Het Maliebaanstation in Utrecht bestaat dit jaar precies 150 jaar. Dit jubileum
wordt door het Spoorwegmuseum gevierd met een boeiende tentoonstelling. In
diverse ruimtes van het station wordt teruggeblikt op de bouw, de verschillende
functies die het station door de jaren heen had en de mensen die er werkten.
Op 10 juni 1874 opende de Hollandsche IJzeren Spoorwegmaatschappij een zijtak
van de Oosterspoorlijn die liep van Hilversum naar Utrecht. Aan de Maliebaan
verrees een monumentaal station als opstapplaats voor de Utrechtse reizigers.
Aanvankelijk floreerde het station – je kon er opstappen op de trein naar
Parijs- maar gaandeweg verloor het station zijn belangrijke functie en werd het
stil. Dichter F. Bordewijk omschreef in 1935 de sfeer in het station treffend
als “een lijk boven aarde, dat vaak nog beklemmend onzen droom zal beheerschen”.
In 1939 viel het doek en sloot het station voor reizigersvervoer. Het
grotendeels verlaten Maliebaanstation wordt nog als rangeer- en goederenstation
gebruikt, ook vindt het Bureau van Gevonden Goederen een onderkomen in het
station. In de Tweede Wereldoorlog namen de Duitsers bezit van het
Maliebaanstation met als zwarte bladzijde de deportatietransporten van Utrechtse
Joden. Na de oorlog werd besloten dat het Maliebaanstation de “blijvende
behuizing” zou worden van het Spoorwegmuseum. Op 28 november 1953 was het zover,
voor een kwartje entree konden bezoekers een gedeelte van het nieuwe museum
bezoeken. Pas in november 1954 was het gehele museum klaar en vond de officiële
opening plaats. In 2005 werd het station weer in authentieke staat teruggebracht
en sindsdien fungeert het als monumentaal entreegebouw van het vernieuwde
Spoorwegmuseum.
Wanderlust – Nederlandse kunstenaars op reis 1800-1900
Description
Last van reiskriebels?
Zin om de wereld te ontdekken, maar dan wel op een coronaveilige manier? Kom dan vanaf 19 juni 2022 naar de tentoonstelling Wanderlust en dwaal net als de kunstenaars destijds langs intrigerende plekken en overweldigende natuur.
Geen thuiszitters maar reizigers
Wanderlust biedt een nieuwe kijk op de Nederlandse 19de-eeuwse schilderkunst. Het in de kunstgeschiedenis grotendeels nog gangbare beeld van een land van thuiszitters wordt hier herzien. De tentoonstelling biedt verrassende werken van bekende schilders als Cornelis Kruseman, Johan-Barthold Jongkind, Pierre Louis Dubourcq, Raden Saleh en Jacob Maris, maar ook van minder bekende namen als Bramine Hubrecht, Antoine Payen, Betzy Rezora Berg en Alexander Wüst.
Watamula
Parallel aan Wanderlust is Watamula te zien: een presentatie van eigentijdse kunst over menselijke reislust, expansiedrift en de vlucht naar vrijheid. Met veel gevoel voor schoonheid, maar ook met een open oog voor sporen van vernietiging, verbeelden zes kunstenaars een zoektocht over de grens. Zij nemen ons mee naar de horizon, leggen verborgen wortels bloot en zoomen in op het rijke weefsel van culturen. Met: Hans Broek, Amjad Hashem, Inge Meijer, Kevin Osepa, Charlotte Schleiffert en Jennifer Tee.
Watamula is de naam van bruisende rotsen aan de noordkust van Curaçao, ‘de plaats waar het eiland ademt’, rond enkele cirkelvormige zeemeren: het woord Watamula komt van watermolen. Het is de titel van een videofilm van Kevin Osepa. De tentoonstelling Watamula brengt diverse kunstdisciplines samen. Ook recent verworven schilderijen uit de museumcollectie zijn hier voor het eerst te zien.
Samenwerking Rijksmuseum
Wanderlust wordt georganiseerd in samenwerking met het Rijksmuseum. De tentoonstelling sluit aan bij het boek Spiegel van de werkelijkheid. 19de-eeuwse schilderkunst in Nederland door Jenny Reynaerts, senior conservator schilderijen in het Rijksmuseum. Jenny Reynaerts en Maaike Rikhof zijn de gastcuratoren van deze tentoonstelling.
Beeld: Pierre Louis Dubourcq, Romeins landschap, 1843
Info & Réservation
Lieu
Organisateur
Vous organisez cet événement ?
Contactez-nous si vous souhaitez mettre à jour les informations et autres.
Nous contacter