Elk jaar maakt een select clubje van tweede- en derdejaarsstudenten from scratch
een muziek- en/of geluidsvoorstelling onder leiding van docent Martin Verheesen.
Er wordt vier weken onderzoek gedaan naar een specifiek onderwerp of thema,
waarna ze een week te gast zijn bij ons in Zaal 3 om de voorstelling aldaar te
maken en te monteren.
Door gebruik te maken van de specifieke mogelijkheden en indeling van Zaal 3
ontstaan er altijd weer nieuwe werelden waarin studenten in geluid en beeld,
spelend en musicerend het publiek meenemen in de door hen geschapen biotoop.
Zaal 3
Lieu
Événements à venir
De dichtbundel Raafvogels is een bundel tragische vadergedichten die zowel
surrealistisch als pijnlijk herkenbaar zijn. De vaderfiguur is hier een
'verzonnen' vader, net als de moeder en de broers - het zijn eigentijdse
parabels die de complexe ervaringen van de vader uiteenzetten. Ze vergroten de
dagelijkse ervaringen uit, waardoor de bundel zowel ongemeen en hard als warm en
uitnodigend is.
Vanavond leest Toon Tellegen Raafvogels integraal voor in Zaal 3, begeleid door
een pianist.
OOK ZACHTHEID VEREIST TRAINING EN LENIGHEID. HOE GEEF JE DAT VORM ALS JE
ONDERWEG GEDWONGEN VERHARD BENT GERAAKT?
In Paradise Circus Now zien we zeven vluchtende personages dwalend in een
woestijn. Opgejaagd door een verleden dat ze achtervolgt. De laatste die zich
aansluit bij de groep is een jonge vrouw die naar Nederland is gevlucht, weg van
geweld. Als een nieuwe en eigenzinnige familie trekken ze rond, in een
voorstelling waarin gezongen, gedanst, gesproken en gespeeld wordt.
De voorstelling wordt in verschillende talen gesproken en is voorzien van
ondertiteling in zowel Nederlands als Engels.
In English below ->
OOK ZACHTHEID VEREIST TRAINING EN LENIGHEID. HOE GEEF JE DAT VORM ALS JE
ONDERWEG GEDWONGEN VERHARD BENT GERAAKT?
In Paradise Circus Now zien we zeven vluchtende personages dwalend in een
woestijn. Opgejaagd door een verleden dat ze achtervolgt. De laatste die zich
aansluit bij de groep is een jonge vrouw die naar Nederland is gevlucht, weg van
geweld. Als een nieuwe en eigenzinnige familie trekken ze rond, in een
voorstelling waarin gezongen, gedanst, gesproken en gespeeld wordt.
De voorstelling wordt in verschillende talen gesproken en is voorzien van
ondertiteling in zowel Nederlands als Engels.
In English below ->
In Weg van India nemen Visjal Auwerx en Joke Emmers je mee in een muzikale
vertelling. Hij is geboren in India, zij in België. Hij is weg van haar, zij van
hem. Samen reizen ze naar India.
Vergeet de Taj Mahal of Bollywood, zij gaan verder waar de Lonely Planet stopt.
Drijf in intieme setting mee op de magische klanken van de sitar en dompel je
onder in de Indiase cultuur. Wie weet ben jij aan het eind ook helemaal weg van
India.
De Poezieboys - Jos Nargy en Joep Hendrikx - vinden dat de wereld wel wat meer
poëzie kan gebruiken. Samen met muzikant Nick Feenstra en drie wisselende
gastdichters presenteren zij iedere maand de beste poëzie van het moment in Zaal
3. Niet alleen de meest bijzondere gedichten, maar ook je favoriete gastheer
Phil Boonen komt voorbij. Een wedstrijdje sneldichten, de open mic en dansen met
dichters maakt iedere Poeziebar tot een andere legendarische avond.
De Poezieboys - Jos Nargy en Joep Hendrikx - vinden dat de wereld wel wat meer
poëzie kan gebruiken. Samen met muzikant Nick Feenstra en drie wisselende
gastdichters presenteren zij iedere maand de beste poëzie van het moment in Zaal
3. Niet alleen de meest bijzondere gedichten, maar ook je favoriete gastheer
Phil Boonen komt voorbij. Een wedstrijdje sneldichten, de open mic en dansen met
dichters maakt iedere Poeziebar tot een andere legendarische avond.
OVER DE POEZIEBOYS
In 1966 komen op uitnodiging van Simon Vinkenoog handenvol dichters bijeen in
Carré. Hun maaltijd: een halve kip en een joint. Deze dichters, waaronder een
debuterende Jules Deelder, Johnny the Selfkicker en Vinkenoog zelf traden op
voor een dampend, joelend en stijf uitverkocht Carré. Jos Nargy en Joep Hendrikx
vragen zich af waarom een dergelijke avond tegenwoordig haast ondenkbaar lijkt.
De poëzie verdient beter vinden zij; En ze richtten de Poezieboys op.
Jos en Joep maakten voorstellingen die onder andere te zien waren op
theaterfestival de Parade en in verschillende theaters. Ook organiseerden ze
poëzieavonden met jonge (levende!) dichters en richten ze de Poeziebar (voorheen
de 'Poezieclub') op. Samen brengen zij de beste poëzie van dit moment,
geïnspireerd op die ene legendarische avond in Carré. En natuurlijk met als
doel: uitverkochte, dampende en joelende zalen voor de poëzie! Want de wereld
kan wel weer wat Rock & Roll & Poëzie gebruiken.
van en met Jos Nargy en Joep Hendrikx (De Poezieboys)
De Poezieboys vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken en pleiten
voor uitverkochte, dampende zalen voor de dichtkunst. In hun nieuwste
voorstelling nodigen ze je van harte uit in een wereld vol regels, puzzels,
spelletjes en valluiken. PEREC is een ode aan het werk en leven van de Parijse
taaltovenaar, kattenliefhebber, hobby astronoom, professor in de parafysica en
archivaris Georges Perec.
De Poezieboys vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken en pleiten
voor uitverkochte, dampende zalen voor de dichtkunst. In hun nieuwste
voorstelling nodigen ze je van harte uit in een wereld vol regels, puzzels,
spelletjes en valluiken. PEREC is een ode aan het werk en leven van de Parijse
taaltovenaar, kattenliefhebber, hobby astronoom, professor in de parafysica en
archivaris Georges Perec.
Perec (1936 – 1982) was geen gewone schrijver. Perec had vreselijk veel moeite
met schrijven, de witheid van het lege blad maakte hem bang. Daarom bedacht hij
samen met andere schrijvers van het schrijverscollectief Oulipo verschillende
taalspelletjes, semiwetenschappelijke formules en opdrachten. Zo schreef hij een
boek waarin de letter ‘e’ geen enkele keer voorkwam en een boek waarin de letter
‘e’ juist de enige klinker was. Hij gaf zichzelf de opdracht een heel weekend
lang op een plein in Parijs alles op te schrijven wat hij zag en in het boek De
Duistere Winkel hield hij jarenlang zijn dromen bij.
De Poezieboys onderzoeken alle taalvormen die Perec bedacht heeft en bedenken er
zelf nog een paar bij.
Concept Jos Nargy en Joep Hendrikx (de Poezieboys) | Spel Jos Nargy, Joep
Hendrikx | Regie Silke van Kamp | Vormgeving Sjaan Hofstede en Pleun Verhees |
Uitvoerend Technicus Dario Giustarini | Zakelijke leiding Tijmen Kerkhof |
Marketing Nadine van Pinxteren | Yy wordt gemaakt met steun De Coproducers | Met
dank aan Het Nationale Theater
Zo nauw als de levens van deze drie zussen met elkaar verbonden zijn, zo dicht
bij elkaar laten ze hun stemmen klinken in een harmonie. Maar wie goed luistert,
hoort dat één stem net een beetje vals klinkt.
De Poezieboys vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken en pleiten
voor uitverkochte, dampende zalen voor de dichtkunst. In hun nieuwste
voorstelling nodigen ze je van harte uit in een wereld vol regels, puzzels,
spelletjes en valluiken. PEREC is een ode aan het werk en leven van de Parijse
taaltovenaar, kattenliefhebber, hobby astronoom, professor in de parafysica en
archivaris Georges Perec.
De Poezieboys vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken en pleiten
voor uitverkochte, dampende zalen voor de dichtkunst. In hun nieuwste
voorstelling nodigen ze je van harte uit in een wereld vol regels, puzzels,
spelletjes en valluiken. PEREC is een ode aan het werk en leven van de Parijse
taaltovenaar, kattenliefhebber, hobby astronoom, professor in de parafysica en
archivaris Georges Perec.
Perec (1936 – 1982) was geen gewone schrijver. Perec had vreselijk veel moeite
met schrijven, de witheid van het lege blad maakte hem bang. Daarom bedacht hij
samen met andere schrijvers van het schrijverscollectief Oulipo verschillende
taalspelletjes, semiwetenschappelijke formules en opdrachten. Zo schreef hij een
boek waarin de letter ‘e’ geen enkele keer voorkwam en een boek waarin de letter
‘e’ juist de enige klinker was. Hij gaf zichzelf de opdracht een heel weekend
lang op een plein in Parijs alles op te schrijven wat hij zag en in het boek De
Duistere Winkel hield hij jarenlang zijn dromen bij.
De Poezieboys onderzoeken alle taalvormen die Perec bedacht heeft en bedenken er
zelf nog een paar bij.
Concept Jos Nargy en Joep Hendrikx (de Poezieboys) | Spel Jos Nargy, Joep
Hendrikx | Regie Silke van Kamp | Vormgeving Sjaan Hofstede en Pleun Verhees |
Uitvoerend Technicus Dario Giustarini | Zakelijke leiding Tijmen Kerkhof |
Marketing Nadine van Pinxteren | Yy wordt gemaakt met steun De Coproducers | Met
dank aan Het Nationale Theater
Alle vier mijn opa’s en oma’s leven nog. Allemaal zijn ze opgegroeid in de
Tweede Wereldoorlog. Twee van hen in Nederlands-Indië en twee van hen in
Nederland. Uiteindelijk bracht de oorlog hen allemaal naar Den Haag. De stad
waar ikzelf ook ben opgegroeid en waar ik woon.
Événements passés
Filosofie in Den Haag organiseert tijdens de Maand van de Filosofie een middag
over Chaos, het thema van dit jaar.
Volgens Ludwig Wittgenstein moet de filosoof ‘in de oude chaos afdalen en zich
daar thuis voelen’. En zo gaan zij in de Maand van de Filosofie afdalen in de
chaos van vandaag met de Denker des Vaderlands Marjan Slob. Op zoek naar een
antwoord op de vraag hoe chaos tot orde, creativiteit en pluraliteit kan leiden.
In het interviewprogramma Xizir voert prijswinnend journalist en interviewer
Hizir Cengiz (o.a. De Correspondent) een-op-eengesprekken met gasten die hij
bewondert om hetgeen ze doen of maken. Tijdens de editie van 13 april zijn te
gast: zangeres en muzikant Naaz en journalist en schrijver Chris Keulemans.
Ayşegül Karaca maakt in haar derde solovoorstelling korte metten met de
dominante gewelddadige mannencultuur waarin ze is opgegroeid. In de voetsporen
van Medea, Antigone, Demeter en Hera neemt ze de touwtjes in handen en geeft
haar Griekse heldinnen een stem in het nu.
Ayşegül Karaca maakt in haar derde solovoorstelling korte metten met de
dominante gewelddadige mannencultuur waarin ze is opgegroeid. In de voetsporen
van Medea, Antigone, Demeter en Hera neemt ze de touwtjes in handen en geeft
haar Griekse heldinnen een stem in het nu.
In deze lichtvoetige muziektheatervoorstelling koppelt de slechts 20 procent
ziende Karaca met lef en flair haar persoonlijke verhaal aan het universele door
de verbinding te leggen met personages uit de Griekse mythologie. Hoe ontsnap je
aan onderdrukking? Wat als jouw belang altijd ondergeschikt is aan het algemeen
belang en gelden menselijke wetten boven de Goddelijke?
Karaca zoekt raad bij de Griekse vrouwen en godinnen die geen genoegen namen met
een bijrol of onredelijke wetten maar opkwamen voor zichzelf. De wraak van A is
een muzikale one-womanshow die je niet wil missen!
regie Moniek Merkx
script Jannemieke Caspers
spel en concept Ayşegül Karaca
compositie Jeroen Sleyfer
liedteksten Jeremy Baker
instrumenten ney, percussie
De Poezieboys - Jos Nargy en Joep Hendrikx - vinden dat de wereld wel wat meer
poëzie kan gebruiken. Samen met muzikant Nick Feenstra en drie wisselende
gastdichters presenteren zij iedere maand de beste poëzie van het moment in Zaal
3. Niet alleen de meest bijzondere gedichten, maar ook je favoriete gastheer
Phil Boonen komt voorbij. Een wedstrijdje sneldichten, de open mic en dansen met
dichters maakt iedere Poeziebar tot een andere legendarische avond.
De Poezieboys - Jos Nargy en Joep Hendrikx - vinden dat de wereld wel wat meer
poëzie kan gebruiken. Samen met muzikant Nick Feenstra en drie wisselende
gastdichters presenteren zij iedere maand de beste poëzie van het moment in Zaal
3. Niet alleen de meest bijzondere gedichten, maar ook je favoriete gastheer
Phil Boonen komt voorbij. Een wedstrijdje sneldichten, de open mic en dansen met
dichters maakt iedere Poeziebar tot een andere legendarische avond.
OVER DE POEZIEBOYS
In 1966 komen op uitnodiging van Simon Vinkenoog handenvol dichters bijeen in
Carré. Hun maaltijd: een halve kip en een joint. Deze dichters, waaronder een
debuterende Jules Deelder, Johnny the Selfkicker en Vinkenoog zelf traden op
voor een dampend, joelend en stijf uitverkocht Carré. Jos Nargy en Joep Hendrikx
vragen zich af waarom een dergelijke avond tegenwoordig haast ondenkbaar lijkt.
De poëzie verdient beter vinden zij; En ze richtten de Poezieboys op.
Jos en Joep maakten voorstellingen die onder andere te zien waren op
theaterfestival de Parade en in verschillende theaters. Ook organiseerden ze
poëzieavonden met jonge (levende!) dichters en richten ze de Poeziebar (voorheen
de 'Poezieclub') op. Samen brengen zij de beste poëzie van dit moment,
geïnspireerd op die ene legendarische avond in Carré. En natuurlijk met als
doel: uitverkochte, dampende en joelende zalen voor de poëzie! Want de wereld
kan wel weer wat Rock & Roll & Poëzie gebruiken.
van en met Jos Nargy en Joep Hendrikx (De Poezieboys)
Een zeer oude vrouw staat op de Himalaya. Is het echt de Himalaya, of is het in
haar hoofd? Ze is verdwaald. Ze probeert zich, al pratend, een weg te banen door
het landschap. Op de tast, zoekend naar woorden, beelden, herinneringen. Een
existentieel gevoel van verdwaald zijn, zoeken naar houvast, in God, liefde,
herinneringen en leverworst. Terugkijkend naar het verleden zoekt ze haar weg
naar de toekomst.
Een zeer oude vrouw staat op de Himalaya. Is het echt de Himalaya, of is het in
haar hoofd? Ze is verdwaald. Ze probeert zich, al pratend, een weg te banen door
het landschap. Op de tast, zoekend naar woorden, beelden, herinneringen. Een
existentieel gevoel van verdwaald zijn, zoeken naar houvast, in God, liefde,
herinneringen en leverworst. Terugkijkend naar het verleden zoekt ze haar weg
naar de toekomst.
Ze is verdwaald. Het geeft niks: ze houdt van lopen. Ze weet dat ze dwaalt, ze
weet dat er een einde nadert, ze weet dat haar ‘geheugenpaleis’ afbrokkelt, maar
haar optimisme, haar humor en haar grenzeloze vertrouwen houden haar op de
been.
De voorstelling Over de bergen zingt de lof van het ongewisse. Van het
angstaanjagende, vreugdevolle, duizelingwekkende verdwalen. Een uitnodiging aan
de toeschouwer om zich mee te laten voeren op een reis langs grillige wegen,
inefficiënt en onvoorspelbaar. Er is geen gps. Het is zeer de vraag of er een
bestemming is.
Concept en spel: Annemarie Prins
Concept en regie: Mart van Berckel
Tekst: Neele Carvalho
Een zeer oude vrouw staat op de Himalaya. Is het echt de Himalaya, of is het in
haar hoofd? Ze is verdwaald. Ze probeert zich, al pratend, een weg te banen door
het landschap. Op de tast, zoekend naar woorden, beelden, herinneringen. Een
existentieel gevoel van verdwaald zijn, zoeken naar houvast, in God, liefde,
herinneringen en leverworst. Terugkijkend naar het verleden zoekt ze haar weg
naar de toekomst.
Een zeer oude vrouw staat op de Himalaya. Is het echt de Himalaya, of is het in
haar hoofd? Ze is verdwaald. Ze probeert zich, al pratend, een weg te banen door
het landschap. Op de tast, zoekend naar woorden, beelden, herinneringen. Een
existentieel gevoel van verdwaald zijn, zoeken naar houvast, in God, liefde,
herinneringen en leverworst. Terugkijkend naar het verleden zoekt ze haar weg
naar de toekomst.
Ze is verdwaald. Het geeft niks: ze houdt van lopen. Ze weet dat ze dwaalt, ze
weet dat er een einde nadert, ze weet dat haar ‘geheugenpaleis’ afbrokkelt, maar
haar optimisme, haar humor en haar grenzeloze vertrouwen houden haar op de
been.
De voorstelling Over de bergen zingt de lof van het ongewisse. Van het
angstaanjagende, vreugdevolle, duizelingwekkende verdwalen. Een uitnodiging aan
de toeschouwer om zich mee te laten voeren op een reis langs grillige wegen,
inefficiënt en onvoorspelbaar. Er is geen gps. Het is zeer de vraag of er een
bestemming is.
Concept en spel: Annemarie Prins
Concept en regie: Mart van Berckel
Tekst: Neele Carvalho
Aan het begin van de 16e eeuw schilderde Leonardo Da Vinci het bekendste
schilderij ter wereld: de Mona Lisa. En terwijl er tot op de dag van vandaag nog
steeds gesproken wordt over wie dit mysterieuze figuur nou werkelijk zo zijn,
verschuilt er achter haar glimlach een veel belangrijker verhaal. Namelijk dat
van de queer liefde.
"Goedenavond, goedenavond, goedenavond, ik ben zo blij dat u hier allemaal weer
bent.
Goedenavond, goedenavond, goedenavond, toen ik u zag heb ik u dadelijk herkend."
Met wijd gespreide armen in zijn ruim zittende bruine pak, heet Wim Sonneveld
(1917-1974) het publiek welkom. Niet één keer, maar twee: theatermakers Tarik
Moree en Tim Olivier Somer vertolken beiden de cabaretier.
"Goedenavond, goedenavond, goedenavond, ik ben zo blij dat u hier allemaal weer
bent.
Goedenavond, goedenavond, goedenavond, toen ik u zag heb ik u dadelijk herkend."
Met wijd gespreide armen in zijn ruim zittende bruine pak, heet Wim Sonneveld
(1917-1974) het publiek welkom. Niet één keer, maar twee: theatermakers Tarik
Moree en Tim Olivier Somer vertolken beiden de cabaretier.
In een muzikale voorstelling over het leven en werk van Wim Sonneveld strijden
twee jonge mannen om de beste vertolking van de legende. De strijd mondt uit in
een duel. Met feitenkennis, conferences en liedjes proberen de twee elkaar te
overtroeven. Daarbij struikelen ze over zichzelf, elkaar en hun omgeving.
Samen met de driekoppige band The Sunfields onderzoeken ze of je anno 2023 wel
theater maken over een man die je adoreert, puur vanuit romantische en
nostalgische overwegingen? Na een succesvolle zomer op Theaterfestival de Parade
komen zij nu met de avondvullende voorstelling in het theater!
Concept en spel: Tarik Moree, Tim Olivier Somer
Regie: Daniël ’t Hoen
Co-regie: Kim Karssen
Tekst: Tarik Moree, Tim Olivier Somer, Daniël ‘t Hoen
Muziek: The Sunfields - Chaïm Luijmes, Tim Seeger, Sven de Kok, , Jimi van
Egmond
I NEVER WANNA DANCE AGAIN presents a collective journey of a fragmented yet
reflective and humorous take on the inheritance of human imperfection. It tests
the limits of expression through the act of singing along to the songs we can’t
resist, and aims to unfold the paradoxical judicious balance between perfection
and imperfection.
The work is developed with a hybrid group of participants; trained performers
and performers from the local community, creating a multi-perspectives
performance on the theme.
"Goedenavond, goedenavond, goedenavond, ik ben zo blij dat u hier allemaal weer
bent.
Goedenavond, goedenavond, goedenavond, toen ik u zag heb ik u dadelijk herkend."
Met wijd gespreide armen in zijn ruim zittende bruine pak, heet Wim Sonneveld
(1917-1974) het publiek welkom. Niet één keer, maar twee: theatermakers Tarik
Moree en Tim Olivier Somer vertolken beiden de cabaretier.
"Goedenavond, goedenavond, goedenavond, ik ben zo blij dat u hier allemaal weer
bent.
Goedenavond, goedenavond, goedenavond, toen ik u zag heb ik u dadelijk herkend."
Met wijd gespreide armen in zijn ruim zittende bruine pak, heet Wim Sonneveld
(1917-1974) het publiek welkom. Niet één keer, maar twee: theatermakers Tarik
Moree en Tim Olivier Somer vertolken beiden de cabaretier.
In een muzikale voorstelling over het leven en werk van Wim Sonneveld strijden
twee jonge mannen om de beste vertolking van de legende. De strijd mondt uit in
een duel. Met feitenkennis, conferences en liedjes proberen de twee elkaar te
overtroeven. Daarbij struikelen ze over zichzelf, elkaar en hun omgeving.
Samen met de driekoppige band The Sunfields onderzoeken ze of je anno 2023 wel
theater maken over een man die je adoreert, puur vanuit romantische en
nostalgische overwegingen? Na een succesvolle zomer op Theaterfestival de Parade
komen zij nu met de avondvullende voorstelling in het theater!
Concept en spel: Tarik Moree, Tim Olivier Somer
Regie: Daniël ’t Hoen
Co-regie: Kim Karssen
Tekst: Tarik Moree, Tim Olivier Somer, Daniël ‘t Hoen
Muziek: The Sunfields - Chaïm Luijmes, Tim Seeger, Sven de Kok, , Jimi van
Egmond