>
Schaerbeek - Schaarbeek
>
Venues
>
GC De Kriekelaar

GC De Kriekelaar

Venue

Upcoming events

Flesh can’t can’ t not’t ‘tis flesh h...
27april
-
28april
Schaerbeek - Schaarbeek|Theatre
Imaginez un monde de science-fiction façonné par le genre musical du reggaeton, la danse urbaine du perreo, l'expérience linguistique de l'accès à la vie quotidienne à travers une compréhension limitée de l'anglais, et le lien historique de l'Amérique centrale avec l'exportation de fruits exotiques. Après El cantar del playo ... a song is a rose is a thorn, Mario Barrantes revient au Kaaitheater avec Flesh can't can't not't 'tis flesh h..., une performance multimédia qui entremêle musique live, projection de texte, danse et sculpture. Deux corps en feu nous guident à travers les paysages d'un monde étranger, pour explorer les aventures douces-amères de la migration entre le Sud et le Nord, et retracer une partie de l'histoire queer de la région d'Amérique centrale. • Mario Barrantes Espinoza (1991) est un·e artiste costaricien·ne-nicaraguayen·ne basé·e à Bruxelles. Après avoir obtenu son diplôme au P.A.R.T.S, iel a collaboré avec François Chaignaud, Théo Mercier, Benjamin Abel Meirhaeghe, Jozef Wouters, Michiel Vandevelde et Eszter Salamon. Il ea joué en tant qu'artiste invité·e pour les musicien·nes Peaches et The Subs. Son travail s'articule autour de la performance, la (ré)écriture de textes et l'utilisation de la voix, et puise dans du matériel issu de la culture pop et des médias grand public. En 2023, Mario a curaté la première édition de la Culo shaking night... 'til tears get dry au Kaaitheater, autour de sa première performance, El cantar del playo.
GC De Kriekelaar
KFDA: Hands Made + Nothing but fingers
18mei
-
19mei
Schaerbeek - Schaarbeek|Theatre
In deze double bill worden we uitgenodigd om onze relatie tot onze handen te heroverwegen en stil te staan bij hun rol in heden, verleden en toekomst. Door aan te raken, creëren we relaties van nabijheid waardoor we uit onze omgeving treden. In toenemende mate worden onze aanrakingen echter beïnvloed door technologieën die de manier waarop we onszelf en anderen waarnemen, veranderen. In Hands Made van Begüm Erciyas spelen de handen van het publiek de hoofdrol. Begeleid door een soundtrack observeren de toeschouwers hun hand en die van hun buur, wat tegelijk een effect van intimiteit en vervreemding tot stand brengt. Geïsoleerd van de rest van het lichaam worden onze handen het middelpunt van een reflectie over handwerk en tastzin. Waar zijn deze handen mee bezig geweest, en wie of wat zullen ze in de toekomst aanraken? Nothing But Fingers is een performance van beeldend kunstenaar Moe Satt. Hij raakte gefascineerd door de rol van handgebaren in Zuid-Afrikaanse jachtcommunicatie en in traditionele dans in Myanmar en Zuidoost-Azië, waarbij menselijke gebaren dierlijke vormen kunnen aannemen. Samen met danseres Liah Frank onderzoekt hij hun expressieve potentieel en vermogen om energiestromen in het lichaam te sturen. Een bijzondere choreografie waarin de handen de rest van het lichaam dicteren, tot de finale overgave. Uren: 15u / 16u / 18u /19u
GC De Kriekelaar
Hands Made + Nothing But Fingers - Begüm Erciyas & Moe Satt｜Kunstenfestivaldesarts
18mei
-
21mei
Schaerbeek - Schaarbeek|Show
********** English ********** In this double bill, we are asked to rethink the relationship with our hands and reflect on their role in the present, past and future. By touching, we create relationships of proximity while distancing ourselves from the rest of our surroundings. But our touch is increasingly mediated by technologies that change how we experience ourselves and others. In Begüm Erciyas’ performance Hands Made, the hands of the audience will take centre stage. Accompanied by a soundtrack, spectators are asked to observe their hand and that of their neighbour, creating an effect of intimacy and alienation. Separated from the rest of the body, our hands become the focus of a reflection on handwork and touch. What have these hands been busy with? Who or what will they touch in the future? Nothing But Fingers is the other half of this double bill, a performance by visual artist Moe Satt. He became fascinated by the role of hand gestures in South African hunting communication as well as traditional dance in Myanmar and Southeast Asia, where human gestures can take animal forms. With dancer Liah Frank, he explores the expressive potential of hands and their ability to direct energy flows in the body, an extraordinary choreography in which the hands dictate the rest of the body until the final surrender. ********** Français ********** Deux performances, proposées ensemble dans un même programme, invitent à repenser la relation à nos mains et à réfléchir à leur rôle dans le présent, le passé et le futur. Dans Hands Made de Begüm Erciyas, les mains du public occupent une place centrale : guidé·es par une bande sonore, les spectateur·ices observent une de leur main et celle de leurs voisin·es, ce qui leur permet d’explorer des sentiments d’intimité et d’aliénation. Isolées du reste du corps, nos mains deviennent le centre d’une réflexion sur le travail manuel et le toucher. À quoi s’affairent-elles ? Qui ou quoi toucheront-elles à l’avenir ? En attirant notre attention sur notre toucher, de nouveaux rapports de proximité s’installent et la perception de ce qui nous entoure en sort modifiée. Nothing But Fingers est une performance du plasticien Moe Satt, qui a développé une recherche sur les gestes de mains utilisés dans la communication de chasse en Afrique du Sud et dans la danse traditionnelle de Birmanie et d’Asie du Sud-Est, où les gestes humains peuvent adopter des formes animales. Avec la danseuse Liah Frank, il explore le potentiel expressif des mains et leur faculté à diriger l’énergie à travers le corps. Une chorégraphie délicate, dans laquelle les mains commandent le reste du corps jusqu’à l’abandon total. ********** Nederlands ********** In deze double bill worden we uitgenodigd om onze relatie tot onze handen te heroverwegen en stil te staan bij hun rol in heden, verleden en toekomst. Door aan te raken, creëren we relaties van nabijheid waardoor we uit onze omgeving treden. In toenemende mate worden onze aanrakingen echter beïnvloed door technologieën die de manier waarop we onszelf en anderen waarnemen, veranderen. In Hands Made van Begüm Erciyas spelen de handen van het publiek de hoofdrol. Begeleid door een soundtrack observeren de toeschouwers hun hand en die van hun buur, wat tegelijk een effect van intimiteit en vervreemding tot stand brengt. Geïsoleerd van de rest van het lichaam worden onze handen het middelpunt van een reflectie over handwerk en tastzin. Waar zijn deze handen mee bezig geweest, en wie of wat zullen ze in de toekomst aanraken? Nothing But Fingers is een performance van beeldend kunstenaar Moe Satt. Hij raakte gefascineerd door de rol van handgebaren in Zuid-Afrikaanse jachtcommunicatie en in traditionele dans in Myanmar en Zuidoost-Azië, waarbij menselijke gebaren dierlijke vormen kunnen aannemen. Samen met danseres Liah Frank onderzoekt hij hun expressieve potentieel en vermogen om energiestromen in het lichaam te sturen. Een bijzondere choreografie waarin de handen de rest van het lichaam dicteren, tot de finale overgave.
GC De Kriekelaar
KFDA: Hands Made + Nothing but fingers
19mei
-
20mei
Schaerbeek - Schaarbeek|Theatre
In deze double bill worden we uitgenodigd om onze relatie tot onze handen te heroverwegen en stil te staan bij hun rol in heden, verleden en toekomst. Door aan te raken, creëren we relaties van nabijheid waardoor we uit onze omgeving treden. In toenemende mate worden onze aanrakingen echter beïnvloed door technologieën die de manier waarop we onszelf en anderen waarnemen, veranderen. In Hands Made van Begüm Erciyas spelen de handen van het publiek de hoofdrol. Begeleid door een soundtrack observeren de toeschouwers hun hand en die van hun buur, wat tegelijk een effect van intimiteit en vervreemding tot stand brengt. Geïsoleerd van de rest van het lichaam worden onze handen het middelpunt van een reflectie over handwerk en tastzin. Waar zijn deze handen mee bezig geweest, en wie of wat zullen ze in de toekomst aanraken? Nothing But Fingers is een performance van beeldend kunstenaar Moe Satt. Hij raakte gefascineerd door de rol van handgebaren in Zuid-Afrikaanse jachtcommunicatie en in traditionele dans in Myanmar en Zuidoost-Azië, waarbij menselijke gebaren dierlijke vormen kunnen aannemen. Samen met danseres Liah Frank onderzoekt hij hun expressieve potentieel en vermogen om energiestromen in het lichaam te sturen. Een bijzondere choreografie waarin de handen de rest van het lichaam dicteren, tot de finale overgave. Uren: 14u / 15u / 17u /18u
GC De Kriekelaar
Manifesto transpofágico
31mei
-
01juni
Schaerbeek - Schaarbeek|Show
********** English ********** Punishment, mass incarceration, censorship, pathology, AIDS, the diaspora and violence and murder of trans/travesti bodies: ‘I didn't discover myself as a travesti, they screamed at me’. Carvalho speaks softly, slowly and into the microphone to ‘soothe the cisgender eyes and ears’ when they see or hear the word travesti, repeated and illuminated several times and asks, ‘Does anyone want to touch me?’ Manifesto transpofágico invites the public to look at her travesti body, tirelessly, and introduces us to its historicity as well as its construction. ‘My body came before me, without my asking’ but ‘in a way, I got pregnant with myself. I gave birth to me.’  It also questions how people see the travesti body. ‘That's why I don't need a face,’ she explains. ‘We know the cut-out of travestis, from the top of the bus, on foot, by bicycle, on the motorcycle or in the car - no one comes close or talks, because we are dangerous – and it is from this fraction of a second that our images are formed’. Plus, which of these images do each of us still carry?  The show is divided into two moments. The first moment is a presentation of the travesti body, its historicities, transcestrality and the constructions surrounding trans/travesti bodies. In the second moment, Carvalho is in the audience and proposes a conversation with the public, exposing personal questions and themes such as cisgenderism, passing, terminologies, and others. These are provoked by the actress who always remembers: ‘Does anyone have any questions of any kind?’ • Renata Carvalho has been working in theatre since 1996 and made her debut as an actress in 2012 in the solo Inside me lives another where she took her body as an object of research, something which has permeated all her artistic production since. She is also a human rights and LGBTQ+ activist, focussing on the issues of trans people and travestis. ********** Français ********** La punition, l'incarcération de masse, la censure, la pathologie, le sida, la diaspora, la violence et le meurtre des corps trans/travestis : « Je ne me suis pas découverte en tant que travesti, iels me l’ont hurlé dessus. » Carvalho parle doucement, lentement et dans le micro pour « apaiser les yeux et les oreilles cisgenres » lorsqu'ils voient ou entendent le mot travesti, répété et illuminé plusieurs fois, et interroge: « Est-ce que quelqu'un veut me toucher ? »Manifesto transpofágico invite le public à regarder son corps travesti, inlassablement, et nous introduit tant à son historicité qu'à sa construction. « Mon corps est venu avant moi, sans que je le demande, » mais « d'une certaine manière, je suis tombée enceinte et ai accouché de moi-même. »  Manifesto transpofágico s'interroge également sur le regard porté sur le corps travesti. C'est pourquoi je n'ai pas besoin de visage, » explique-t-elle. « Nous connaissons les silhouets des travestis, en bus, à pied, à vélo, en moto ou en voiture - personne ne s'approche de nous ni ne nous parle, parce que nous sommes dangereux·euses - et c'est à partir de cette fraction de seconde que se forment nos images. » Parmi ces dernières, quelles sont d’ailleurs celles que chacun·e de nous continue à charrier en lui·elle? Le spectacle est divisé en deux moments. Le premier est une présentation du corps travesti, de son historicité, de sa transcestralité et des constructions qui entourent les corps trans/travestis. Dans un seconde temps, Carvalho prend place dans le public et entame une conversation avec lui, exposant des questions personnelles et des thèmes tels que le cisgenrisme, le passing et les terminologies notamment. L’actrice, qui soulève ces sujets, n’oublie jamais de demander si « quelqu'un a des questions de quelque nature que ce soit. »  • Renata Carvalho travaille dans le théâtre depuis 1996 et a fait ses débuts en tant qu'actrice en 2012 dans le solo Inside me lives another, où elle a fait de son corps un objet de recherche, ce qui a imprégné toute sa production artistique depuis lors. Elle est également une militante des droits humains et de la communauté LGBTQ+, qui se concentre sur les questions relatives aux personnes transgenres et aux travestis. ********** Nederlands ********** Straf, massaopsluiting, censuur, ziekte, AIDS, diaspora, geweld en moord op trans/travesti lichamen: ‘ik ontdekte mezelf niet als travesti, zij schreeuwden me toe’. Carvalho spreekt zacht, traag en in een microfoon, om ‘de cisgender-ogen en -oren te kalmeren’, wanneer die een travesti zien of de term horen, herhaaldelijk en telkens opnieuw uitgelicht. En ze vraagt: ‘wil iemand mij aanraken?’ In Manifesto transpofágico nodigt ze het publiek uit om naar haar travesti lichaam te kijken, onophoudelijk, en geeft ze ons een inleiding bij zowel de geschiedenis ervan als de constructie. ‘Mijn lichaam kwam voor mij, zonder dat ik erom vroeg,’ maar ‘in zekere zin werd ik zwanger van mezelf. Ik heb mezelf gebaard.’ De voorstelling bevraagt ook de manier waarop we naar een travesti lichaam kijken. ‘Je herkent het silhouet van een travesti, of we nu bovenop een bus zitten, te voet zijn, fietsen, op een motor zitten of in de auto. Niemand komt dichtbij want we zijn gevaarlijk, maar het is vanaf die eerste milliseconde dat het beeld van ons gevormd is.’ Daarbij, welke van die beelden draagt ieder van nog in zich? De voorstelling is verdeeld in twee delen: eerst een presentatie van het trans lichaam, haar achtergronden, trans voorouders, en de constructies rond travesti lichamen. Het tweede deel is een gesprek met het publiek. Carvalho zit mee in de tribune en maakt plaats voor persoonlijke verhalen, en thema’s als cisgender, passing en bewoording. Als actrice die het gesprek uitlokt, keert ze steevast terug naar de vraag ‘of iemand nog een of andere vraag heeft?’  • Renata Carvalho werkt als sinds 1996 in theater en begon als actrice in 2012 met de solo Inside me lives another waarin ze haar lichaam als onderzoeksvoorwerp nam. Haar verdere artistieke carrière is sindsdien doordrongen van dit uitgangspunt. Carvalho is ook mensenrechten- en LGBTQ+-activist, met een focus op trans personen en travestis.
GC De Kriekelaar
Kaaitheater: Renata Carvalho - Manifesto transpofagico
31mei
-
01juni
Schaerbeek - Schaarbeek|Theatre
Straf, massale opsluiting, censuur, pathologie, aids, diaspora, geweld en moord op trans-/travestietlichamen: Ik heb mezelf niet ontdekt als travestiet, dat schreeuwden ze hierboven tegen mij. Carvalho spreekt zacht, langzaam en in de microfoon om de ogen en oren van cisgender te kalmeren wanneer ze het woord travestiet zien of horen, dat meerdere keren wordt herhaald en verlicht, en vraagt: Wil iemand mij aanraken? Manifesto transpofágico nodigt het publiek uit om onvermoeibaar naar hun travestietlichaam te kijken en laat ons kennismaken met zowel de historiciteit als de constructie ervan. Mijn lichaam kwam voor mij, zonder dat ik erom vroeg’, maar op de een of andere manier werd ik zwanger en beviel ik van mezelf.’ Manifesto transpofágico bevraagt ook de manier waarop we naar het travestietlichaam kijken. Daarom heb ik geen gezicht nodig, legt ze uit. We kennen de silhouetten van travestieten, in de bus, te voet, op de fiets, op een motor of in een auto niemand komt in onze buurt of praat met ons, omdat we gevaarlijk zijn en het is vanaf deze fractie van een seconde dat onze beelden worden gevormd. Welke daarvan blijven we allemaal in ons dragen? De show is verdeeld in twee momenten. De eerste is een presentatie van het travestietlichaam, zijn historiciteit, zijn transcestraliteit en de constructies die de trans-/travestietlichamen omringen. Ten tweede neemt Carvalho plaats in het publiek en begint een gesprek met hen, waarbij persoonlijke vragen en thema's als cisgenderisme, passeren en terminologieën in het bijzonder aan de orde komen. De actrice, die deze onderwerpen aan de orde stelt, vergeet nooit te vragen of "iemand vragen heeft van welke aard dan ook." Renata Carvalho werkt sinds 1996 in het theater en maakte in 2012 haar debuut als actrice in de solo Inside me lives another , waarin ze van haar lichaam een onderzoeksobject maakte, dat sindsdien in al haar artistieke producties is doorgedrongen. Ze is ook een mensenrechten- en LGBTQ+-activ
GC De Kriekelaar
PaperPlanes
14juni
-
15juni
Schaerbeek - Schaarbeek|Show, Opera
********** English ********** PaperPlanes is a poetic political reflection on climate change and the relationship between the West and the global South, about diverse realities, about dreams, about shame. For some, the aeroplane is a symbol of mindless overconsumption and for others, it is a vessel of dreams. Who is allowed to fly, and whose hopes must remain on the ground? The audience, surrounded by 15.000 paper planes - symbolizing the 15.000 euros required from non-EU citizens to be able to apply for a European student visa - is confronted with the ethics of flying in a globalised world. Questioning capitalist conceptions of environmental justice through visual arts, storytelling, poetic reflections and experimental sound, PaperPlanes is a quest for a desirable future, away from oversimplified narratives. • Pankaj Tiwari is a contemporary artist, performance maker, and curator from Balrampur, India, currently based in Amsterdam. His works bring Eastern perspectives into the Western discourse on sociopolitical issues. Pankaj’s works have been presented a.o. in Holland Festival (NL), Belluard Bolwerk (SCH), DE SINGEL (BE), wpzimmer (BE), Zürcher Theaterspektakel (SCH), Santarcangelo Festival (IT), radialsystem (DE), Overheat IJ Festival (NL), performingborderslive (UK), Grand Theatre Groningen (NL) and Veem House for Performance (NL).• Nick Verstand is a contemporary artist researching human perception through spatial audiovisual compositions. His autonomous installations and live performances investigate the frontier between the material and the immaterial and are created through collaborative design processes aimed at breaking down social boundaries. Nick has exhibited and performed at Stedelijk Museum Amsterdam, The Shed (NYC), Museum of Contemporary Art (Shanghai, CHN), National Opera & Ballet (NL), STRP Festival, Design Society (CHN), Paris Couture Week (FR), SXSW (USA), Dekmantel Festival, Art Central Hong Kong, MTV VMAs (NYC), Design Museum Gent (BE), Iceland Airwaves (IS) and collaborated with artists such as Iris van Herpen, Björk, Lykke Li, Eefje de Visser, Charlotte Adigéry, Doja Cat, Fatima Yamaha and Suzanne Ciani. ********** Français ********** PaperPlanes est une réflexion politique et poétique sur le changement climatique et les relations entre l'Occident et le Sud, la diversité des réalités, les rêves et la honte. L'avion représente aux ceux de certain·es le symbole d'une surconsommation irréfléchie tandis que pour d'autres, il matérialise un vaisseau porteur de rêves. Qui a le droit de voler, et quels sont les espoirs qui doivent rester au sol ?  Entouré de 15 000 avions en papier - symbolisant les 15 000 euros exigés aux ressortissant·es non européen·nes pour pouvoir demander un visa d'étudiant·e européen·ne - le public est confronté à l'éthique de l'aviation dans un monde globalisé. Remettant en question les conceptions capitalistes de la justice environnementale par le biais des arts visuels, du récit, des réflexions poétiques et du son expérimental, PaperPlanes est une quête d'un avenir désirable, loin des récits simplifiés à l'extrême. • Pankaj Tiwari est un artiste contemporain, un créateur de performances et un commissaire d'exposition originaire de Balrampur, en Inde. Il est actuellement basé à Amsterdam. Ses œuvres introduisent des perspectives orientales dans le discours occidental sur les questions sociopolitiques. Les œuvres de Pankaj ont été présentées entre autres au Holland Festival (NL), Belluard Bolwerk (SCH), DE SINGEL (BE), wpzimmer (BE), Zürcher Theaterspektakel (SCH), Santarcangelo Festival (IT), radialsystem (DE), Overheat IJ Festival (NL), performingborderslive (UK), Grand Theatre Groningen (NL) et Veem House for Performance (NL). ********** Nederlands ********** PaperPlanes is een poëtische politieke reflectie over klimaatverandering en de relatie tussen het Westen en het Globale Zuiden, over uiteenlopende realiteiten, over dromen, over schaamte. Voor sommigen is het vliegtuig een symbool van hersenloze overconsumptie en voor anderen is het een drager van dromen. Wie mag er vliegen en wiens hoop moet op de grond blijven?  Het publiek, omringd door 15.000 papieren vliegtuigjes - die symbool staan voor de 15.000 euro die niet-EU-burgers moeten betalen om een Europees studentenvisum aan te kunnen vragen - wordt geconfronteerd met de ethiek van vliegen in een geglobaliseerde wereld. PaperPlanes bevraagt kapitalistische opvattingen over milieurechtvaardigheid door middel van beeldende kunst, verhalen, poëtische reflecties en experimenteel geluid en is een zoektocht naar een wenselijke toekomst, weg van al te simplistische narratieven.    • Pankaj Tiwari is een hedendaagse kunstenaar, performancemaker en curator uit Balrampur, India, momenteel gevestigd in Amsterdam. Zijn werk brengt Oosterse perspectieven in het Westerse discours over sociopolitieke kwesties. Het werk van Pankaj werd o.a. gepresenteerd in Holland Festival (NL), Belluard Bolwerk (SCH), DE SINGEL (BE), wpzimmer (BE), Zürcher Theaterspektakel (SCH), Santarcangelo Festival (IT), radialsystem (DE), Overheat IJ Festival (NL), performingborderslive (UK), Grand Theatre Groningen (NL) en Veem House for Performance (NL). • Nick Verstand is een hedendaagse kunstenaar die onderzoek doet naar de menselijke perceptie door middel van ruimtelijke audiovisuele composities. Zijn autonome installaties en live performances onderzoeken de grens tussen het materiële en het immateriële en worden gecreëerd door middel van collaboratieve ontwerpprocessen gericht op het doorbreken van sociale grenzen. Nick heeft tentoongesteld en opgetreden in Stedelijk Museum Amsterdam, The Shed (NYC), Museum of Contemporary Art (Shanghai, CHN), National Opera & Ballet (NL), STRP Festival, Design Society (CHN), Paris Couture Week (FR), SXSW (USA), Dekmantel Festival, Art Central Hong Kong, MTV VMA's (NYC), Design Museum Gent (BE), Iceland Airwaves (IS) en werkte samen met artiesten als Iris van Herpen, Björk, Lykke Li, Eefje de Visser, Charlotte Adigéry, Doja Cat, Fatima Yamaha en Suzanne Ciani.
GC De Kriekelaar
Kaaitheater: Pankaj Tiwari - Paper Planes
14juni
-20:30
Schaerbeek - Schaarbeek|Theatre
PaperPlanes is een poëtische politieke reflectie over klimaatverandering en de relatie tussen het Westen en het Globale Zuiden, over uiteenlopende realiteiten, over dromen, over schaamte. Voor sommigen is het vliegtuig een symbool van hersenloze overconsumptie en voor anderen is het een drager van dromen. Wie mag er vliegen en wiens hoop moet op de grond blijven? Het publiek, omringd door 15.000 papieren vliegtuigjes - die symbool staan voor de 15.000 euro die niet-EU-burgers moeten betalen om een Europees studentenvisum aan te kunnen vragen - wordt geconfronteerd met de ethiek van vliegen in een geglobaliseerde wereld. PaperPlanes bevraagt kapitalistische opvattingen over milieurechtvaardigheid door middel van beeldende kunst, verhalen, poëtische reflecties en experimenteel geluid en is een zoektocht naar een wenselijke toekomst, weg van al te simplistische narratieven. Pankaj Tiwari is een hedendaagse kunstenaar, performancemaker en curator uit Balrampur, India, momenteel gevestigd in Amsterdam. Zijn werk brengt Oosterse perspectieven in het Westerse discours over sociopolitieke kwesties. Nick Verstand is een hedendaagse kunstenaar die onderzoek doet naar de menselijke perceptie door middel van ruimtelijke audiovisuele composities. Zijn autonome installaties en live performances onderzoeken de grens tussen het materiële en het immateriële en worden gecreëerd door middel van collaboratieve ontwerpprocessen gericht op het doorbreken van sociale grenzen. concept, text, performance Pankaj Tiwari | installation design Nick Verstand | production installation Studio Current | interlocutor Michiel Vandevelde | audio design Marijn Cinjee | motion & light design Wes Broersen | production Wout Panis & Jose Rosenzweig | text advisor Francesca Lazzeri | production assistance Sankrit Kulmanochawong, Nick van der Woude | image Oat Sankrit Kulmanochawong | co-production Fonds Podiumkunsten / Performing Arts Fund NL, Spielart Das Theaterfestival, DE SINGEL, Amste
GC De Kriekelaar
Kaaitheater: Pankaj Tiwari - Paper Planes
15juni
-20:30
Schaerbeek - Schaarbeek|Theatre
PaperPlanes is een poëtische politieke reflectie over klimaatverandering en de relatie tussen het Westen en het Globale Zuiden, over uiteenlopende realiteiten, over dromen, over schaamte. Voor sommigen is het vliegtuig een symbool van hersenloze overconsumptie en voor anderen is het een drager van dromen. Wie mag er vliegen en wiens hoop moet op de grond blijven? Het publiek, omringd door 15.000 papieren vliegtuigjes - die symbool staan voor de 15.000 euro die niet-EU-burgers moeten betalen om een Europees studentenvisum aan te kunnen vragen - wordt geconfronteerd met de ethiek van vliegen in een geglobaliseerde wereld. PaperPlanes bevraagt kapitalistische opvattingen over milieurechtvaardigheid door middel van beeldende kunst, verhalen, poëtische reflecties en experimenteel geluid en is een zoektocht naar een wenselijke toekomst, weg van al te simplistische narratieven. Pankaj Tiwari is een hedendaagse kunstenaar, performancemaker en curator uit Balrampur, India, momenteel gevestigd in Amsterdam. Zijn werk brengt Oosterse perspectieven in het Westerse discours over sociopolitieke kwesties. Nick Verstand is een hedendaagse kunstenaar die onderzoek doet naar de menselijke perceptie door middel van ruimtelijke audiovisuele composities. Zijn autonome installaties en live performances onderzoeken de grens tussen het materiële en het immateriële en worden gecreëerd door middel van collaboratieve ontwerpprocessen gericht op het doorbreken van sociale grenzen. concept, text, performance Pankaj Tiwari | installation design Nick Verstand | production installation Studio Current | interlocutor Michiel Vandevelde | audio design Marijn Cinjee | motion & light design Wes Broersen | production Wout Panis & Jose Rosenzweig | text advisor Francesca Lazzeri | production assistance Sankrit Kulmanochawong, Nick van der Woude | image Oat Sankrit Kulmanochawong | co-production Fonds Podiumkunsten / Performing Arts Fund NL, Spielart Das Theaterfestival, DE SINGEL, Amste
GC De Kriekelaar

Past events

Duik in de 19: Schaarbeek
26maart
-09:15
Schaerbeek - Schaarbeek|Visit & Travel
Leer je stad en haar 19 gemeenten op een heel nieuwe en eigenwijze manier kennen. Elke maand gaan we op stap, telkens naar een ander gemeente. We starten onze ontdekkingstocht bij GC De Kriekelaar met een lekker ontbijt. Van daaruit trekken we verder Schaarbeek in en bezoeken we daar levendige en inspirerende ontmoetingsplekken. Toffe plekken waar je makkelijk binnenwandelt en geen dikke portemonnee voor nodig hebt. Een ideale activiteit voor wie een ander facet van Schaarbeek wil leren kennen Brusselse ancien of nieuwkomer in Brussel? Wees welkom. Vergeet zeker je wandelschoenen en openbaar vervoer abonnement niet!
GC De Kriekelaar
Familiezondag XL - Voorstelling: Sous Les Plis
17maart
-09:00
Schaerbeek - Schaarbeek|Theatre
NL - Op zondag 17/03 is het opnieuw familiezondag tijd! We starten de ochtend met een lekker ontbijt en kan je deelnemen aan een origami workshop (9u-10u45). Om 11u start de voorstelling Sous Les Plis’. Je kan kiezen voor ontbijt + voorstelling OF enkel de voorstelling. Een danser, een accordeonist en Origami-structuren vormen een trio en creëren momenten waar geluidsMAGIE, in combinatie met beweging, de verbeelding stimuleert, de zintuigen prikkelt, nieuwsgierigheid opwekt en de wens geeft om te buigen. Een vorm, een boek transformeert breidt uit vertelt verhalen Een vriend - een dier - een koningskroon - een vogel - een draak, een stier En wat zie jij? FR - Le dimanche 17/03, c'est à nouveau le dimanche des familles ! Nous commencerons la matinée par un délicieux petit-déjeuner et vous pourrez participer à un atelier d'origami (9h-10h45). À 11 heures, le spectacle "Sous Les Plis" commencera. Vous pouvez choisir le petit-déjeuner + le spectacle OU seulement le spectacle. Un danseur, un accordéoniste et des structures en Origami forment un trio, déploient leur savoir-faire pour créer des moments où la magie scénique et sonore, en complicité avec le mouvement, stimule l’imaginaire, réveille les sens, attise la curiosité et donne l’envie de plier. Une forme, un livre se transforme s’agrandit raconte des histoiresUn Ami- un Animal Une Couronne de roi- un Oiseau- un dragon, un taureau Et toi que vois-tu ?
GC De Kriekelaar
Cultuur overdag: ØY
14maart
-10:30
Schaerbeek - Schaarbeek|Theatre
Cultuur overdag: je kan kiezen voor ontbijt+ voorstelling of enkel de voorstelling 9:30 Ontbijt 10:30 Voorstelling Øy speelt zich af op een eiland in Noorwegen. Daar woont Tove. Samen met zijn moeder. Tove wacht op zijn vader. Die is gaan vliegen. Dat wil Tove ook. Hij wil net zoals zijn vader uitvinder worden. Hij wil ook vliegen. In zijn bed maakt hij plannen, en iedere dag na school knutselt hij in zijn vader’s atelier. Er woont ook een meisje achter de grote berg. Zij en Tove zijn de enige kinderen op school. Ze ontmoeten elkaar elke ochtend -heel even maar- aan de splitsing op weg naar de school. Dat is het hoogtepunt van de dag. Voor Tove toch. Een voorstelling over rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. Over vasthouden, missen en loslaten. Voor iedereen die al wel eens vlinders in zijn buik gevoeld heeft. Een voorstelling met prachtige klassieke en Noorse muziek gezongen door Thais Scholiers. In een originele Noorse setting met poppen van Filip Peeters. Met een tekst van Dimitri Duquennoy op een sferische soundscape van Wim Bernaers. Door FroeFroe
GC De Kriekelaar
Change of Plans
09maart
-
10maart
Schaerbeek - Schaarbeek|Theatre
In Change of Plans ervaar je hoe spannend het is om te kijken naar dansers die hun plannen de hele tijd moeten bijsturen en op elkaar afstemmen. Choreograaf Femke Gyselinck bewandelt dit hobbelige spanningsveld samen met Zanne Boon en Oskar Stalpaert, twee dansers van het inclusieve dansgezelschap Platform-K. Elk gaan ze op hun manier met om het gegeven choreografie. Muzikanten Hendrik Lasure (piano, keyboard) en Adia Vanheerentals (sax) schreven een originele soundtrack voor de voorstelling en voeren die live uit. Ze componeerden een arsenaal van ritmische en melodische thema’s die ze naar believen, en in dialoog met de dansers kunnen variëren, abrupt afbreken en combineren. De kijker voelt een structuur – een plan –, maar ook het plezier van de vrijheid om die structuur om te gooien. Wie volgt wie in dit duet van dans en muziek? En wie van hen zal nu weer het roer omgooien? De grillige scenografie van Aslı Çiçek versterkt het spel en brengt de dansers vanzelf van hun pad. En als een danser struikelt, is dat voor de andere performers meteen weer een uitnodiging. • Femke Gyselinck is danser en choreograaf. Ze werkte als freelance danser en was 9 jaar artistiek assistent van Anne Teresa De Keersmaeker/Rosas. In haar eigen werk zoekt ze naar een danstaal die nauw verweven is met muziek en die een boude performativiteit combineert met een verfijnde vorm van expressiviteit. We toonden eerder al Moving Ballads (2020) dat ze maakte met haar broers Lander en Wannes Gyselinck, en Letters 2 dance (2022). Sinds 2023 maakt ze deel uit van de Antwerpse dansorganisatie GRIP. • Platform-K is een danscompagnie voor dansers en dansmakers met en zonder beperking. Platform-K maakt het mogelijk voor dansers met een beperking om te professionaliseren, met aandacht voor eigen stijl en ontwikkeling. Oskar Stalpaert was al eerder te zien in Kaaitheater, in samenwerking met Michiel Vandevelde (The Goldberg Variations, 2021).
GC De Kriekelaar
IntroductionS (étape de travail) - La troupe du possible
24februari
-20:00
Schaerbeek - Schaarbeek|Theatre
La Troupe du Possible presenteert haar nieuwe creatie "Introduction". Een begin, zonder duidelijk vervolg, of liever, hoe kunnen we het vervolg van een dramaturgisch voorstel voltooien met onze eigen denkbeeldige bagage? Wat kunnen we zien als we niet kunnen zien? Wat zien we echt als we denken dat we "zien"? De Troupe heeft zich natuurlijk op deze vragen gericht en werkt met slechtziende of blinde mensen die ons anders leren 'zien'... net als de mentaal 'gezonde' mensen die worden vertegenwoordigd door de 'ziende' norm. We werken aan verschijningen en verdwijningen in verschillende vormen. Zijn we er nog als we uit het zicht verdwijnen? Zijn we er echt, aanwezig, wanneer we ons in datzelfde gezichtsveld bevinden? Deze nieuwe productie van Troupe du Possible speelt met beweging en danstheater, met de terugkeer van But dans, begeleid door de Pianotrio's van Franz Schubert, composities van P. Glass, Global Communication, enz., allemaal georkestreerd door het OFM (Orchestre de la Fin du Monde ). Na haar reis met haar vorige creatie "A propos d'Artaud (et autres interviews télévisées)" (Théâtre 140, la Balsamine) blijft de Troupe rauw spelen, zingen en dansen. La Troupe du Possible is een theatergezelschap dat mensen samenbrengt met een mentale, sociale en culturele achtergrond die door de maatschappij soms als zeer afstandelijk, verschillend of zelfs onverenigbaar wordt beschouwd, om voorstellingen te creëren die een levendige, ontroerende en rauwe theatrale stijl nastreven. Hoewel TDP meer dan 20 jaar geleden werd geboren in een psychiatrisch ziekenhuis, lijkt het herboren te worden met elk project, elke show, elke voorstelling, elke repetitie, afhankelijk van zijn artistieke universum en zijn huidige fysieke en psychologische middelen. De regisseur en ontwerper Farid Ousamgane wil de stromingen respecteren die zich aan hem voordoen als absoluut originele en onwaarschijnlijke kansen. "Je zwemt nooit twee keer in dezelfde rivier. Meertalig - iedereen welkom! M
GC De Kriekelaar
"Bless the Sound that Saved a Witch like me"
09februari
-
10februari
Schaerbeek - Schaarbeek|Show, Dance
********** English ********** I want to share a scream with you.   I want to share a sound without fences.  I want to share this loudness and the silence that comes within.  I want to offer you a journey without directions, a journey into the unknown.  I want to offer you no certainty or no set conclusion.  I wanna share a breath, for I exist - for we exist.   Like the swallow that flew to our ancestors to a chain of time, that is the only gesture lost in time and space.  Whether filled with rage, pleasure, pain or silence, screaming is a powerful and profoundly intimate act. It provokes instant empathy that also summons up our most common and instinctive emotions. It opens a crack in space and time.   Together with performer Sati Veyrunes and composer Lucia Ross, Benjamin Kahn examines the means of expression connected to the feeling of emergency. Screaming is less well documented in the history of philosophy and the social sciences. It is mostly equated with anger, hysteria or chaos and is often silenced.   This solo is an attempt to reappropriate the scream in order to articulate and tame this raw and staggering material. The journey is physical, sonic and aims at making this vital impulse accessible to all, once again.  "Bless the Sound that Saved a Witch like me" is the second part of a trilogy of portraits, composed by "Sorry, But I Feel Slightly Dissidentified...", a solo for Cherish Menzo and the solo The Blue Hour for Théo Acremanne (2023).  • Benjamin Kahn is a dancer and choreographer. He studied dramaturgy and theatre at the University of Aix en Provence and the Conservatoire de Rennes, and is a graduate of ESAC (École Supérieure des Arts du Cirque) in Belgium. Since graduating, he has worked with choreographers such as Philippe Saire, Benjamin Vandewalle, Nicole Beutler, Ben J. Riepe, Frédéric Flamand, Maud Le Pladec, Eglė Budvytytė and Alessandro Sciarroni. ********** Français ********** Je veux partager un cri, avec vousUn son sans limiteUn bruitsourd et le silence qui s’en suitJe veux vous inviter dans ce voyage inconnu, sans direction ni dénouementJe veux partager un souffleUne inspiration par laquelle j’existe Par laquelle nous existonsComme la salive qui découle de nos ancêtresComme le fil du temps qui en est le seul geste Perdu dans l’abîme.  "Bless the Sound that Saved a Witch like me" est le deuxième volet d'une trilogie de portraits, composée de "Sorry, But I Feel Slightly Dissidentified...", un solo pour Cherish Menzo (2019) et solo The Blue Hour pour Théo Acremanne (2023).    • Benjamin Kahn est danseur et chorégraphe. Il a étudié la dramaturgie et le théâtre à l'Université d'Aix en Provence et au Conservatoire de Rennes, et est diplômé de l'ESAC (École Supérieure des Arts du Cirque) en Belgique. Après ses études, il entame des collaborations avec des chorégraphes tels que Philippe Saire, Benjamin Vandewalle, Nicole Beutler, Ben J. Riepe, Frédéric Flamand, Maud Le Pladec, Eglė Budvytytė et Alessandro Sciarroni. ********** Nederlands ********** I want to share a scream with you.   I want to share a sound without fences.  I want to share this loudness and the silence that comes within.  I want to offer you a journey without directions, a journey into the unknown.  I want to offer you no certainty or no set conclusion.  I wanna share a breath, for I exist - for we exist.   Like the swallow that flew to our ancestors to a chain of time, that is the only gesture lost in time and space.  Of het nu met woede, plezier, pijn of stilte is, de schreeuw blijft een krachtige en heel intieme daad. Het lokt directe empathie uit, wat ook een van onze meest gedeelde en instinctieve emoties is. Het is een barst in tijd en ruimte. Samen met performer Sati Veyrunes en componist Lucia Ross onderzoekt Benjamin Kahn op welke manieren het gevoel van urgentie geuit kan worden. Schreeuwen is bijzonder slecht gedocumenteerd in de geschiedenis van filosofie en sociale wetenschappen. Het wordt meestal gelijkgesteld aan woede, hysterie en chaos en wordt gecensureerd in de taal die we gebruiken. Deze solo is een poging om deze radicale uitdrukking opnieuw toe te eigenen en dit uiterst rauwe en onthutsende materiaal te verwoorden en te temmen. De reis is fysiek, sonorisch en wil deze vitale impuls opnieuw toegankelijk maken voor iedereen. "Bless the Sound that Saved a Witch like me" is het tweede deel van een trilogie van portretten, na "Sorry, But I Feel Slightly Disidentified...", een solo voor Cherish Menzo en de solo The Blue Hour voor Théo Acremanne.  • Benjamin Kahn is danser en choreograaf. Hij studeerde aan de universiteit van Aix en Provence, het conservatorium van Rennes en aan het Brusselse ESAC (École Supérieure des Arts du Cirque). Na zijn studies werkte hij samen met choreografen als Philippe Saire, Benjamin Vandewalle, Nicole Beutler, Ben J. Riepe, Frédéric Flamand, Maud Le Pladec, Eglė Budvytytė en Alessandro Sciarroni.
GC De Kriekelaar
Documentary : Le Pacha, ma Mère et Moi
06februari
-20:00
Schaerbeek - Schaarbeek|Cinema
Nevine is een filmmaker getekend door de erfenis van haar Koerdische moeder, dochter van een Koerdische verbannen edelman, en een activiste die de zaak van het Koerdische volk verdedigt. 'The Pasha, my Mother and I' portretteert een moeder-dochter confrontatie, gericht op de vraag van overdracht: welke erfenis dragen we met ons mee? Hoe kunnen we ons bevrijden van deze erfenis en tegelijkertijd betekenis geven aan onze roots? Speciale vertoning van de documentaire "Le Pacha, ma mère et moi" geregisseerd door Nevine Gerits. Deze film werd zopas genomineerd voor een Ensor in de categorie "Beste Documentairefilm"! Gevolgd door een ontmoeting met de regisseur. Dialogen in frans, Nederlands, Engels en Koerdisch. Met Franse en Nederlandse ondertiteling.
GC De Kriekelaar

About

GC De Kriekelaar, Rue Gallaitstraat 86, Schaerbeek, Brussels-Capital 1030, Belgium