Zaal 3

Lieu

Événements à venir

Elk jaar maakt een select clubje van tweede- en derdejaarsstudenten from scratch een muziek- en/of geluidsvoorstelling onder leiding van docent Martin Verheesen. Er wordt vier weken onderzoek gedaan naar een specifiek onderwerp of thema, waarna ze een week te gast zijn bij ons in Zaal 3 om de voorstelling aldaar te maken en te monteren. Door gebruik te maken van de specifieke mogelijkheden en indeling van Zaal 3 ontstaan er altijd weer nieuwe werelden waarin studenten in geluid en beeld, spelend en musicerend het publiek meenemen in de door hen geschapen biotoop.
De dichtbundel Raafvogels is een bundel tragische vadergedichten die zowel surrealistisch als pijnlijk herkenbaar zijn. De vaderfiguur is hier een 'verzonnen' vader, net als de moeder en de broers - het zijn eigentijdse parabels die de complexe ervaringen van de vader uiteenzetten. Ze vergroten de dagelijkse ervaringen uit, waardoor de bundel zowel ongemeen en hard als warm en uitnodigend is. Vanavond leest Toon Tellegen Raafvogels integraal voor in Zaal 3, begeleid door een pianist.
OOK ZACHTHEID VEREIST TRAINING EN LENIGHEID. HOE GEEF JE DAT VORM ALS JE ONDERWEG GEDWONGEN VERHARD BENT GERAAKT? In Paradise Circus Now zien we zeven vluchtende personages dwalend in een woestijn. Opgejaagd door een verleden dat ze achtervolgt. De laatste die zich aansluit bij de groep is een jonge vrouw die naar Nederland is gevlucht, weg van geweld. Als een nieuwe en eigenzinnige familie trekken ze rond, in een voorstelling waarin gezongen, gedanst, gesproken en gespeeld wordt. De voorstelling wordt in verschillende talen gesproken en is voorzien van ondertiteling in zowel Nederlands als Engels. In English below ->
OOK ZACHTHEID VEREIST TRAINING EN LENIGHEID. HOE GEEF JE DAT VORM ALS JE ONDERWEG GEDWONGEN VERHARD BENT GERAAKT? In Paradise Circus Now zien we zeven vluchtende personages dwalend in een woestijn. Opgejaagd door een verleden dat ze achtervolgt. De laatste die zich aansluit bij de groep is een jonge vrouw die naar Nederland is gevlucht, weg van geweld. Als een nieuwe en eigenzinnige familie trekken ze rond, in een voorstelling waarin gezongen, gedanst, gesproken en gespeeld wordt. De voorstelling wordt in verschillende talen gesproken en is voorzien van ondertiteling in zowel Nederlands als Engels. In English below ->
In Weg van India nemen Visjal Auwerx en Joke Emmers je mee in een muzikale vertelling. Hij is geboren in India, zij in België. Hij is weg van haar, zij van hem. Samen reizen ze naar India. Vergeet de Taj Mahal of Bollywood, zij gaan verder waar de Lonely Planet stopt. Drijf in intieme setting mee op de magische klanken van de sitar en dompel je onder in de Indiase cultuur. Wie weet ben jij aan het eind ook helemaal weg van India.
De Poezieboys - Jos Nargy en Joep Hendrikx - vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken. Samen met muzikant Nick Feenstra en drie wisselende gastdichters presenteren zij iedere maand de beste poëzie van het moment in Zaal 3. Niet alleen de meest bijzondere gedichten, maar ook je favoriete gastheer Phil Boonen komt voorbij. Een wedstrijdje sneldichten, de open mic en dansen met dichters maakt iedere Poeziebar tot een andere legendarische avond. De Poezieboys - Jos Nargy en Joep Hendrikx - vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken. Samen met muzikant Nick Feenstra en drie wisselende gastdichters presenteren zij iedere maand de beste poëzie van het moment in Zaal 3. Niet alleen de meest bijzondere gedichten, maar ook je favoriete gastheer Phil Boonen komt voorbij. Een wedstrijdje sneldichten, de open mic en dansen met dichters maakt iedere Poeziebar tot een andere legendarische avond. OVER DE POEZIEBOYS In 1966 komen op uitnodiging van Simon Vinkenoog handenvol dichters bijeen in Carré. Hun maaltijd: een halve kip en een joint. Deze dichters, waaronder een debuterende Jules Deelder, Johnny the Selfkicker en Vinkenoog zelf traden op voor een dampend, joelend en stijf uitverkocht Carré. Jos Nargy en Joep Hendrikx vragen zich af waarom een dergelijke avond tegenwoordig haast ondenkbaar lijkt. De poëzie verdient beter vinden zij; En ze richtten de Poezieboys op. Jos en Joep maakten voorstellingen die onder andere te zien waren op theaterfestival de Parade en in verschillende theaters. Ook organiseerden ze poëzieavonden met jonge (levende!) dichters en richten ze de Poeziebar (voorheen de 'Poezieclub') op. Samen brengen zij de beste poëzie van dit moment, geïnspireerd op die ene legendarische avond in Carré. En natuurlijk met als doel: uitverkochte, dampende en joelende zalen voor de poëzie! Want de wereld kan wel weer wat Rock & Roll & Poëzie gebruiken. van en met Jos Nargy en Joep Hendrikx (De Poezieboys)
PEREC
02mei
-20:15
+1
De Poezieboys vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken en pleiten voor uitverkochte, dampende zalen voor de dichtkunst. In hun nieuwste voorstelling nodigen ze je van harte uit in een wereld vol regels, puzzels, spelletjes en valluiken. PEREC is een ode aan het werk en leven van de Parijse taaltovenaar, kattenliefhebber, hobby astronoom, professor in de parafysica en archivaris Georges Perec.  De Poezieboys vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken en pleiten voor uitverkochte, dampende zalen voor de dichtkunst. In hun nieuwste voorstelling nodigen ze je van harte uit in een wereld vol regels, puzzels, spelletjes en valluiken. PEREC is een ode aan het werk en leven van de Parijse taaltovenaar, kattenliefhebber, hobby astronoom, professor in de parafysica en archivaris Georges Perec.  Perec (1936 – 1982) was geen gewone schrijver. Perec had vreselijk veel moeite met schrijven, de witheid van het lege blad maakte hem bang. Daarom bedacht hij samen met andere schrijvers van het schrijverscollectief Oulipo verschillende taalspelletjes, semiwetenschappelijke formules en opdrachten. Zo schreef hij een boek waarin de letter ‘e’ geen enkele keer voorkwam en een boek waarin de letter ‘e’ juist de enige klinker was. Hij gaf zichzelf de opdracht een heel weekend lang op een plein in Parijs alles op te schrijven wat hij zag en in het boek De Duistere Winkel hield hij jarenlang zijn dromen bij.  De Poezieboys onderzoeken alle taalvormen die Perec bedacht heeft en bedenken er zelf nog een paar bij. Concept Jos Nargy en Joep Hendrikx (de Poezieboys) | Spel Jos Nargy, Joep Hendrikx | Regie Silke van Kamp | Vormgeving Sjaan Hofstede en Pleun Verhees | Uitvoerend Technicus Dario Giustarini | Zakelijke leiding Tijmen Kerkhof | Marketing Nadine van Pinxteren | Yy wordt gemaakt met steun De Coproducers | Met dank aan Het Nationale Theater
Zo nauw als de levens van deze drie zussen met elkaar verbonden zijn, zo dicht bij elkaar laten ze hun stemmen klinken in een harmonie. Maar wie goed luistert, hoort dat één stem net een beetje vals klinkt. 
PEREC
03mei
-20:15
+1
De Poezieboys vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken en pleiten voor uitverkochte, dampende zalen voor de dichtkunst. In hun nieuwste voorstelling nodigen ze je van harte uit in een wereld vol regels, puzzels, spelletjes en valluiken. PEREC is een ode aan het werk en leven van de Parijse taaltovenaar, kattenliefhebber, hobby astronoom, professor in de parafysica en archivaris Georges Perec.  De Poezieboys vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken en pleiten voor uitverkochte, dampende zalen voor de dichtkunst. In hun nieuwste voorstelling nodigen ze je van harte uit in een wereld vol regels, puzzels, spelletjes en valluiken. PEREC is een ode aan het werk en leven van de Parijse taaltovenaar, kattenliefhebber, hobby astronoom, professor in de parafysica en archivaris Georges Perec.  Perec (1936 – 1982) was geen gewone schrijver. Perec had vreselijk veel moeite met schrijven, de witheid van het lege blad maakte hem bang. Daarom bedacht hij samen met andere schrijvers van het schrijverscollectief Oulipo verschillende taalspelletjes, semiwetenschappelijke formules en opdrachten. Zo schreef hij een boek waarin de letter ‘e’ geen enkele keer voorkwam en een boek waarin de letter ‘e’ juist de enige klinker was. Hij gaf zichzelf de opdracht een heel weekend lang op een plein in Parijs alles op te schrijven wat hij zag en in het boek De Duistere Winkel hield hij jarenlang zijn dromen bij.  De Poezieboys onderzoeken alle taalvormen die Perec bedacht heeft en bedenken er zelf nog een paar bij. Concept Jos Nargy en Joep Hendrikx (de Poezieboys) | Spel Jos Nargy, Joep Hendrikx | Regie Silke van Kamp | Vormgeving Sjaan Hofstede en Pleun Verhees | Uitvoerend Technicus Dario Giustarini | Zakelijke leiding Tijmen Kerkhof | Marketing Nadine van Pinxteren | Yy wordt gemaakt met steun De Coproducers | Met dank aan Het Nationale Theater
Alle vier mijn opa’s en oma’s leven nog. Allemaal zijn ze opgegroeid in de Tweede Wereldoorlog. Twee van hen in Nederlands-Indië en twee van hen in Nederland. Uiteindelijk bracht de oorlog hen allemaal naar Den Haag. De stad waar ikzelf ook ben opgegroeid en waar ik woon. 

Événements passés

Filosofie in Den Haag organiseert tijdens de Maand van de Filosofie een middag over Chaos, het thema van dit jaar. Volgens Ludwig Wittgenstein moet de filosoof ‘in de oude chaos afdalen en zich daar thuis voelen’. En zo gaan zij in de Maand van de Filosofie afdalen in de chaos van vandaag met de Denker des Vaderlands Marjan Slob. Op zoek naar een antwoord op de vraag hoe chaos tot orde, creativiteit en pluraliteit kan leiden.
Xizir
13april
-20:00
+1
In het interviewprogramma Xizir voert prijswinnend journalist en interviewer Hizir Cengiz (o.a. De Correspondent) een-op-eengesprekken met gasten die hij bewondert om hetgeen ze doen of maken. Tijdens de editie van 13 april zijn te gast: zangeres en muzikant Naaz en journalist en schrijver Chris Keulemans.
Ayşegül Karaca maakt in haar derde solovoorstelling korte metten met de dominante gewelddadige mannencultuur waarin ze is opgegroeid. In de voetsporen van Medea, Antigone, Demeter en Hera neemt ze de touwtjes in handen en geeft haar Griekse heldinnen een stem in het nu. Ayşegül Karaca maakt in haar derde solovoorstelling korte metten met de dominante gewelddadige mannencultuur waarin ze is opgegroeid. In de voetsporen van Medea, Antigone, Demeter en Hera neemt ze de touwtjes in handen en geeft haar Griekse heldinnen een stem in het nu. In deze lichtvoetige muziektheatervoorstelling koppelt de slechts 20 procent ziende Karaca met lef en flair haar persoonlijke verhaal aan het universele door de verbinding te leggen met personages uit de Griekse mythologie. Hoe ontsnap je aan onderdrukking? Wat als jouw belang altijd ondergeschikt is aan het algemeen belang en gelden menselijke wetten boven de Goddelijke?  Karaca zoekt raad bij de Griekse vrouwen en godinnen die geen genoegen namen met een bijrol of onredelijke wetten maar opkwamen voor zichzelf. De wraak van A is een muzikale one-womanshow die je niet wil missen!  regie Moniek Merkx script Jannemieke Caspers spel en concept Ayşegül Karaca compositie Jeroen Sleyfer liedteksten Jeremy Baker instrumenten ney, percussie
Poeziebar
09april
-20:00
+1
De Poezieboys - Jos Nargy en Joep Hendrikx - vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken. Samen met muzikant Nick Feenstra en drie wisselende gastdichters presenteren zij iedere maand de beste poëzie van het moment in Zaal 3. Niet alleen de meest bijzondere gedichten, maar ook je favoriete gastheer Phil Boonen komt voorbij. Een wedstrijdje sneldichten, de open mic en dansen met dichters maakt iedere Poeziebar tot een andere legendarische avond. De Poezieboys - Jos Nargy en Joep Hendrikx - vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken. Samen met muzikant Nick Feenstra en drie wisselende gastdichters presenteren zij iedere maand de beste poëzie van het moment in Zaal 3. Niet alleen de meest bijzondere gedichten, maar ook je favoriete gastheer Phil Boonen komt voorbij. Een wedstrijdje sneldichten, de open mic en dansen met dichters maakt iedere Poeziebar tot een andere legendarische avond. OVER DE POEZIEBOYS In 1966 komen op uitnodiging van Simon Vinkenoog handenvol dichters bijeen in Carré. Hun maaltijd: een halve kip en een joint. Deze dichters, waaronder een debuterende Jules Deelder, Johnny the Selfkicker en Vinkenoog zelf traden op voor een dampend, joelend en stijf uitverkocht Carré. Jos Nargy en Joep Hendrikx vragen zich af waarom een dergelijke avond tegenwoordig haast ondenkbaar lijkt. De poëzie verdient beter vinden zij; En ze richtten de Poezieboys op. Jos en Joep maakten voorstellingen die onder andere te zien waren op theaterfestival de Parade en in verschillende theaters. Ook organiseerden ze poëzieavonden met jonge (levende!) dichters en richten ze de Poeziebar (voorheen de 'Poezieclub') op. Samen brengen zij de beste poëzie van dit moment, geïnspireerd op die ene legendarische avond in Carré. En natuurlijk met als doel: uitverkochte, dampende en joelende zalen voor de poëzie! Want de wereld kan wel weer wat Rock & Roll & Poëzie gebruiken. van en met Jos Nargy en Joep Hendrikx (De Poezieboys)
Een zeer oude vrouw staat op de Himalaya. Is het echt de Himalaya, of is het in haar hoofd? Ze is verdwaald. Ze probeert zich, al pratend, een weg te banen door het landschap. Op de tast, zoekend naar woorden, beelden, herinneringen. Een existentieel gevoel van verdwaald zijn, zoeken naar houvast, in God, liefde, herinneringen en leverworst. Terugkijkend naar het verleden zoekt ze haar weg naar de toekomst. Een zeer oude vrouw staat op de Himalaya. Is het echt de Himalaya, of is het in haar hoofd? Ze is verdwaald. Ze probeert zich, al pratend, een weg te banen door het landschap. Op de tast, zoekend naar woorden, beelden, herinneringen. Een existentieel gevoel van verdwaald zijn, zoeken naar houvast, in God, liefde, herinneringen en leverworst. Terugkijkend naar het verleden zoekt ze haar weg naar de toekomst. Ze is verdwaald. Het geeft niks: ze houdt van lopen. Ze weet dat ze dwaalt, ze weet dat er een einde nadert, ze weet dat haar ‘geheugenpaleis’ afbrokkelt, maar haar optimisme, haar humor en haar grenzeloze vertrouwen houden haar op de been.  De voorstelling Over de bergen zingt de lof van het ongewisse. Van het angstaanjagende, vreugdevolle, duizelingwekkende verdwalen. Een uitnodiging aan de toeschouwer om zich mee te laten voeren op een reis langs grillige wegen, inefficiënt en onvoorspelbaar. Er is geen gps. Het is zeer de vraag of er een bestemming is. Concept en spel: Annemarie Prins  Concept en regie: Mart van Berckel  Tekst: Neele Carvalho 
Een zeer oude vrouw staat op de Himalaya. Is het echt de Himalaya, of is het in haar hoofd? Ze is verdwaald. Ze probeert zich, al pratend, een weg te banen door het landschap. Op de tast, zoekend naar woorden, beelden, herinneringen. Een existentieel gevoel van verdwaald zijn, zoeken naar houvast, in God, liefde, herinneringen en leverworst. Terugkijkend naar het verleden zoekt ze haar weg naar de toekomst. Een zeer oude vrouw staat op de Himalaya. Is het echt de Himalaya, of is het in haar hoofd? Ze is verdwaald. Ze probeert zich, al pratend, een weg te banen door het landschap. Op de tast, zoekend naar woorden, beelden, herinneringen. Een existentieel gevoel van verdwaald zijn, zoeken naar houvast, in God, liefde, herinneringen en leverworst. Terugkijkend naar het verleden zoekt ze haar weg naar de toekomst. Ze is verdwaald. Het geeft niks: ze houdt van lopen. Ze weet dat ze dwaalt, ze weet dat er een einde nadert, ze weet dat haar ‘geheugenpaleis’ afbrokkelt, maar haar optimisme, haar humor en haar grenzeloze vertrouwen houden haar op de been.  De voorstelling Over de bergen zingt de lof van het ongewisse. Van het angstaanjagende, vreugdevolle, duizelingwekkende verdwalen. Een uitnodiging aan de toeschouwer om zich mee te laten voeren op een reis langs grillige wegen, inefficiënt en onvoorspelbaar. Er is geen gps. Het is zeer de vraag of er een bestemming is. Concept en spel: Annemarie Prins  Concept en regie: Mart van Berckel  Tekst: Neele Carvalho 
Aan het begin van de 16e eeuw schilderde Leonardo Da Vinci het bekendste schilderij ter wereld: de Mona Lisa. En terwijl er tot op de dag van vandaag nog steeds gesproken wordt over wie dit mysterieuze figuur nou werkelijk zo zijn, verschuilt er achter haar glimlach een veel belangrijker verhaal. Namelijk dat van de queer liefde.
"Goedenavond, goedenavond, goedenavond, ik ben zo blij dat u hier allemaal weer bent.  Goedenavond, goedenavond, goedenavond, toen ik u zag heb ik u dadelijk herkend."   Met wijd gespreide armen in zijn ruim zittende bruine pak, heet Wim Sonneveld (1917-1974) het publiek welkom. Niet één keer, maar twee: theatermakers Tarik Moree en Tim Olivier Somer vertolken beiden de cabaretier. "Goedenavond, goedenavond, goedenavond, ik ben zo blij dat u hier allemaal weer bent.  Goedenavond, goedenavond, goedenavond, toen ik u zag heb ik u dadelijk herkend."   Met wijd gespreide armen in zijn ruim zittende bruine pak, heet Wim Sonneveld (1917-1974) het publiek welkom. Niet één keer, maar twee: theatermakers Tarik Moree en Tim Olivier Somer vertolken beiden de cabaretier. In een muzikale voorstelling over het leven en werk van Wim Sonneveld strijden twee jonge mannen om de beste vertolking van de legende. De strijd mondt uit in een duel. Met feitenkennis, conferences en liedjes proberen de twee elkaar te overtroeven. Daarbij struikelen ze over zichzelf, elkaar en hun omgeving.    Samen met de driekoppige band The Sunfields onderzoeken ze of je anno 2023 wel theater maken over een man die je adoreert, puur vanuit romantische en nostalgische overwegingen? Na een succesvolle zomer op Theaterfestival de Parade komen zij nu met de avondvullende voorstelling in het theater! Concept en spel: Tarik Moree, Tim Olivier Somer Regie: Daniël ’t Hoen Co-regie: Kim Karssen Tekst: Tarik Moree, Tim Olivier Somer, Daniël ‘t Hoen  Muziek: The Sunfields - Chaïm Luijmes, Tim Seeger, Sven de Kok, , Jimi van Egmond
I NEVER WANNA DANCE AGAIN  presents a collective journey of a fragmented yet reflective and humorous take on the inheritance of human imperfection. It tests the limits of expression through the act of singing along to the songs we can’t resist, and aims to unfold the paradoxical judicious balance between perfection and imperfection. The work is developed with a hybrid group of participants; trained performers and performers from the local community, creating a multi-perspectives performance on the theme.
"Goedenavond, goedenavond, goedenavond, ik ben zo blij dat u hier allemaal weer bent.  Goedenavond, goedenavond, goedenavond, toen ik u zag heb ik u dadelijk herkend."   Met wijd gespreide armen in zijn ruim zittende bruine pak, heet Wim Sonneveld (1917-1974) het publiek welkom. Niet één keer, maar twee: theatermakers Tarik Moree en Tim Olivier Somer vertolken beiden de cabaretier. "Goedenavond, goedenavond, goedenavond, ik ben zo blij dat u hier allemaal weer bent.  Goedenavond, goedenavond, goedenavond, toen ik u zag heb ik u dadelijk herkend."   Met wijd gespreide armen in zijn ruim zittende bruine pak, heet Wim Sonneveld (1917-1974) het publiek welkom. Niet één keer, maar twee: theatermakers Tarik Moree en Tim Olivier Somer vertolken beiden de cabaretier. In een muzikale voorstelling over het leven en werk van Wim Sonneveld strijden twee jonge mannen om de beste vertolking van de legende. De strijd mondt uit in een duel. Met feitenkennis, conferences en liedjes proberen de twee elkaar te overtroeven. Daarbij struikelen ze over zichzelf, elkaar en hun omgeving.    Samen met de driekoppige band The Sunfields onderzoeken ze of je anno 2023 wel theater maken over een man die je adoreert, puur vanuit romantische en nostalgische overwegingen? Na een succesvolle zomer op Theaterfestival de Parade komen zij nu met de avondvullende voorstelling in het theater! Concept en spel: Tarik Moree, Tim Olivier Somer Regie: Daniël ’t Hoen Co-regie: Kim Karssen Tekst: Tarik Moree, Tim Olivier Somer, Daniël ‘t Hoen  Muziek: The Sunfields - Chaïm Luijmes, Tim Seeger, Sven de Kok, , Jimi van Egmond