PATRONA PATRIAE
2024 feiert d’Kathoulesch Kierch zu Lëtzebuerg e wichtege Jubiläum: De 400.
Anniversaire vun der Muttergottesoktav. Beluecht zënter 1624, wor a bleift de
Kult vun der Consolatrix Afflictorum, der Tréischterin am Leed, déif verwuerzelt
an engem national kollektive Gediechtnes; an dëst bis an eis rezent
Vergaangenheet. Ma déi sëllege chronologesch Eckpunkte vun der Lëtzebuerger
Marieveréierung – 1626, 1666, 1678, 1781, 1866, 1966, 1978 an zulescht 2016 –
waren och ëmmer nees Ulass fir textuell Produktiounen.
Gären iwwersi vun der lëtzebuergescher Geschichtsschreiwung, bleiwen déi
sougenannte Wallfaartsbicher eng zentral Source fir jiddwereen, deen sech mat
der fréineizäitlecher, ma awer och mat der moderner Geschicht vu Lëtzebuerg
ausenanersetze well.
Se sinn, sou den Ausgangspunkt vun dësem Virtrag, déi fir Lëtzebuerg am
kontinuéierlechst éditéiert Texter. Ugefaange mat de Mirakelbicher aus den
1640er Joren a bis an dat spéit 19. Joerhonnert eran, proposéiert Iech den Tom
Zago, Mataarbechter vun der BnL, de Consolatrix-Kult vun engem méi ongewinnte
Bléckwénkel ze reflektéieren: dee vu senger Drockgeschicht. Eng typografesch
komplex Situatioun an där sech dach ee kontinuéierleche Gedankegang
manifestéiert, wäert dëse Virtrag sech virop mat den eenzelnen Editioune vun
den Histoires de Notre-Dame ausenanersetzen an domadder en Zougang zu engem
wichtegen Deel vum gedréckten Ierwen zu Lëtzebuerg offréieren.
