Het Justitiepaleis

Wie was Joseph Poelaert (1817-1879), de architect van het Justitiepaleis? Waarom was hij zo bezeten door zijn vak dat hij er overstuur van raakte? De ‘Schieven architek’, zoals de Brusselaars hem noemden was een echte kameleon die zich niet kon beperken tot een enkele stijl.
Het Justitiepaleis is een neoklassieke mastodont met Assyrisch-Babylonische trekken. Poelaert beschouwde zichzelf als een kunstenaar, een onderwijzer en een ethische richtingaanwijzer van de burgerlijke maatschappij. Het hele Justitiepaleis barst van verwijzingen naar de onafhankelijke rechtspraak in een 19e-eeuwse staat met scheiding der machten.
Joseph Poelaert heeft heel wat becijferd voor dit monumentale gebouw: hoogtes, breedtes, aantal treden, getallen en symbolen zijn alom vertegenwoordigd in de architectuur en vormen het zichtbare beeld van de onzichtbare werkelijkheid.
Elk getal staat voor een bepaalde kwaliteit en heeft een symbolische geladenheid. Zo werd het Justitiepaleis het meest exemplarische voorbeeld van symboliek.
We graven in het ver verleden van oude culturen en religies en leggen de geheimen van het grootste monument van de 19de eeuw bloot.
Je ontdekt het verhaal van de architect, de architectuur, de stedenbouwkundige inplanting en de symboliek die schuil gaat achter deze monumentale façade. Je krijgt inzicht in de rol van het paleis binnen de werking van justitie. We bezoeken enkel de publieke ruimtes – we hebben geen toegang tot de zittingszalen en kunnen dus geen zittingen bijwonen.