MIMA Reload

*** Français ***

'MIMA RELOAD'Le musée se dévoile en exposant sa collection permanente.Chacune des oeuvres est une porte d'entrée sur l'univers d'un artiste ou sur le souvenir d'une exposition. Rassemblées par le MIMA, elles donnent une image de la création contemporaine, de l'esprit créatif de l'époque, d'un "Zeitgeist" du Millénium.La caverneLes oeuvres rassemblées au premier étage ont été produites par des artistes qui n'ont pas exposés ici. Elles ont été acquises, pour la plupart, avant l'ouverture du MIMA en 2016.Symboliquement cet étage est baptisé la "caverne" en clin d'oeil à l’allégorie platonicienne critiquant notre connaissance biaisée de la réalité. Dans le mythe, des hommes au fond d'une grotte prennent les ombres sur les murs pour la réalité. Ces illusions du réel, sont comparables pour le MIMA aux peintures du premier niveau qui vantent une culture filtrée par les écrans et les livres plutôt qu'expérimentée sur son propre terrain d'exposition.Le terrain de jeuLes travaux présentés au deuxième étage sont comme des jouets laissés par les artistes exposés au MIMA. À partir de 2016, la collection devient un miroir imparfait du passé ou tous les artistes et toutes les expositions de l’institution n’y figurent pas pour de nombreuses raisons. En pointillé se dessine là le portrait sociétal raconté par l'institution.Les champs ÉliséeLe projet muséal du MIMA sera-t-il encore adapté à son époque après dix ans d'activité?Pour y répondre, le musée annonce sa fermeture définitive à la fin de 2026!En se fixant une deadline à sa propre existence, le musée s'impose une remise en question qui aboutira soit à se réinventer, soit à disparaître.L'installation du troisième étage imagine l'héritage que laisserait le MIMA s'il ferme ses portes en 2027.

*** Nederlands ***

'MIMA RELOAD'Het museum openbaart zich door haar permanente collectie tentoon te stellen.Elk van de werken is een toegangspoort tot de wereld van een kunstenaar of tot de herinnering aan een tentoonstelling. Verzameld door het MIMA, geven zij een beeld van de hedendaagse schepping, van de creatieve geest van de tijd, van een "Zeitgeist" van het Millenium.De grotDe werken op de eerste verdieping zijn gemaakt door kunstenaars die hier niet exposeerden. De meesten zijn aangekocht voor de opening van MIMA in 2016.Symbolisch wordt deze verdieping de "grot" genoemd, een knipoog naar de Platoonse allegorie die onze vooringenomen kennis van de werkelijkheid bekritiseert. In de mythe nemen mannen op de bodem van een grot de schaduwen op de muren aan als werkelijkheid. Voor het MIMA zijn deze illusies van de werkelijkheid vergelijkbaar met de schilderijen op de eerste verdieping, die een cultuur verheerlijken die eerder door schermen en boeken wordt gefilterd dan op haar eigen tentoonstellingsterrein wordt ervaren.De speeltuinDe werken op de tweede verdieping zijn als speelgoed achtergelaten door de kunstenaars die in het MIMA tentoongesteld hebben. Vanaf 2016 wordt de collectie een onvolmaakte spiegel van het verleden, waarbij om allerlei redenen niet alle kunstenaars en tentoonstellingen van de instelling zijn opgenomen. En tussen de stippellijnen verschijnt het maatschappelijke portret dat door de instelling wordt verteld.De Elisée-veldenZal het museumproject van het MIMA na tien jaar nog relevant zijn voor zijn tijd?Om deze vraag te beantwoorden heeft het museum aangekondigd dat het eind 2026 definitief zal sluiten!Door een termijn te stellen voor haar eigen bestaan dwingt het museum zichzelf in vraag te stellen, wat enerzijds kan leiden tot het heruitvinden, en anderzijds tot het verdwijnen ervan. De installatie op de derde verdieping verbeeldt de erfenis die het MIMA zou nalaten als het in 2027 zou sluiten.