totaal
verlammen en tegelijk onoverwinnelijk laten voelen. Liefde laat je vliegen maar
kan je ook totaal op je bek laten gaan. Museum Tongerlohuys biedt Marieke de
kans haar zoektocht naar liefde te presenteren op de plaats waar deze ooit
begon, haar geboortestad Roosendaal.
In deze tentoonstelling neemt Marieke je mee in haar zoektocht naar de liefde,
een pad dat op zijn zachts gezegd niet altijd over rozen gaat. De fotoseries van
Marieke geven een inkijkje in de verschillende fases die ze in dit proces heeft
doorlopen. Haar verlatingsangst vormt daarin een rode draad.
Elk werk gaat op zijn eigen manier over de verbinding met een ander én over de
verbinding met jezelf. Want liefde vinden, hoe doe je dat? De ene generatie
zocht naar een partner in de dansschool, de andere generatie doet dat op
internet of via Tinder. Maar nog veel belangrijker is het vinden van liefde voor
jezelf. Maak in het Tongerlohuys kennis met de verschillen tussen de generaties
in het tijdloze thema liefde die Marieke is tegengekomen.
Beeld: de laatste dans jongmans, website Museum Tongerlohuis
In het najaar van 2021 zullen zes hedendaagse kunstenaars een bijzondere dialoog
creëren met werken van de in 2012 overleden vriend en kunstenaar Ger de Greef.
De tentoonstelling vertrekt vanuit de vraag hoe een oude vriendschap in de kunst
kan leiden tot nieuwe ontmoetingen. Wat is het onbekende terrein dat hen
verbindt?
“Een lijn is een punt die uit wandelen gaat”, schreef Paul Klee in zijn
pedagogische schetsboek. Kunst laat ons met nieuwe ogen naar bekende onderwerpen
kijken. Daarnaast vertellen ze verhalen, die vaak vanwege de persoonlijke
fascinatie van de kunstenaar een innerlijke verstilling van ons vragen om het
beeld te kunnen lezen. Welk vraagstuk kan er in een abstract landschap liggen?
Welk nieuw mensbeeld kan ontstaan vanuit het anonieme beeld?
De deelnemende kunstenaars zijn: Ger de Greef, Johan Kersten, Dirk van
Liebergen, Goof Remijn, Riekus, Hein Vandendriessche en Henk Watzeels.
Beeld: Ger de Greef
Miet is verhuisd, ze moest wel. Een nieuwe kamer, nieuwe buren, verzorgenden,
keukenpersoneel, managers: ze kreeg ze er allemaal bij. Haar eigen aardappels
hoeft ze niet meer te schillen, en ook de afwas wordt gedaan. Daar had ze altijd
al een hekel aan, maar toch. Een nieuw thuis maken, hoe doe je dat?
Hoogleraar Taal-cultuur in Limburg Leonie Cornips & cultureel antropologe Jolien
Makkinga onderzochten hoe het spreken van dialect van invloed kan zijn op je
gevoelens van welzijn in een verzorgingshuis. Jolien sprak voor dit onderzoek
met de bewoners van een ouderenzorgcentrum. Kan het spreken van eigen taal, je
gevoel van autonomie beïnvloeden?
Stichting Laudio heeft een speciale kamer voor jou ingericht om dat te komen
ervaren. Daar wandel je letterlijk in een Brabantse klankkast. Wie er de deuren
opent, hoort Miet zelf. Meestal in haar eigen taal en soms in die andere; het
Nederlands. Omdat je in een verzorgingstehuis nu eenmaal met iedereen moet
‘huizen’.
Beeld: Laudio Mia huisstijl