Mijnheer Blauwhemel kan de kleuren van de hemel veranderen!
Soms maakt hij de hemel rood. Of groen! Stel je voor!
Nu wil hij de hemel blauw kleuren maar dat kan niet, want het blauw is weg!
Samen met Oehoe de uil gaat hij op zoek naar het blauw om de hemel te kleuren…
Hemelsblauw!
Welkom in de wondere wereld van Mijnheer Blauwhemel.
Een wereld vol kleur, muziek en kleine toverkunsten.
2 - 6 jaar, duur: 35' +15' naspel, OC DE BUITING-verplaatst van 28-2
Kioskplein
Lieu
Événements à venir
Il n'y pas d'événements à venir
Événements passés
Jan Jaap van der Wal ontdekte een tijdje geleden Vlaanderen en werd
stapelverliefd. In zijn voorstelling 'De Nieuwe Belg' vertelde hij in geuren en
kleuren over zijn crush op Vlaanderen. Hij leerde onze streekgerechten,
gevarieerd landschap en al onze typische Vlaamse gewoontes kennen. Hij bekeek
alles met een roze bril en kon er maar niet genoeg van krijgen.
In 'Schoon' transformeerde de initiële verliefdheid naar echte liefde. Hij hield
zoveel van Vlaanderen dat hij besloot om naar Antwerpen te verhuizen. Hier ging
hij zijn kind opvoeden, als een echte Vlaming.
In 'III-ième' ontdekken we de eerste barsten in zijn relatie met Vlaanderen. De
relatie is nog steeds vurig, maar nu en dan duiken er kleine irritaties op. Hij
aanvaardt ze wel, maar het is tijd om er eens over te praten.
Dit is het laatste luik in zijn trilogie. We waren getuige van zijn
ontdekkingstocht doorheen Vlaanderen. Prille verliefdheid evolueerde naar
intense liefde tot een zoektocht naar een passend evenwicht. Na een grondig
gesprek in 'III-ième' komt alles terug in orde.
Wat heeft Wouter na al die jaren begrepen van het instrument waar hij mee werkt?
Wat doet hem lachen in taal? Wat ontroert Wouter in taal, nog meer dan vroeger?
Welke dringende aanpassingen in taal wil Wouter doorvoeren? En waarom worden
vraagtekens zo vaak gebruikt om u nieuwsgierig te maken?
Deze voorstelling is een ode, een liefdesverklaring, een aanklacht. Ze is een
samenzwering en een revolutionair congres dat jong en oud zal verzoenen.
.... en misschien zelfs man en vrouw.
oen Michael Van Peel uitkwam, was Star Wars één jaar oud.
De kleine jedi was al tegendraads. Maar vandaag is dwarsliggen ook al mainstream
geworden. Tegen wetenschap, vaccins, corona of blanke mannen. Iedereen is wel
tegen iets (maar niemand staat nog voor iets). De extremen lopen over en de
mainstream droogt op. En alsof dat nog niet genoeg is, staat er alweer een
nieuwe generatie verongelijkte kids op om te rebelleren tegen de veertigers van
Generation X. Het is genoeg geweest! Tijd voor revolte.
Welcome to the Rebellion!
De eindejaarsconferences van Michael Van Peel werden bejubeld in de theaters en
op tv (en verguisd in de politieke achterkamers). Dit keer duikt hij dieper de
tijdgeest in. Geen eindejaars, maar een meerjaren conference, quoi!
Frambozen worden beter met de jaren, puurder en voller van smaak.
Het bewijs hiervan leveren Peter Hens en Bart van Caeneghem met hun wervelende
nieuwe voorstelling 'Troppo Maturo'.
Vrij vertaald betekent de titel iets als ‘te volwassen’, maar wie de show gezien
heeft, moet beamen dat ‘volgroeid’ of ‘gerijpt’ veel meer van toepassing is.
Want ook na achtendertig jaar op de planken smaakt deze framboos frisser dan
ooit. Fruitig, geestig en virtuoos.
Twee tenoren, één cello, één vleugelpiano, een kist vol Beethoven, Hazes,
Mozart, humor, Liszt en bedrog.
Dartel en frivool, vrolijk en framboos, dat is 'Troppo Maturo'.