Expositie twee generaties Jo en Esther van Dijk

De Kunsthof presenteert de eerste in een reeks duo pre­sentaties van twee generaties noordelijke kunstenaars, het werk van vader en dochter Jo en Esther van Dijk. 

Jo van Dijk (Winschoten 1931–2000 Groningen) Jo was als schilder autodidact. Daarnaast was hij musicus en werkte onder andere als barpianist. In navolging van zijn vriend de schilder Jaap Nanninga, richtte hij zich op de abstracte, non-figuratieve kunst, waarbij de schilderkunst zijn voorkeur had. Hij brak artistiek door in de tweede helft van de jaren vijftig en had zijn eerste grote solo-expositie in 1959, in galerie de Mangelgang. Hij werd lid van De Ploeg en de, meer vooruitstrevende, groep Nu. Een verblijf in Marokko (1962-1964) inspireerde hem om in donkerder, meer aardse kleuren te werken, maar vanaf de jaren zeventig veranderde dat en kwamen felle kleuren en diepe contrasten aan bod. Jo werkte tot zijn dood in een lyrisch abstracte stijl. 

Esther van Dijk (Groni…

Jo van Dijk (Winschoten 1931–2000 Groningen) Jo was als schilder autodidact. Daarnaast was hij musicus en werkte onder andere als barpianist. In navolging van zijn vriend de schilder Jaap Nanninga, richtte hij zich op de abstracte, non-figuratieve kunst, waarbij de schilderkunst zijn voorkeur had. Hij brak artistiek door in de tweede helft van de jaren vijftig en had zijn eerste grote solo-expositie in 1959, in galerie de Mangelgang. Hij werd lid van De Ploeg en de, meer vooruitstrevende, groep Nu. Een verblijf in Marokko (1962-1964) inspireerde hem om in donkerder, meer aardse kleuren te werken, maar vanaf de jaren zeventig veranderde dat en kwamen felle kleuren en diepe contrasten aan bod. Jo werkte tot zijn dood in een lyrisch abstracte stijl. 

Esther van Dijk (Groningen 1971) ‘Pas jaren na het overlijden van mijn vader Jo, ben ik naar de Academie Minerva gegaan en in 2011 afgestudeerd. “Jij hebt het in de poten” zei hij weleens tegen mij. En dat voelde ik zelf ook, alleen het stukje moed ontbrak. Op zijn sterfbed vroeg hij kunstenaar Martin Tissing mij te begeleiden mocht ik de stap nemen. Het bleek de missing link in mijn leven te zijn. Kunst zit in mijn bloed. Mijn gevoelige natuur kan soms lastig zijn, maar in mijn kunstenaarschap is het mijn kracht. Naast grafisch werk en collage werk ik het liefst met olieverf op paneel. De traagheid van de verf gecombineerd met de weerbarstige ondergrond van hout geven “das gewisse Etwas” wat ik zoek in mijn werk.’ “The job of the artist is always to deepen the mystery” (Francis Bacon) opening: zondag 16 februari, 16 uur door Ynte de Groot, kunstverzamelaar