CODA Classique 2024-2025

Nieuwe concertreeks CODA Classique in 2024-2025

Na het succes van de eerste drie edities staat ook de vierde concertreeks van CODA Classique garant voor een inspirerende wisselwerking tussen beeldende kunst, poëzie en klassieke muziek. In november 2024 en januari en maart 2025 laten solisten en ensembles van zich horen in CODA Museum. Een bijzondere en unieke ervaring! Het programma voor deze concertreeks kwam tot stand in samenwerking met dirigent Emile Engel.

Voor het openingsconcert op vrijdag 8 november 2024 keert het Simeonkwartet terug naar CODA Museum voor een uitvoering van Canto Ostinato, ditmaal in combinatie met een rondleiding door de tentoonstelling Breekbaar. In de Poëzieweek verbindt het Hexagon Ensemble zich met hun muziek aan de poëzie van Sytse Jansma. Maxime Snaterse sluit de reeks af met Lumineuze dromen dat de toehoorder uitnodigt om zijn of haar gedachten de vrije loop te laten, om te reflecteren op het verleden maar vooral ook om te verbeelden en fantaseren over de toekomst. Snaterse sluit zo naadloos aan op de tentoonstelling Between these folded walls, Utopia van fotografenduo Cooper & Gorfer die in deze periode te zien is in CODA Museum. Alle concerten worden voorafgegaan door een rondleiding door de tentoonstelling.

Praktische informatie

Tickets (inclusief rondleiding) kosten per concert € 20,- (met CODA pas) en € 22,50 (zonder CODA pas). Hier kun je ook een voordelig passe-partout aanschaffen voor alle drie de concerten (inclusief rondleidingen) à € 45,- (met CODA pas), € 50,- (zonder CODA pas).

Openingsconcert | Simeonkwartet | Canto Ostinato x Breekbaar | vrijdag 8 november

Canto Ostinato van componist Simeon ten Holt vormt een krachtige combinatie met de tentoonstelling Breekbaar in CODA Museum. Deze tentoonstelling onderzoekt met het werk van 19 kunstenaars uit binnen- en buitenland de betekenis van kwetsbaarheid en breekbaarheid in het huidige tijdsgewricht. Canto Ostinato, een minimalistisch muziekstuk voor meerdere piano’s, is een aaneenschakeling van delen en ter plekke beslissen de uitvoerenden wanneer ze naar het volgende deel gaan. De musici kiezen zelf hoe ze spelen en met welke dynamiek. In Canto Ostinato versmelten de klanken en dat levert een fascinerend landschap op waarover de Ten Holt zelf zei: “Tijd wordt de ruimte waarin de muzikale objecten zweven.” Ten Holt schreef het muziekstuk in de jaren zeventig maar Canto Ostinato is tot de dag van vandaag ongekend populair, wellicht vanwege het feit dat het een welhaast hypnotiserend muziekstuk is dat onder de huid kruipt. Op de vraag van in een interview voor de Volkrant of Canto Ostinato ook als romantisch aangeduid kan worden zei Ten Holt ooit: “Hmm, ja. Melancholieke, nostalgische muziek. (…) Het is de nostalgie van het vreemdelingschap. Heimwee naar een utopie misschien. Naar het land van de beminden. Naar de wereld waar de mensen geen roofdieren voor elkaar zijn.” Een verlangen dat anno 2024 actueler is dan ooit en nadrukkelijk aansluit op de onderwerpen en thema’s in de tentoonstelling Breekbaar in CODA Museum.

Voor dit concert zijn zitplaatsen beschikbaar, maar toehoorders mogen het zichzelf ook gemakkelijk maken met eigen matjes, dekentjes en kussens en zo het concert liggend ondergaan.

www.simeonkwartet.nl

Opening Poëzieweek: Hexagon Ensemble en Sytse Jansma | donderdag 30 januari

Het Hexagon Ensemble wordt gevormd door Wout van den Berg (fluit), Bram Kreeftmeijer (hobo), Arno van Houtert (klarinet), Marieke Stordiau (fagot ), Christiaan Boers (hoorn) en Frank Peters (piano) en met hun ongekende passie voor kwaliteit, vernieuwing en avontuur weet het Hexagon Ensemble luisteraars recht in het hart te raken; precies daar waar je muziek beleeft. De muzikanten delen een grote liefde voor kamermuziek en maken uitgesproken keuzes uit klassiek, twintigsteeeuws en hedendaags repertoire voor blazers en piano waarmee zij telkens verrassende programma’s samenstellen die traditie en vernieuwing aaneenrijgen. Daarnaast laat het Hexagon Ensemble eigen(tijdse) arrangementen maken. De eigenzinnigheid en veelzijdigheid van het ensemble gaan hand in hand met de behoefte om artistieke grenzen te verkennen en op te rekken. Het Hexagon Ensemble vertaalt hun voortdurende nieuwsgierigheid door verbindingen aan te gaan met andere muziekstijlen, dans, toneel, literatuur en de beeldende kunsten. Voor het openingsconcert in de Poëzieweek lieten zij zich inspireren door dichter en beeldend kunstenaar Sytse Jansma (1980). Jansma publiceerde twee dichtbundels in het Fries en zijn werk verschijnt in literaire tijdschriften als De Revisor, de Moanne en Ensafh. In januari 2024 verscheen zijn eerste poëziebundel in het Nederlands: Rozige maanvissen. In deze bundel legt hij het rouwproces na het overlijden van zijn vriendin vast in een poging haar zo dichtbij te houden. Zijn werk laat zich omschrijven als exotisch, beeldrijk en experimenteel en met zijn poëzie zoekt hij vaak naar cross-overs met muziek, theater en beeldende kunst. Jansma en het Hexagon Ensemble lijken dan ook voor elkaar gemaakt en staan gezamenlijk garant voor een prikkelend en inspirerend concert op donderdag 30 januari 2025.

Maxime Snaterse | Lumineuze dromen x Between these folded walls, Utopia | vrijdag 7 maart

De Nederlandse Maxime Snaterse (1996) is een veelzijdige pianiste. Ze geeft regelmatig concerten in binnen- en buitenland; van solorecitals en als solist met orkest tot concerten met verschillende kamermuziekensembles en in andere kunstdisciplines zoals muziektheater. Snaterse speelde in Het Concertgebouw Amsterdam, Wigmore Hall Londen, de Krakow Philharmonic, Concertgebouw De Vereeniging in Nijmegen en op tal van andere podia. Het programma Lumineuze dromen nodigt de luisteraar uit om zijn gedachten de vrije loop te laten, om te reflecteren op het verleden maar vooral ook om te verbeelden en fantaseren over de toekomst. Want alleen door te dromen, is het mogelijk om verder te komen, zo stelt Snaterse. Lumineuze dromen sluit daarmee ook naadloos aan op Between these folded walls, Utopia van fotografenduo Sarah Cooper en Nina Gorfer in CODA Museum. Deze tentoonstelling portretteert ruim 20 vrouwen in de leeftijd van 17 tot 24 jaar die om uiteenlopende redenen hun geboortegrond hebben moeten verlaten en zo gedwongen werden elders een nieuw leven op te bouwen. Bij het maken van de kleurige en grote portretten stonden een vraag centraal: Als je wereld uiteen valt, stop je dan met dromen over een andere, nieuwe wereld? Between these folded walls, Utopia onderzoekt, evenals Snaterse met haar muziek ons vermogen om weer opnieuw te kunnen en durven dromen.