Pamela Phatsimo Sunstrum

Beschrijving

Pamela Phatsimo Sunstrum maakt tekeningen, schilderijen, installaties en animaties. Haar werk refereert aan mythologie, geologie en theorieën over de aard van het universum. Met verwijzingen naar literatuur, film, theater en andere vormen van storytelling bouwt Sunstrum aan een voortdurend groeiend verhaal. Gesitueerd in omgevingen die futuristisch en oud tegelijk ogen, vormt het werk een lappendeken van herinnerde landschappen uit Sunstrums jeugd in onder meer Botswana, Canada, Soedan, Sri Lanka, Malawi en Panama. Met een schimachtige ‘cast’ van personages verkent ze ongrijpbare ideeën over jezelf zijn en ergens thuishoren. KM21 presenteert Sunstrums eerste solotentoonstelling in Nederland.

1 foto

Voorgestelde evenementen

Een dag vol papierknipkunst Zondag 6 oktober vindt in Oud-Rijswijk het 2de Nationale Papierknipfestival plaats. De Oude Kerk is van 11.00 tot 17.00 uur dé ontmoetingsplek voor knippers en belangstellenden uit binnen- en buitenland. Aanleiding voor het festival is de Papier Biënnale in het naastgelegen Museum Rijswijk. Gedurende de dag is de Oude Kerk vol activiteiten: bij de vele workshops en de masterclass door de Japanse papierkunstenaar Yusuke, kan iedereen gratis aanschuiven; variërend van beginners tot all-round. Verder kun je genieten van een expositie, papierknippers die hun ambacht demonstreren, een buiktheater, een lezing en film. Je kunt je silhouet laten knippen en is er een expert aanwezig die meegebrachte historische knipsels taxeert. Maja Houtman, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Papierknipkunst: “Na het succes van vorig jaar, toen onze vereniging haar 40-jarig bestaan vierde, kon een tweede festival niet uitblijven. Ook dit jaar wordt het festival een interessante, veelzijdige en vooral gezellige dag voor knippers en niet-knippers”.
September is een bijzondere maand bij Kasteel de Haar. De hele maand staat het kasteel in het teken van het vroegere verblijf van gasten van over de hele wereld, op exclusieve uitnodiging van de baron en barones van Zuylen van Nijevelt – de Rothschild. Tijdens het ‘septemberverblijf’ mocht het de gasten aan niets ontbreken. Daarom werd al ver voor hun komst het hele kasteel op zijn kop gezet! Van schoonmaken en voorkoken, tot aan het stoffen van de kroonluchters en het opstellen van de tafelschikking: niets werd aan het toeval overgelaten.  Komende september komt deze oude traditie opnieuw tot leven en ervaren bezoekers op Kasteel de Haar de bedrijvigheid van vroeger. Een kijkje achter de schermen terug in de tijd, zo’n 100 jaar geleden. Bezoekers worden onderdeel van alle voorbereidingen; van het poetsen van het koper tot aan de instructie van het personeel en van de voorbereidingen voor het diner tot het klaarmaken van de kamers. Alles is te zien, te voelen en te beleven! Ook voor kinderen zijn er diverse speciale activiteiten, zoals een speurtocht in het doolhof en in het kasteel. De septembertraditie is te zien van 1 t/m 30 september 2024 en is inbegrepen bij een kasteelbezoek. Tickets zijn verkrijgbaar via www.kasteeldehaar.nl [http://www.kasteeldehaar.nl]
Mira leeft! Uit het afval van de zee is een mysterieus zeepaard gezwommen. Ze ademt, beweegt en kijkt je aan. Durf jij samen met Mira een vuist te maken tegen de ‘plastic soep’? Nikki Steenbergen is een Leidse kostuumontwerper. Met haar absurdistische vormen en ontwerpen brengt ze mensen naar een andere realiteit. Geïnspireerd door haar stage bij Coupe de Théâtre (The Masked Singer) en haar vrijwilligerswerk voor Healthy Seas, heeft ze een gigantisch zeepaard gemaakt van afval uit de zee. Hiermee wil ze het dialoog aangaan over de ‘plastic soep’. Dit zeepaard kijkt je op zo’n grappige, blije en intense manier aan ,dat je moeilijk bij het gesprek weg kan lopen. Website: www.nikkisteenbergen.com [https://nikkisteenbergen.wixsite.com/fashion] Instagram: @nikkisteenbergen [https://www.instagram.com/nikkisteenbergen/]
Hidden Arts: What do we make when no one sees us is een tentoonstelling die alternatieve economieën van collectiviteit, gedeelde resources en kunstorganisatie verkent vanuit het perspectief van RAIN, Arts Collaboratory (AC) en lumbung—drie translokale artistieke netwerken met onderling verbonden wordingsverhalen—en het Mutual Support Platform (MSP), een netwerk verbonden aan MAFA HKU in Utrecht. Dit curatoriële project biedt een speciale tijd en ruimte om de middelen en instrumenten die door deze netwerken zijn ontwikkeld te vieren, te reflecteren en toegankelijk te maken door middel van collectieve verbeelding en praktijk. Het programma bevordert vormen van uitwisseling, studie en ideeënvorming via “nongkrong,” oftewel “samen hangen.” Geconfronteerd met de harde realiteit van een dominant kunstsysteem dat slechts enkelen ten goede komt, en waar competitie in plaats van commoning de norm is, is het de bedoeling om begrip te kweken voor alternatieve manieren van werken en omgaan met elkaar die nu al bestaan, met het oog op de toekomst. Daarnaast worden vragen rond duurzaamheid en een waardig bestaan in de kunsten behandeld door verschillende interdisciplinaire projecten te ondersteunen. Deze projecten omvatten experimenten met administratie, ondernemerschap, handel en boekhouding, uitgevoerd door beoefenaars zoals Kate Rich, Daeun Lim en Krista Jantowski & Display Distribute, evenals het lumbung Kios netwerk. Hidden Arts: What do we make when no one sees us is nauw verbonden met de recente organisatorische transformatie bij Casco Art Institute: Working for the Commons. Een klein, nieuw samengesteld team, verbonden aan AC en lumbung, heeft de leiding genomen om onze organisatie opnieuw vorm te geven. De tentoonstelling biedt de mogelijkheid om alternatieve manieren van tentoonstellingsmaken te verkennen en ons gebouw te veranderen in een dynamische, nuttige en bruikbare omgeving voor iedereen in ons ecosysteem. Verwacht participatieve klaslokalen en workshops, winkels, kunstwerken en zelfs een overname door studenten, alumni en docenten van MAFA HKU, inclusief leden van MSP. De show loopt parallel aan de start van de tijdelijke master lumbung Practice georganiseerd door Sandberg Instituut, de Appel en Gudskul, waarin Casco is opgenomen als een van de tutoren. Voor programma-updates, volg casco.art en instagram.com/whereiscasco [https://eur02.safelinks.protection.outlook.com/?url=http%3A%2F%2Finstagram.com%2Fwhereiscasco&data=05%7C02%7Credactie%40uitagendautrecht.nl%7C7ab84a2fefb246af67ac08dcabeb0856%7C4a0785e1fa2442e3beb7aa2d054e1ac9%7C0%7C0%7C638574273212004686%7CUnknown%7CTWFpbGZsb3d8eyJWIjoiMC4wLjAwMDAiLCJQIjoiV2luMzIiLCJBTiI6Ik1haWwiLCJXVCI6Mn0%3D%7C0%7C%7C%7C&sdata=pMFIyaoER3AtpHgCfaXE16xUDmodjCP1I%2Bqq1ndaE3A%3D&reserved=0]
Kleurpotlood is de titel van de vierde Works on Paper expositie waarmee Moving Gallery Utrecht op vrijdag 30 augustus het nieuwe kunstseizoen inluidt. Twaalf kunstenaars tonen wat er allemaal mogelijk is met het materiaal kleurpotlood. Van een vederlichte waas die over het papier lijkt te zweven tot intense bijna olieverfachtige kleurlagen en alles wat daar tussenin ligt komen aan bod. Drie van de twaalf kunstenaars werken uitsluitend met kleurpotlood. Patricia Pauldanus maakt intens felle bijna olieverfachtige abstracte werken. Peter Miedema’s zacht gearceerde werken geven een ‘vintage’ gevoel. Ninet Kaiser is bekend van haar immense kleurpotlood (zee)landschappen. En hoewel Paul Kleman ook schildert ziet hij kleurpotlood toch als zijn hoofdmedium. Robin Speijer en Maeve van Klaveren gebruiken kleurpotlood op andere manier. Speijer maakt er hyperrealistische tekeningen mee ter voorbereiding voor haar olieverfschilderijen. En Van Klaverencombineert kleurpotlood met aquarel en houtskool voor haar intense portretten. Dan zijn er de kunstenaars die kleurpotlood vooral naast hun andere technieken gebruiken. Zo is Paul de Reus vooral bekend voor zijn sculpturen maar zijn kleurpotloodtekeningen zijn net zo beeldend. Joline Kwakkenbos timmert aan de weg met haar schilderijen maar maakt ook ingetogen autobiografische tekeningen. Alexandra Duprez gebruikt potlood naast collage en verf waar ze internationaal bekend om is. Margriet Oomen maakt hele boeken maar ook mythische tekeningen. Suzanne Plomp’s kleurpotloodwerken doen denken aan de installaties van fel gekleurd touw. En Sarah Yu Zeebroek maakt digitale beeldverhalen maar grijpt af en toe ook graag naar het kleurpotlood voor de menselijke ‘touch’.
Joyce Overheul (1989, ‘s-Hertogenbosch) maakt kunstwerken van textiel, vaak op basis van fotografie. Ze stikt, borduurt, rijgt en knoopt: ambachtelijke technieken die lang zijn weggezet als vrouwenhobby’s. In haar werken verweeft ze politiek beladen onderwerpen zoals emancipatie, feminisme, vluchtelingen en de wapenhandel. Zo ontstaat een scherp contrast tussen de harde inhoud en het zachte materiaal. Die combinatie vormt het leidmotief (de leidende gedachte) voor het werk van Joyce Overheul. Met humor, naald, draad en kralen gaat ze pijnlijke maatschappelijke kwesties te lijf. In Utrecht Lokaal is een overzicht van haar recente werk te zien. Door de transparante architectuur in deze ruimte is het mogelijk ook de achterkant van de werken te zien. De zichtbare sporen van het handwerken herinneren ons aan de vele uren die in het maken zitten.   Joyce Overheul studeerde Fine Art aan de HKU in Utrecht, gevolgd door een master Artistic Research aan de HKU. 
In deze zonneshow kom je alles te weten over de zon. Demonstraties, proefjes en foto’s laten zien hoe de zon aan zijn licht komt, wat licht precies is en wat we van licht kunnen leren. Zie met je eigen ogen waarom het oppervlakte van de zon eruit ziet als een kokende pan water. Samen met de zonneonderzoeker rafel je het zonlicht uiteen in alle kleuren van de regenboog en zie je waarom je met de telescoop van Sonnenborgh – de grootste zonnetelescoop van Nederland- zo’n prachtige blik op de zon hebt. Bij helder weer kun je door de zonnetelescoop kijken. Voor kinderen vanaf 8 jaar en volwassenen.
30 augustus is Grief Awareness Day. Op deze dag organiseert Hoogt samen met Stichting TrösT een programma rondom rouw en rouwverwerking. Deze avond vertoont Hoogt de film Trois Couleurs: Blue van Krzysztof Kieslowski, met inleiding en nagesprek. Trois Couleurs: Blue is het eerste deel in de befaamde Trois Couleurs-trilogie: Bleu, Blanc en Rouge, waarin Kieslowski refereert naar de drie idealen van de Franse revolutionaire periode: vrijheid, gelijkheid en broederschap. In Blue speelt Juliette Binoche de rol van Julie, die na een tragisch verkeersongeval haar man en dochter verliest. Getraumatiseerd besluit ze alles achter te laten en een nieuw leven te beginnen. Haar man was echter bezig met een belangrijk muziekstuk en Julie is de enige persoon die kan helpen dit werk te voltooien. De film won onder meer drie Césars en de Gouden Leeuw op het Filmfestival van Venetië. Met inleiding en nagesprek. Speciale ticketprijs – 5,00
30 augustus is Grief Awareness Day. Op deze dag organiseert Hoogt samen met Stichting TrösT een programma rondom rouw en rouwverwerking. Deze middag worden er twee korte Nederlandse films vertoond met inleiding en nagesprek. Wat achterblijft Loes Janssen Na het overlijden van hun moeder staan drie zussen voor de taak hun ouderlijk huis leeg te halen. Daardoor worden ze opnieuw geconfronteerd met de dood van hun moeder en het onvermijdelijke afscheid van spullen die de herinnering aan hun verleden in leven houden. Het grillige, onderhuidse rouwproces weerspiegelt zich in de manier waarop het huis en de spullen ontmanteld worden. De thuiskomst Scenario/regie: Ludo Marbus; scenario/actrice: Maria Marbus Een vader heeft zijn vrouw verloren en de dochter haar moeder. Hun rouw verschilt in hoge mate. Dat geeft spanning, inzicht én verzoening. Met inleiding en nagesprek. Speciale ticketprijs: 5,-
Deze film zie je vanaf 29 augustus bij Hoogt in Bieb Neude. Met de films van Ingmar Bergman en het toneelwerk van August Strindberg als voorbeeld gaat regisseur João Canijo verder op het spoor dat hij in Mal Viver uitzette: de ontmaskering van moederliefde als kil egoïsme en emotionele chantage. In Mal Viver, het op zichzelf staande eerste deel van een tweeluik, zagen we hoe de vijf vrouwen uit één familie die het hotel draaiende houden, elkaar verstikten in een intergenerationeel trauma. In het tweede deel, ook los van deel één te bekijken, is het de beurt aan de gasten om de emoties tot een kookpunt te voeren. Canijo draaide zijn tweeluik in één keer, waardoor de verschillende verhaallijnen naadloos in elkaar schuiven. Mal Viver won vorig jaar de juryprijs tijdens de Berlinale, maar voor de totaalervaring kan dit tweede deel natuurlijk niet gemist worden. Al moet je als kijker wel bestand zijn tegen Canijo’s diep mistroostige mensbeeld. Regisseur João Canijo begon zijn carrière als assistent-regisseur van grote namen Manoel de Oliveira, Wim Wenders, Alain Tanner en Werner Schroeter. Regisseur: João Canijo https://www.imdb.com/title/tt26440896/ [https://www.imdb.com/title/tt26440896/]