Vertrokken Onbekend Waarheen

De tentoonstelling Vertrokken Onbekend Waarheen laat zien hoe vier toonaangevende hedendaagse kunstenaars invulling geven aan het spanningsveld tussen leven en dood. Ronald Zuurmond (schilderijen), Aline Thomassen (aquarellen), Shirley Welten (fotografie) en Folkert de Jong (sculptuur) reflecteren met hun werk op het natuurlijke proces van opkomst, bloei en neergang van het menselijke bestaan.

Aline Thomassen maakt expressieve aquareltekeningen. In een geheel eigen handschrift en vaak op groot formaat tekent Thomassen vrouwfiguren. Met haar figuren probeert de kunstenaar de complexe psychologische belevingswereld van de mens gestalte te geven.

Folkert de Jong toont de beeldenserie Pleurants (beweners). De titel verwijst naar sculpturen van rouwende figuren die je vooral in Frankrijk kunt tegenkomen als onderdeel van een praalgraf. Vragen rondom de oorsprong van de mensheid, onze voorouders en het leven na de dood dienden als inspiratie voor deze beeldenserie.   

Ronald Zuurmond verbeeldt in zijn schilderijen de vergankelijkheid van het menselijk bestaan. De schilderijen van voornamelijk portretten, stillevens en planten zijn geïnspireerd op de actualiteit, menselijk gedrag, de wereld om ons heen en filosofische overdenkingen.

Shirley Welten is gespecialiseerd in analoge fotografie en legt stillevens vast die zij ter plaatse aantreft. Het zijn taferelen die vaak door menselijk ingrijpen zijn gevormd. Opvallend is dat in de foto’s van Welten de mens altijd afwezig is. 

Laat je inspireren en vier het leven
Het uiteenlopende werk van de vier kunstenaars zorgt voor spannende visuele verbindingen en geeft je een filosofische reflectie die aanspoort het leven in volle bewustzijn te vieren. In de werken komen thema’s naar voren zoals kracht, passie, goed en kwaad, herinnering, eeuwigheid en vele andere aspecten uit het menselijk leven.

De tentoonstelling verkent het eeuwenoude thema memento mori (gedenk te sterven). Deze Latijnse spreuk herinnert ons aan de onvermijdelijkheid van de dood. Niet om ons bang te maken, maar juist om te inspireren. Door te erkennen dat onze tijd op aarde beperkt is, worden we aangespoord om met meer diepgang, passie en bewustzijn te leven. De dood is daarmee niet het einde, maar dient als een bron van leven en zelfreflectie.