Loes Luca

Er woont een kind met haar 22-jarige vader ‘waar iets mee is’ en haar 19-jarige moeder ‘die er ook niks aan kan doen’ op de achterkamer bij opoe in het naoorlogse Rotterdam. Toen het kind zes weken was, tekende haar vader een snor op haar gezicht, waar de familie erg om moest lachen. De baby dacht: oh, ze lachen. Dan is het al bepaald. Ik word artiest. Nou, vooruit dan maar.

Uit Het Hoofd is een voorstelling over een leven dat lijkt op dat van Loes Luca. Toevallig speelt diezelfde Loes Luca een actrice die haar leven beschouwt. Ze wordt bijgestaan door een jonge actrice die haar souffleuse speelt en daarom Oortje wordt genoemd. 

In Uit Het Hoofd zoekt een actrice absoluut geen antwoord op de vraag: wie ben ik, maar ze krijgt dat antwoord toch.