********** English **********
Hard and Tenderly is the title of the latest edition of Wunderkammer, a music
festival organised by CC Strombeek and Jan De Vroede. In this edition, De Vroede
invited Needcompany to put together the programme. The thread of the evening is
"recent encounters with and wonderings by artists that can only be captured in
contradiction". The programme weaves around Needcompany's Billy's Joy, which we
show at 20:30 as part of PeriferiK.Hard and Tenderly is also from a track from
iconic band The Residents' album 'God in Three Persons' and is a perfect
parallel to Needcompany's most recent diptych Billy's Violence and Billy's
Joy.16:00 Myrthe van der Mark | Solina Lapsus16:45 Gert Aertsen | Carlo
Sampaolesi | Maarten Seghers17:15 Carlo Sampaolesi18:00 Game KASK &
Needcompany18:30 video Alex Reynolds & Alma Söderberg (screening + in loop)19:00
Simon Lenski|Nicolas Rombouts | Chantal Acda20:00 Lukas De Clerck20:30 BILLY'S
JOY20:45 video The Residents (screening + in loop)22:30 Nicolas Field23:00
Palmbomen II en Kaito WinseOngoing:installations by Shatha Afifi & Fritz
Welch THE PROGRAMMEIn 2020 herwerkten The Residents voor het Museum of Modern
Art (MoMA) in New York ‘God in Three Persons’ - hun concept album uit 1988 - tot
een theatrale live act en een videowerk; een lang gedroomd project van The
Residents en hun in 2018 overleden mede-oprichter Hardy Fox. Covid stond een
Europese tournee in de weg. Nu, in april 2024, touren ze tot in the UK - lang
niet meer en lang nog niet Europa. Wel screent Wunderkammer #7 op vraag van The
Residents ‘God in Three Persons’ als eerbetoon aan Fox en de samenwerking met
Needcompany in 2013 voor Grace Ellen Barkey’s ‘MUSH-ROOM’.Carlo Sampaolesi geeft
met ‘Richiamare’ een eerste inkijk in een nieuw werk voor accordeon en
elektronica. Een ‘instant’ compositie gebaseerd op de onmogelijkheid zich ‘The
French Suite No. 3’ van J.S. Bach te herinneren.De ontmoeting
die Maarten Seghers onlangs mocht hebben met C, E, … van het GAME….KASK…. in de
vorm van een workshop rond muziek en performance resulteert in ‘Al MaNaMa’, een
eenmalig lied dat zingt over een lied dat gezongen wordt.‘On To Somewhere Near’
van Gert Aertsen is een klank-performance die zich steeds in ontmoeting met
andere kunstenaars heruitvindt. Een verzoening tussen de elegantie van het
object en haar meedogenloze zoektocht naar de grenzen van akoestiek.Zelden was
een videowerk in essentie zozeer een muziekstuk als in ‘La mano que canta’ van
Alex Reynolds en Alma Söderberg. De onverbiddelijke vertaling van elke beweging
naar muziek en elke vorm naar partituur, met een zintuiglijke afkeer van
hiërarchie.‘The Low Life’ van Simon Lenski en Nicolas Rombouts omarmt de
verwarring tussen muzikaliteit en performativiteit, deze keer in een
improvisatie met special guest Chantal Acda. Even radicaal als voorzichtig is de
poëtische intensiteit van ‘The Telescopic Aulos of Atlas’ van Lukas De Clerck,
een volgende stap in zijn verbeelding over de Aulos, een Grieks-Romeinse
double-reeded double pipe. Een fundamenteel hedendaags klankonderzoek in een
genereus gebaar naar een geschiedenis die het begin van het theater in zich
draagt.Drummer Nicolas Field slaat net zo hard op de logica tot ze verdwijnt.
Als meesterimprovisator ontrafelt hij virtuositeit halsstarrig en wringt de
grootste output uit de kleinste input.Het introspectieve video-concert ‘can’t
say no to a bruised peach’ resoneert als een zintuiglijk gesprek. De intuïtieve
stemkunstenaar en percussionist Fritz Welch verdwaalt in het decor van zijn
verleden en zingt voor de spinnen die het bewonen. Het geluidswerk ‘The Act of
Touch - A Resonance of World’s Ends’ werd door Shatha Afify opgebouwd uit
klanken die 22 kunstenaars op 22 plekken in de wereld verzamelden binnen
dezelfde 24 uur van 31 maart 2022. Een van de vele stappen in het werk van Afify
dat een archief aan voorstellen tot een taal en tot een lied van de wereld
uitbouwt. Een gigantisch gebaar dat resulteert in een haast onzichtbaar
werk.Myrthe van der Mark werkt op het snijvlak tussen beeldende kunst en
performance. Momenteel loopt haar tentoonstelling ‘Girl lives in the village.
Sculptress. If you must know.’ in Studio S, de exporuimte in de kelder van CC
Strombeek. Ze activeert haar werk met een performance samen met Solina Lapsus
(Jan Laroy & Dieter Durinck).Palmbomen II is de Amsterdamse muziekproducer en DJ
Kai Hugo. Hij heeft een voorliefde voor 60's psychedelische pop, Italo disco,
antieke synthesizers en tropische temperaturen. Samen met zanger en
multi-instrumentalist Kaito Winse, griot uit Burkina Faso, die eerder al eens te
zien was in Wunderkammer met Avalanche Kaito, sluit hij deze Wunderkammer editie
af met een stevig feestje.
********** Français **********
Hard and Tenderly est le titre de la dernière édition de Wunderkammer, un
festival de musique de CC Strombeek et Jan De Vroede. A l’occasion de cette
édition, De Vroede a invité Needcompany pour concocter le programme en synergie.
Les fils conducteurs de la soirée sont « les émerveillements et rencontres
d'artistes qui ne peuvent être saisis que dans la contradiction ». Le programme
s'articule autour de Billy's Joy de Needcompany, que nous présentons à 20h30
dans le cadre de PeriferiK.Hard and Tenderly est également tiré d'un morceau de
l'album "God in Three Persons" du groupe emblématique The Residents, et
constitue un parfait parallèle avec le diptyque le plus récent de Needcompany,
Billy's Violence et Billy's Joy.16:00 Myrthe van der Mark | Solina Lapsus16:45
Gert Aertsen | Carlo Sampaolesi | Maarten Seghers17:15 Carlo Sampaolesi18:00
Game KASK & Needcompany18:30 video Alex Reynolds & Alma Söderberg (screening +
in loop)19:00 Simon Lenski|Nicolas Rombouts | Chantal Acda20:00 Lukas De
Clerck20:30 BILLY'S JOY20:45 video The Residents (screening + in loop)22:30
Nicolas Field23:00 Palmbomen II en Kaito WinseEn continu:installations de Shatha
Afifi et Fritz Welch HET PROGRAMMAIn 2020 herwerkten The Residents voor het
Museum of Modern Art (MoMA) in New York ‘God in Three Persons’ - hun concept
album uit 1988 - tot een theatrale live act en een videowerk; een lang gedroomd
project van The Residents en hun in 2018 overleden mede-oprichter Hardy Fox.
Covid stond een Europese tournee in de weg. Nu, in april 2024, touren ze tot in
the UK - lang niet meer en lang nog niet Europa. Wel screent Wunderkammer #7 op
vraag van The Residents ‘God in Three Persons’ als eerbetoon aan Fox en de
samenwerking met Needcompany in 2013 voor Grace Ellen Barkey’s ‘MUSH-ROOM’.Carlo
Sampaolesi geeft met ‘Richiamare’ een eerste inkijk in een nieuw werk voor
accordeon en elektronica. Een ‘instant’ compositie gebaseerd op de
onmogelijkheid zich ‘The French Suite No. 3’ van J.S. Bach te herinneren.De
ontmoeting die Maarten Seghers onlangs mocht hebben met C, E, … van het
GAME….KASK…. in de vorm van een workshop rond muziek en performance resulteert
in ‘Al MaNaMa’, een eenmalig lied dat zingt over een lied dat gezongen wordt.‘On
To Somewhere Near’ van Gert Aertsen is een klank-performance die zich steeds in
ontmoeting met andere kunstenaars heruitvindt. Een verzoening tussen de
elegantie van het object en haar meedogenloze zoektocht naar de grenzen van
akoestiek.Zelden was een videowerk in essentie zozeer een muziekstuk als in ‘La
mano que canta’ van Alex Reynolds en Alma Söderberg. De onverbiddelijke
vertaling van elke beweging naar muziek en elke vorm naar partituur, met een
zintuiglijke afkeer van hiërarchie.‘The Low Life’ van Simon Lenski en Nicolas
Rombouts omarmt de verwarring tussen muzikaliteit en performativiteit, deze keer
in een improvisatie met special guest Chantal Acda. Even radicaal als
voorzichtig is de poëtische intensiteit van ‘The Telescopic Aulos of Atlas’
van Lukas De Clerck, een volgende stap in zijn verbeelding over de Aulos, een
Grieks-Romeinse double-reeded double pipe. Een fundamenteel hedendaags
klankonderzoek in een genereus gebaar naar een geschiedenis die het begin van
het theater in zich draagt.Drummer Nicolas Field slaat net zo hard op de logica
tot ze verdwijnt. Als meesterimprovisator ontrafelt hij virtuositeit halsstarrig
en wringt de grootste output uit de kleinste input.Het introspectieve
video-concert ‘can’t say no to a bruised peach’ resoneert als een zintuiglijk
gesprek. De intuïtieve stemkunstenaar en percussionist Fritz Welch verdwaalt in
het decor van zijn verleden en zingt voor de spinnen die het bewonen. Het
geluidswerk ‘The Act of Touch - A Resonance of World’s Ends’ werd door Shatha
Afify opgebouwd uit klanken die 22 kunstenaars op 22 plekken in de wereld
verzamelden binnen dezelfde 24 uur van 31 maart 2022. Een van de vele stappen in
het werk van Afify dat een archief aan voorstellen tot een taal en tot een lied
van de wereld uitbouwt. Een gigantisch gebaar dat resulteert in een haast
onzichtbaar werk.Myrthe van der Mark werkt op het snijvlak tussen beeldende
kunst en performance. Momenteel loopt haar tentoonstelling ‘Girl lives in the
village. Sculptress. If you must know.’ in Studio S, de exporuimte in de kelder
van CC Strombeek. Ze activeert haar werk met een performance samen met Solina
Lapsus (Jan Laroy & Dieter Durinck).Palmbomen II is de Amsterdamse
muziekproducer en DJ Kai Hugo. Hij heeft een voorliefde voor 60's psychedelische
pop, Italo disco, antieke synthesizers en tropische temperaturen. Samen met
zanger en multi-instrumentalist Kaito Winse, griot uit Burkina Faso, die eerder
al eens te zien was in Wunderkammer met Avalanche Kaito, sluit hij deze
Wunderkammer editie af met een stevig feestje.
********** Nederlands **********
Hard and Tenderly is de titel van de nieuwste editie van Wunderkammer, een
muziekfestival van CC Strombeek en Jan De Vroede. In deze editie nodigde De
Vroede Needcompany uit om het programma samen te stellen. De rode draad van de
avond zijn "recente ontmoetingen met en verwonderingen door kunstenaars die
enkel te vatten zijn in tegenspraak". Het programma weeft zich rond
Needcompany's Billy’s Joy, dat we om 20:30 tonen in het kader van PeriferiK.Hard
and Tenderly is ook van een track van het album ‘God in Three Persons’ van de
iconische band The Residents en vormt een perfecte parallel met Needcompany’s
meest recente diptiek Billy’s Violence en Billy’s Joy.16:00 Myrthe van der Mark
| Solina Lapsus16:45 Gert Aertsen | Carlo Sampaolesi | Maarten Seghers17:15
Carlo Sampaolesi18:00 Game KASK & Needcompany18:30 video Alex Reynolds & Alma
Söderberg (screening + in loop)19:00 Simon Lenski|Nicolas Rombouts | Chantal
Acda20:00 Lukas De Clerck20:30 BILLY'S JOY20:45 video The Residents (screening +
in loop)22:30 Nicolas Field23:00 Palmbomen II en Kaito
WinseDoorlopend:installaties van Shatha Afifi & Fritz Welch HET PROGRAMMAIn 2020
herwerkten The Residents voor het Museum of Modern Art (MoMA) in New York ‘God
in Three Persons’ - hun concept album uit 1988 - tot een theatrale live act en
een videowerk; een lang gedroomd project van The Residents en hun in 2018
overleden mede-oprichter Hardy Fox. Covid stond een Europese tournee in de weg.
Nu, in april 2024, touren ze tot in the UK - lang niet meer en lang nog niet
Europa. Wel screent Wunderkammer #7 op vraag van The Residents ‘God in Three
Persons’ als eerbetoon aan Fox en de samenwerking met Needcompany in 2013 voor
Grace Ellen Barkey’s ‘MUSH-ROOM’.Carlo Sampaolesi geeft met ‘Richiamare’ een
eerste inkijk in een nieuw werk voor accordeon en elektronica. Een ‘instant’
compositie gebaseerd op de onmogelijkheid zich ‘The French Suite No. 3’ van J.S.
Bach te herinneren.De ontmoeting die Maarten Seghers onlangs mocht hebben met C,
E, … van het GAME….KASK…. in de vorm van een workshop rond muziek en performance
resulteert in ‘Al MaNaMa’, een eenmalig lied dat zingt over een lied dat
gezongen wordt.‘On To Somewhere Near’ van Gert Aertsen is een klank-performance
die zich steeds in ontmoeting met andere kunstenaars heruitvindt. Een verzoening
tussen de elegantie van het object en haar meedogenloze zoektocht naar de
grenzen van akoestiek.Zelden was een videowerk in essentie zozeer een muziekstuk
als in ‘La mano que canta’ van Alex Reynolds en Alma Söderberg. De
onverbiddelijke vertaling van elke beweging naar muziek en elke vorm naar
partituur, met een zintuiglijke afkeer van hiërarchie.‘The Low Life’ van Simon
Lenski en Nicolas Rombouts omarmt de verwarring tussen muzikaliteit en
performativiteit, deze keer in een improvisatie met special guest Chantal
Acda. Even radicaal als voorzichtig is de poëtische intensiteit van ‘The
Telescopic Aulos of Atlas’ van Lukas De Clerck, een volgende stap in zijn
verbeelding over de Aulos, een Grieks-Romeinse double-reeded double pipe. Een
fundamenteel hedendaags klankonderzoek in een genereus gebaar naar een
geschiedenis die het begin van het theater in zich draagt.Drummer Nicolas Field
slaat net zo hard op de logica tot ze verdwijnt. Als meesterimprovisator
ontrafelt hij virtuositeit halsstarrig en wringt de grootste output uit de
kleinste input.Het introspectieve video-concert ‘can’t say no to a bruised
peach’ resoneert als een zintuiglijk gesprek. De intuïtieve stemkunstenaar en
percussionist Fritz Welch verdwaalt in het decor van zijn verleden en zingt voor
de spinnen die het bewonen. Het geluidswerk ‘The Act of Touch - A Resonance of
World’s Ends’ werd door Shatha Afify opgebouwd uit klanken die 22 kunstenaars op
22 plekken in de wereld verzamelden binnen dezelfde 24 uur van 31 maart 2022.
Een van de vele stappen in het werk van Afify dat een archief aan voorstellen
tot een taal en tot een lied van de wereld uitbouwt. Een gigantisch gebaar dat
resulteert in een haast onzichtbaar werk.Myrthe van der Mark werkt op het
snijvlak tussen beeldende kunst en performance. Momenteel loopt haar
tentoonstelling ‘Girl lives in the village. Sculptress. If you must know.’ in
Studio S, de exporuimte in de kelder van CC Strombeek. Ze activeert haar werk
met een performance samen met Solina Lapsus (Jan Laroy & Dieter
Durinck).Palmbomen II is de Amsterdamse muziekproducer en DJ Kai Hugo. Hij heeft
een voorliefde voor 60's psychedelische pop, Italo disco, antieke synthesizers
en tropische temperaturen. Samen met zanger en multi-instrumentalist Kaito
Winse, griot uit Burkina Faso, die eerder al eens te zien was in Wunderkammer
met Avalanche Kaito, sluit hij deze Wunderkammer editie af met een stevig
feestje.
De Strombeek
Lieu
Événements à venir
Il n'y pas d'événements à venir
Événements passés
********** English **********
For 'Billy's Violence' (2021), Victor Afung Lauwers researched ten of William
'Billy' Shakespeare’s tragedies and rewrote them into a series of intimate
dialogues, violent and loving, centred on women. For ‘Billy's Joy’, he dives
into the comedies. Directed by Jan Lauwers and with the cast of ‘Billy's
Violence’.
"There are many facets of joy. I want to focus on one of them, that of
reconciliation. Reconciliation is a benchmark of society. Without the ability to
reconcile with each other, we lose our dignity. It is also a major theme in
Shakespeare's comic oeuvre.
The idea that comedies are funny and tragedies are not, is actually a
misinterpretation. The only poetic difference between comedy and tragedy
(according to Aristotle) is that a comedy ends well, and a tragedy ends badly.
Whether the beginning and middle of a story is sombre or cheerful is of no
consequence." - Victor Afung Lauwers
• Needcompany is an artist house founded in 1986 by Jan Lauwers and Grace Ellen
Barkey. Since 2001, Maarten Seghers has been associated with Needcompany. This
central trio of creators performs theatre, dance, performance, visual art,
texts, etc. Kaaitheater has been presenting their multidisciplinary,
multilingual and international work ever since the start. For example, you could
recently see 'War and Turpentine' (2018), 'All the Good' (2020) and of course
'Billy's Violence' (2021) on our stage.
********** Français **********
Pour ‘Billy's Violence’ (2021), Victor Afung Lauwers a examiné dix tragédies de
William ‘Billy’ Shakespeare et les a réécrites en une série de dialogues
intimes, violents et amoureux où les femmes tiennent une place centrale. Pour
‘Billy's Joy’, il se plonge dans les comédies. Dans une mise en scène de Jan
Lauwers, vous retrouverez les acteur·ices de ‘Billy's Violence’.
"Le joie comporte de nombreuses facettes. Je veux me concentrer sur l'une
d'entre elles, celle de la réconciliation. La réconciliation est une référence
pour la société. Sans la capacité de se réconcilier les un·es avec les autres,
nous perdons notre dignité. C'est aussi un thème majeur de l'œuvre comique de
Shakespeare.
L'idée que les comédies sont drôles et que les tragédies ne le sont pas est en
fait une erreur d'interprétation. La seule différence poétique entre la comédie
et la tragédie (selon Aristote) est qu'une comédie se termine bien et qu'une
tragédie se termine mal. Que le début et le milieu d'une histoire soient sombres
ou joyeux n'a aucune importance. " - Victor Afung Lauwers
• Needcompany est une maison d'artistes fondée en 1986 par Jan Lauwers et Grace
Ellen Barkey. Depuis 2001, Maarten Seghers est associé à Needcompany. Ce trio
central d'artistes fait du théâtre, de la danse, de la performance, de l'art
visuel, des textes, etc. Leur travail se caractérise depuis le début par son
caractère multidisciplinaire, multilingue et international. Le Kaaitheater le
présente depuis ses prémices. Vous avez pu voir récemment notamment ‘War and
Turpentine’ (2018) ‘All the Good’ (2020) et, bien sûr, ‘Billy's Violence’ (2021)
sur notre scène.
********** Nederlands **********
Voor ‘Billy’s Violence’ (2021) onderzocht Victor Afung Lauwers tien tragedies
van William ‘Billy’ Shakespeare en herschreef hij ze tot een reeks intieme
dialogen, gewelddadig en liefdevol, waarin de vrouw centraal staat. Voor Billy’s
Joy duikt hij in de komedies. In een regie van Jan Lauwers, tref je de cast van
Billy’s Violence opnieuw.
“Er zijn veel facetten van de vreugde. Ik wil me concentreren op één ervan, dat
van de verzoening. Verzoening is een ijkpunt van de samenleving. Zonder het
vermogen om ons met elkaar te verzoenen verliezen wij onze waardigheid. Het is
ook een belangrijk thema in het komisch oeuvre van Shakespeare.
De idee dat komedies grappig zijn en tragedies niet, is eigenlijk een
misinterpretatie. Het enige poëticale verschil tussen komedie en tragedie
(volgens Aristoteles) is dat een komedie goed eindigt en een tragedie slecht. Of
het begin en midden van een verhaal somber is of vrolijk is van geen belang.” -
Victor Afung Lauwers
• Needcompany is een kunstenaarshuis dat in 1986 werd opgericht door Jan Lauwers
en Grace Ellen Barkey. Sinds 2001 is Maarten Seghers verbonden aan Needcompany.
Dit centrale makerstrio brengt theater, dans, performances, beeldende kunst,
teksten, etc. Hun werk kenmerkt zich sinds het begin als multidisciplinair,
meertalig en internationaal. Kaaitheater presenteert het sinds de begindagen.
Recent kon je o.a. Oorlog en Terpentijn (2018), Al het goede (2020) en
natuurlijk Billy’s Violence (2021) op ons podium zien.
********** English **********
In this AfrOpera, Gorges Ocloo pays tribute to Nana Yaa Asantewaa. Around 1900,
she takes the lead in resisting the troops of the British kingdom. Along with
the women's brigade she founded, she held out for a year in a battle for the
'Golden Stool', throne and pride of the then Asher Empire in Ghana, where
Ocloo's roots also lie.
The Asante had been slaughtered for years in the hunt for timber, gold and
cocoa. The industrial revolution in distant England demands resources, many
resources, like a hungry beast. The claiming of the Golden Stool by the British
was the last straw for Nana Yaa Asantewaa and her women. The Golden Stool must
not leave the country!
Ten women, including soprano Nobulumko Mngxekeza-Nziramasanga and mezzo-soprano
Nonkululeko Nkwinti sing, perform and dance the story of Nana Yaa Asantewaa and
her courageous struggle. They do so to the tones of famous arias from the
classical Western opera repertoire, which Gorges Ocloo has appropriated for the
occasion and mixed with influences from African classical music. Handel, Bizet,
Shostakovich, Verdi, Vivaldi, Beethoven, Orff,... they are all there. The opera
is the portrait of the radical woman who nevertheless got the last word.
"Rarely do we see a performance with such a sense of experimentation and
urgency. And who can say he single-handedly put a new musical genre on the map?"
— De Standaard
"Ocloo has filled every inch of the stage with dance and every cubic metre of
air with sound. All the stops are pulled out in this enthusiastic and charming
performance that recalls a quote by Puerto Rican rapper Residente: "with Ocloo,
you eat even when you are not hungry." – Etcetera
• As a multidisciplinary artist, Gorges Ocloo's track record is diverse from
modern dance, performance, community arts, visual arts and scenography to
composing music for theatre and dance. He has in recent years been at
Kaaitheater years the musical performances Moby Dick, at last Queequeg speaks
(2021) and The Butcher (2022).
********** Français **********
Dans cet AfrOpera, Gorges Ocloo rend hommage à Nana Yaa Asantewaa. Cette femme
prend la tête de la résistance aux troupes du royaume britannique vers 1900.
Avec la brigade de femmes qu'elle a fondée, elle tient bon pendant un an dans
une bataille pour le "tabouret d'or", le trône et la fierté du royaume Asante de
l'époque, au Ghana, où se trouvent également les racines d'Ocloo.
Depuis des années, les Asante sont massacrés pour le bois, l'or et le cacao.
Telle une bête affamée, la révolution industrielle dans la lointaine Angleterre
exige des ressources, beaucoup de ressources. La revendication du tabouret d'or
par les Britanniques a été la goutte d'eau qui a fait déborder le vase pour Nana
Yaa Asantewaa et son bataillon de femmes. Le tabouret d'or ne quittera pas le
pays !
Dix femmes, dont la soprano Nobulumko Mngxekeza-Nziramasanga et la mezzo-soprano
Nonkululeko Nkwinti, chantent, jouent et dansent l'histoire de Nana Yaa
Asantewaa et de sa lutte courageuse. Elles le font sur des airs célèbres du
répertoire classique de l'opéra occidental - que Gorges Ocloo s'est approprié
pour l'occasion et a mélangé avec des influences de la musique classique
africaine. Haendel, Bizet, Chostakovitch, Verdi, Vivaldi, Beethoven, Orff,… tous
y passent. L'opéra est le portrait d'une femme radicale qui a pourtant eu le
dernier mot.
« Il est rare de voir un spectacle riche d’autant de sens de l'expérimentation
et de l’urgence. Et qui peut dire qu'il a fait émerger à lui seul un nouveau
genre musical ? ». — De Standaard
« Ocloo a rempli chaque centimètre de la scène de danse et chaque mètre cube
d'air de son. Tout est mis en œuvre dans ce spectacle enthousiaste et charmant
qui rappelle une citation du rappeur portoricain Residente : "avec Ocloo, on
mange même quand on n'a pas faim » – Etcetera
• En tant qu'artiste multidisciplinaire, Gorges Ocloo a un parcours très varié
: danse moderne, performance, arts communautaires, arts visuels, scénographie et
composition de musique pour le théâtre et la danse. Ces dernières années, il a
participé au programme du Kaaitheater avec les spectacles musicaux Moby Dick, at
last Queequeg speaks (2021) et The Butcher (2022).
********** Nederlands **********
In deze AfrOpera brengt Gorges Ocloo een ode aan Nana Yaa Asantewaa. Deze vrouw
neemt rond 1900 de leiding in het verzet tegen de troepen van het Britse
koninkrijk. Ze houdt samen met de door haar opgerichte vrouwenbrigade een jaar
lang stand in een gevecht om de ‘Golden Stool’, troon en trots van het
toenmalige Asanterijk in Ghana, waar ook de roots van Ocloo liggen.
Al jaren worden de Asante afgeslacht voor hout, goud en cacao. De industriële
revolutie in het verre Engeland vraagt om middelen, veel middelen, als een
hongerig beest. Het opeisen van de Golden Stool door de Britten was voor Nana
Yaa Asantewaa en haar vrouwen de druppel. De Golden Stool zou het land niet
verlaten!
Tien vrouwen, waaronder sopraan Nobulumko Mngxekeza-Nziramasanga en mezzosopraan
Nonkululeko Nkwinti zingen, spelen en dansen het verhaal van Nana Yaa Asantewaa
en haar moedige strijd. Dit doen ze op de tonen van beroemde aria’s uit het
klassieke westerse operarepertoire - dat Gorges Ocloo zich voor de gelegenheid
heeft toegeëigend en vermengd met invloeden uit de Afrikaanse klassieke muziek.
Händel, Bizet, Sjostakovitsj, Verdi, Vivaldi, Beethoven, Orff,… ze passeren
allemaal de revue. De opera is het portret van de radicale vrouw die toch het
laatste woord kreeg.
“Zelden zien we een voorstelling met zoveel zin voor experiment en urgentie. En
wie kan zeggen dat hij op zijn eentje een nieuw muzikaal genre op de kaart heeft
gezet?” — - De Standaard
“Ocloo heeft elke centimeter van het podium gevuld met dans en elke kubieke
meter lucht met geluid. Alle registers worden opengetrokken in deze
enthousiasmerende en charmante voorstelling die aan een uitspraak van
Puertoricaanse rapper Residente herinnert: “met Ocloo eet je, zelfs als je geen
honger hebt.” – Etcetera
• Als multidisciplinaire artiest is het parcours van Gorges Ocloo divers: van
moderne dans, performance, community arts, beeldende kunsten en scenografie tot
het componeren van muziek voor theater en dans. Hij stond de afgelopen jaren in
het Kaaitheaterprogramma met de muzikale voorstellingen Moby Dick, at last
Queequeg speaks (2021) en The Butcher (2022).
Filip Van Dingenen & Hélène Meyer - 'Zeeoor & Mossel - The seaspaghetti dinner'
18februari 2022
-18maart 2022
*** Français ***
« Mer du Nord ! » crie le requin. « C’est un champ ouvert ; le marché (= la
côte) est libre. » Une petite crevette remonte péniblement le courant. Son
retard est fatal. Elle a travaillé dur pour garder la tête hors de l’eau dans
les limites du nouveau décret et pour grignoter un peu de laminaire sucrée (=
Saccharina latissima). Mais l’avenir est sombre. La marée basse arrive et seul
le clair de Lune peut apaiser sa douleur et son épuisement. Des membres du
comité discutent dans la zone intertidale, incontestablement. L’étrille cendrée
(= Liocarcinus vernalis) prend la parole et se baigne lascivement dans un
smoothie de laitue de mer verte agrémenté de dulse.Les petits phoques gris
tentent de suivre le discours confus, mais se perdent dans un enchevêtrement de
spaghettis de mer. Ce spectacle délicieusement ambigu est à mi-chemin entre une
farce politique et une tragédie kafkaïenne. « Il faut se baigner quand la mer
remonte sur le sable chaud », conclut le turbot. Mais pour la crevette grise,
cette vieille vérité bretonne est un mot d’esprit. Armé du « Manifeste pour la
pédagogie des algues », le homard tente d’appuyer les propos érudits du turbot.
(= quand il n’y aura plus de laminaire sucrée, l’économie bleue trouvera
toujours une solution). « La solution ? » s’interroge un bébé poulpe isolé dans
sa grotte en se remémorant les contes oubliés de son grand-père à la marée
d’équinoxe. À l’époque, on ne spéculait pas encore sur les marées et les phases
de la Lune. Il n’y avait pas non plus d’algorithmes ni de symenfants. Quelques
créatures arrivent et s’emparent avidement du paysage aquatique pour plonger
dans un bain de Laminaria digitata et de nouilles de sirène séchées. Un serpent
de mer se faufile. Le vent tourne, tout se met en place, une prophétie
diabolique et la magie de la lueur des bougies facilitent la digestion...
*** Nederlands ***
“Noordzee, Noordzee, Mer de Nord!” Roept de shark (= haai). “Het is een open
veld; de markt (= kust) is vrij.” Een kleine garnaal zwemt moeizaam tegen de
stroming op. Zijn achterstand is fataal. Ze heeft hard gewerkt om ook nog binnen
de krijtlijnen van het nieuwe decreet haar hoofd boven water te houden en wat te
snoepen van het suikerwier (= Saccharina latissima). Maar de toekomst is somber.
Het laagtij komt weldra en alleen het heldere maanlicht kan haar pijn en
uitputting wat verzachten. In de tidal zone discussiëren enkele commissieleden,
ze lijken onbetwistbaar. De grijze crab (= Liocarcinus vernalis ) neemt het
woord en baadt zich lustig in een groene zeesla smoothie met dulse garnituur.De
jonge grijze zeehondjes (= les petits phoques) proberen het warrige discours te
volgen maar zijn verdwaald in een kluwen van zeespaghetti. Dit heerlijke ambigue
schouwspel heeft iets tussen een politieke klucht en een kafkaiaanse tragedie.
“Il faut se baigner quand la mer remonte sur la sable chaud” concludeert de
Tarbot. Maar voor de grijze garnaal is deze oude bretoense waarheid een boutade.
Met het ‘Manifest voor Zeewierpedagogie’ onder haar arm probeert de kreeft de
erudiete woorden van Tarbot kracht bij te zetten. (= als het wilde suikerwier is
uitgeput, vind de Blauwe Economie nog wel een oplossing!). “De oplossing?”
peinst een baby octopus eenzaam vanuit z’n grot terwijl hij verder mijmert over
de vergeten verhalen van z'n grootvader tijdens springtij. Speculatieve verhalen
over getijden en maanstanden bestonden toen nog niet, net zoals algoritmes en
symenfants. Wat critters komen toegestroomd en pikken gretig in op het aquatic
landschap en plonsen in een dip van laminaria digitata en droge mermaids
noodles. Een zeeslang sluipt weg. Het tij keert, alles wordt uitgelepeld, een
duivelse voorspelling en de magie van de het kaarslicht vergemakkelijkt de
digestie...
*** English ***
"North Sea, North Sea, Mer du Nord!" cries the shark. "It is an open field; the
market (= coast) is open (clear)." A small shrimp swims laboriously against the
current.It has fallen fatally behind. It has worked hard to keep its head above
water, even within the boundaries of the new decree, and has snacked a bit on
sugar kelp (= Saccharina latissima). Yet the future looks gloomy. The low tide
is coming soon and only the bright moonlight can ease its pain and exhaustion.
In the tidal zone, some committee members are debating, they seem indecisive.
The grey swimming crab (= Liocarcinus vernalis ) takes the floor and bathes
lustily in a green sea lettuce smoothie with dulse garnish.The young grey seals
(= les petits phoques) try to follow the confused discourse but get lost in a
tangle of sea spaghetti. This delightfully ambiguous spectacle seems like a
cross between a political farce and a Kafkaesque tragedy.“Il faut se baigner
quand la mer remonte sur la sable chaud” (One should bathe when the sea comes in
on the hot sand) concludes the Turbot. But to the grey shrimp, this old Breton
truth is but a witticism.Holding the 'Manifesto for Seaweed Education' under its
arm, the lobster tries to add weight to Tarbot's erudite words. (= when the wild
sugar kelp is used up, the Blue Economy will find a solution!)."The solution?
ponders a baby octopus in solitude from its cave as it muses on its
grandfather's forgotten tales during spring tides.Speculative tales of tides and
moon phases did not exist then, nor did algorithms and "symenfants". Some
critters pour in and eagerly to the aquatic landscape and plunge into a dip of
laminaria digitata and dry mermaid noodles. A sea serpent sneaks away. The tide
is turning, everything is spooned out, a diabolical prophecy and the magic of
candlelight facilitates digestion...
*** Nederlands ***
Projectwww is een danstheaterproject voor en door jongeren tussen veertien en
achttien jaar uit Brussel. Op 27 en 28 november brengen ze hun verhaal in
CCStrombeek aan de hand van een voorstelling die ze zelf ontwikkelden.