BANAD Festival - Flagey NIR

„Sound factory" and "ocean liner Flagey" – that's how this building is also sometimes called. It was constructed from 1935 to 1938 by the architect Joseph Diongre who also built the Saint-Jean-Baptiste church in Molenbeek. Its simple aesthetics can be described as a combination of Art Deco and modest international style. Also known worldwide for the quality of its acoustics, the building was designed as a complete work of art, the architect having also designed its furniture. After the television had its big breakthrough in 1953, the building was closed in 1995 and luckily restored and repurposed in 1998. Since then it has become a new vibrant hub of Brussels' cultural life.

Arch. Joseph DIONGRE 1935 - 1938

********** Nederlands **********

"Geluidsfabriek", het "Flagey-schip" zijn enkele bijnamen voor dit gebouw ontworpen tussen 1935 en 1938 door architect Joseph Diongre, die reeds de Sint-Jan-de-Doperkerk in Molenbeek voor zijn rekening had genomen. De ingetogen esthetiek schommelt tussen art deco en een gematigde internationale stijl. Ook wereldwijd erkend voor de kwaliteit van zijn akoestiek, werd het gebouw opgevat als een totaalkunstwerk, waarbij de architect ook het meubilair heeft ontworpen. Het gebouw, dat in 1953 de komst van televisie zag, werd in 1995 gesloten en gelukkig in 1998 hersteld en opnieuw in gebruik genomen. Sinds enkele jaren is het een dynamisch nieuw centrum van het culturele leven in Brussel.

Arch. Joseph DIONGRE 1935 - 1938

********** Français **********

"Usine à son", "paquebot Flagey", tels sont les surnoms de ce bâtiment construit en 1935 et 1938 par l'architecte Joseph Diongre, déjà auteur de l'église Saint-Jean-baptiste à Molenbeek. Son esthétique dépouillée oscille entre Art déco et style international modéré. Également reconnu mondialement pour la qualité de son acoustique, le bâtiment a été conçu comme une oeuvre d'art total, l'architecte en ayant également dessiné le mobilier. Le bâtiment qui vit en 1953 l'avènement de la télévision, fut fermé en 1995 et heureusement restauré et réaffecté en 1998. Il constitue depuis plusieurs années un nouveau pôle dynamique de la vie culturelle bruxelloise.

Arch. Joseph DIONGRE 1935 - 1938