Pour un temps sois peu • Laurène Marx Fanny Sintès

The existence of trans people raises painful questions about the validity of different assignations, be they of gender, sex or class. 

In this unique one-woman show, Laurène Marx tells her story as a trans woman. She presents the questions that society raises about the experience of people who are trying to escape a binary model. She talks about her relationship to feminism, about microaggressions, macroaggressions and the difficulty of loving and choosing one’s lovers in a world of heteronormativity. 

Through trashy, sometimes violent language and direct confrontation, the performer involves the audience and forces them to constantly ask themselves whether they are being spoken to or about. 

Because the minority can call into question the certainties of the majority.

********** Français **********

L’existence des personnes trans interroge de façon douloureuse le bien fondé des différentes assignations, qu’elles soient de genre, de sexe ou de classe. 

Dans ce seule en scène au style unique, Laurène Marx raconte son histoire de femme trans. Elle nous fait part des questionnements que la société impose au parcours des personnes qui tentent de fuir la binarité. De son rapport au féminisme. Des micro-agressions. Des macro-agressions. De la difficulté d’aimer et de choisir ses amours dans un monde à la sexualité hétéronormée.

À travers une langue trash, parfois violente et une adresse directe, la performeuse implique le public et le force à se demander en permanence si on parle à lui ou de lui.

Parce que la minorité peut remettre en question les certitudes de la majorité.

********** Nederlands **********

Het bestaan van trans personen stelt op pijnlijke wijze de geldigheid van verschillende aannames in vraag, of het nu gaat om geslacht, geslacht of klasse. 

In deze solovoorstelling met een unieke stijl, vertelt Laurène Marx haar verhaal als trans vrouw. Ze deelt met ons de vragen die de maatschappij stelt omtrent het parcours van mensen die proberen te ontsnappen aan de binariteit. Ze vertelt over haar relatie met het feminisme. Over de macro-agressies. Over de moeilijkheid om lief te hebben en haar liefdes te kiezen in een wereld waarin heteroseksualiteit de norm is. 

Met een trashy, soms gewelddadig taalgebruik en directe aansprekingen betrekt ze het publiek bij haar verhaal en dwingt ze het zich voortdurend af te vragen of er tegen of over hen gesproken wordt. 

Omdat de minderheid de zekerheden van de meerderheid in twijfel kan trekken.