I.v.m. de aangepaste maatregelen tegen de verspreiding van het coronavirus is
dit evenement uitgesteld. Kijk voor de actuele informatie over dit evenement op
de website van de organisator.
Antoine Berghs omschrijft zijn werk bij voorkeur als een ononderbroken
pelgrimstocht: ‘een louteringstocht om vat te krijgen op de dingen en de
wereld’. Voor Berghs is kunst maken een reis, diep naar binnen, die gaat over
verandering en het verleggen van grenzen.
Sinds 2014 vervaardigt Berghs in zijn atelier houten beelden en manshoge
potloodtekeningen en geeft hij vorm aan teksten en rituelen waarin zijn
zelfbeeld en pogingen tot zelftransformatie centraal staan. In The Studio
#5 openbaart hij de recente ontwikkelingen binnen dit spirituele universum.
Centre Céramique
Lieu
Événements à venir
Il n'y pas d'événements à venir
Événements passés
I.v.m. de aangepaste maatregelen tegen de verspreiding van het coronavirus is
dit evenement uitgesteld. Kijk voor de actuele informatie over dit evenement op
de website van de organisator.
We Shall Catch it on the Beaches toont 12 werken van Grayson Perry: 5 uit eigen
collectie en 7 nieuwe werken die Perry creëerde tijdens de Coronapandemie.
Bonnefanten toonde in 2016 al een grote overzichtstentoonstelling Hold Your
Beliefs Lightly
[https://www.bonnefanten.nl/nl/tentoonstellingen/grayson-perry-hold-your-beliefs-lightly]van
Perry en heeft een aantal topwerken van de kunstenaar in de collectie, waaronder
het schitterende The Walthamstow Tapestry
[https://www.bonnefanten.nl/nl/tentoonstellingen/collectie/1005953-the-walthamstow-tapestry].
The Derailment of the Usual is een groepstentoonstelling met werken van Paul
Devens, Lis Rhodes en Heba Y. Amin.
Met deze tentoonstelling wil Paul Devens je bewust maken van de manier waarop
architectuur, klank en technologie onze beleving en waarneming beïnvloedt, en
daarnaast onze samenleving politiek inkleurt. De kunstwerken dagen ons uit om
met een open blik te kijken en te luisteren naar zaken waar we normaal geen acht
op slaan. Een nieuwe klankinstallatie Folly / The Derailment of the Usual van
Devens maakt misstanden uit het begin van het Maastrichtse industriële tijdperk
hoorbaar.
Voor deze tentoonstelling nodigde Paul Devens twee kunstenaars uit met wie hij
zich verbonden voelt en wier werk veel raakvlakken heeft met dat van hem. Lis
Rhodes (1942, London) is een kunstenaar en activiste die zich al haar hele
werkzame leven politiek engageert en cinema en geluid daarvoor inzet. De
Egyptische kunstenaar Heba Y. Amin (1980, Caïro) maakt politiek en activistisch
werk rondom historische gebeurtenissen. Gezamenlijk staan ze voor meerdere
generaties kunstenaars uit diverse windstreken die met geluid werken. Op zaal
in het Bonnefanten vindt een dialoog plaats tussen de verschillende kunstwerken
vanuit de opvatting dat klank verankerd is in een sociale, activistische en
politieke werkelijkheid.
Het medium klankkunst wordt pas sinds kort door musea gepresenteerd en
verzameld. Lange tijd bleef klankkunst in de luwte, en werd er relatief weinig
kunsthistorisch onderzoek naar gedaan. Met deze tentoonstelling zet Devens zijn
kennis en het netwerk dat hij in de loop van decennia heeft opgebouwd in, om het
medium klankkunst voor het voetlicht te brengen.
Het Bonnefanten presenteert met trots Melati Suryodarmo (1969, Surakarta,
Indonesië) als elfde winnaar van de Bonnefanten Award for Contemporary Art
(BACA). Suryodarmo is een veelzijdige kunstenaar, maar ze onderscheidt zich
vooral met haar indringende performances. Ze vertolkt in haar werk scherpe
politiek-maatschappelijke inzichten in een poëtische, lijfelijke beeldtaal.
De toekenning van de BACA aan haar vormt voor het Bonnefanten een welkome
aanleiding om Melati Suryodarmo voor te stellen aan het Nederlandse publiek en
eer te bewijzen aan een van de pioniers van de perfomancekunst. De BACA is
Suryodarmo’s eerste grote Europese kunstprijs en de bijbehorende
solotentoonstelling is haar eerste in Europa en Nederland.
I.v.m. de aangepaste maatregelen tegen de verspreiding van het coronavirus is
dit evenement uitgesteld. Kijk voor de actuele informatie over dit evenement op
de website van de organisator.
Het Bonnefanten presenteert een magische solotentoonstelling van de Franse
kunstenaar Laure Prouvost (1978, Croix). In de tentoonstelling word je
ondergedompeld in een droomwereld waarin jij uitgenodigd wordt om op zoektocht
te gaan naar de dingen die ons verbinden, ondanks onze verschillen, ongeacht
onze leeftijd, taal of herkomst.
Het Bonnefanten beheert zes van de circa vijftien Hortisculpturen en heeft
daarmee de grootste collectie werken van Ferdi. Helaas zijn de sculpturen al
geruime tijd in matige tot slechte conditie. In 2018 restaureert SRAL de Damsel
Dragonfly (1967) volledig. In 2021 laat het Bonnefanten twee
andere Hortisculpturen oppervlakkig schoonmaken, waarna het besluit volgt dat
het hoog tijd is de hele collectie grondig te laten restaureren.
Ferdi (1927 Arnhem – Baarlo 1969) wordt als Ferdina Jansen in 1927 in Arnhem
geboren. Als vrijgevochten jonge vrouw laat ze na de Tweede Wereldoorlog haar
achternaam vallen en verruilt Nederland voor Londen en Parijs. Ferdi is een
opvallende verschijning en innemende persoonlijkheid en verkeert in Parijs al
snel in kringen rond Cobraschilders en Vijftigers zoals Karel Appel en Hugo
Claus. Ze neemt lessen bij de beroemde beeldhouwer Ossip Zadkine en leert
zichzelf lassen. Ze heeft succes met van ijzer gelaste en gesmede sieraden die
zijn geïnspireerd op insecten.
Een reis door Amerika en Mexico in 1965 vormt een keerpunt. De weelderige
vegetatie en felle kleuren van Mexico maken diepe indruk op Ferdi en ze stort
zich hernieuwde werkdrift op het lassen van manshoge constructies die ze met
zijde en kunstbont overtrekt. Zo ontstaan haar beroemde Hortisculpturen: bloem-
en plantachtige vormen met nadrukkelijk aanwezige geslachtsorganen, sensuele
hybride wezens tussen plant en dier.
In het voorjaar van 1968 toont Ferdi haar sculpturen in een solotentoonstelling
in het Stedelijk Museum Amsterdam. Begin 1969 komt Ferdi onverwacht te
overlijden en wordt het stil rondom haar werk. Daar komt pas verandering in als
vrouwelijke kunsthistorici eind jaren tachtig hun aandacht gaan richten op
vergeten oeuvres van vrouwelijke kunstenaars.
Nu, meer dan 50 jaar later, volg je de restauratie van haar uitzonderlijke
oeuvre live in Bonnefanten. Kom je ook kijken?
In de tentoonstelling Vals Plat draait alles om schilderkunst. Speciale aandacht
is er voor vier bijzondere kunstenaars die deelnemen met solopresentaties:
Hadassah Emmerich, Fons Haagmans, Rik Meijers en Marleen Rothaus. Zij benaderen
alle vier de schilderkunst vanuit hun eigen perspectief en tonen hoe breed de
waaier van het medium is.
Naast de vier solopresentaties is er in Vals Plat werk te zien van de volgende
kunstenaars: Bob Eikelboom, Vera Gulikers, Mary Heilmann, Laura Lima, Edward
Lipski, Mark Manders, Katja Mater, Navid Nuur, Lara Schnitger, Chaim van Luit,
Julius von Bismarck, Duan Jianyu, David Lynch, Helen Verhoeven, Laura Owens,
Raquel van Haver, René Daniëls, Lee Kit en Lily van de Stokker .
I.v.m. de aangepaste maatregelen tegen de verspreiding van het coronavirus is
dit evenement uitgesteld. Kijk voor de actuele informatie over dit evenement op
de website van de organisator.
Antoine Berghs omschrijft zijn werk bij voorkeur als een ononderbroken
pelgrimstocht: ‘een louteringstocht om vat te krijgen op de dingen en de
wereld’. Voor Berghs is kunst maken een reis, diep naar binnen, die gaat over
verandering en het verleggen van grenzen.
Sinds 2014 vervaardigt Berghs in zijn atelier houten beelden en manshoge
potloodtekeningen en geeft hij vorm aan teksten en rituelen waarin zijn
zelfbeeld en pogingen tot zelftransformatie centraal staan. In The Studio
#5 openbaart hij de recente ontwikkelingen binnen dit spirituele universum.
I.v.m. de aangepaste maatregelen tegen de verspreiding van het coronavirus is
dit evenement uitgesteld. Kijk voor de actuele informatie over dit evenement op
de website van de organisator.
Antoine Berghs omschrijft zijn werk bij voorkeur als een ononderbroken
pelgrimstocht: ‘een louteringstocht om vat te krijgen op de dingen en de
wereld’. Voor Berghs is kunst maken een reis, diep naar binnen, die gaat over
verandering en het verleggen van grenzen.
Sinds 2014 vervaardigt Berghs in zijn atelier houten beelden en manshoge
potloodtekeningen en geeft hij vorm aan teksten en rituelen waarin zijn
zelfbeeld en pogingen tot zelftransformatie centraal staan. In The Studio
#5 openbaart hij de recente ontwikkelingen binnen dit spirituele universum.
Maastrichts aardewerk – Japanse prenten Geisha, fotografie – Paul van der Veer
26juni 2021
-23april 2022
Centre Céramique pakt uit met 3 deel-tentoonstellingen over Japan, verspreid
over verschillende verdiepingen in het splinternieuw ingerichte gebouw. Je vindt
er Maastrichts aardewerk uit onze collectie, dat geïnspireerd is door Japanse
kunst en motieven. Daarbij wordt een selectie uit onze Japanse prenten collectie
gepresenteerd. In een aparte zaal is de tentoonstelling te zien van de
geisha-foto’s die de Maastrichtse fotograaf Paul van der Veer de afgelopen jaren
maakte in Japan. Het geeft een unieke inkijk in het leven van een geisha huis.
Te midden van grote Maastrichtse vazen voorzien van Japanse motieven worden
mooie foto’s van het 18de eeuws, op het Verre Oosten geïnspireerd goudleerbehang
getoond waarvan het origineel in de burgemeesterskamer van het Maastrichtse
stadhuis hangt. Je gaat terug naar de tijd van het Japonisme en wordt
geconfronteerd met het hedendaagse Japan door de foto’s van geisha’s, die een
typisch Japanse traditie vormen.
Maastrichts aardewerk, Japanse prenten en goudleerbehang
Blikvanger is de zogenaamde Sphinxvitrine in de hal. Hier worden Japanse prenten
uit de collectie van Centre Céramique getoond in combinatie met reproducties van
18de eeuws goudleerbehang. Dit behang was speciaal ontworpen voor de
burgemeesterskamer van het Maastrichtse stadhuis. Daarbij worden grote vazen van
Sphinx tentoongesteld. Pionier Petrus Regout exporteerde in 1859 aardewerk naar
Japan, en liet zich nadien in zijn producten door Japan inspireren. Op de derde
etage wordt in een grotere expositie Maastrichts aardewerk gepresenteerd dat
geïnspireerd werd door Japanse motieven en zelfs decornamen dragen die naar
Japan verwijzen. Hier zie je dat niet alleen keramiek van Petrus en Frederik
Regout maar ook hun toenmalige concurrent de Société Céramique en later de Mosa,
lange tijd op Japan geïnspireerd aardewerk produceerden.
Beeld: persbericht