Curator: Raphael FonsecaKunstenaars:Julia Arbex, Aline Baiana, Sofia Caesar,
Arthur Chaves, Vitória Cribb, Benedito Ferreira, Rodrigo Martins, Estevão
Parreiras, Tiago Sant’Ana, Tadáskía, Wisrah Villefort, Luana Vitra, Yuli
YamagataExhibition Design: Juliana Prado Godoy‘The Silence of Tired Tongues’,
samengesteld door Raphael Fonseca, toont het werk van dertien opkomende
kunstenaars die geboren zijn in Brazilië. De kunstwerken in deze
groepstentoonstelling brengen een gevoel van melancholie en verlangen samen. De
titel van de tentoonstelling is ontleend aan een populair lied uit 1972 van de
legendarische zanger Elis Regina, getiteld ‘Casa no campo’ (huis op ’t
platteland) en gecomponeerd door Tavito en Zé Rodrix. De teksten zijn een
klaagzang ter ere van stilte in een wereld die in een staat van buitensporige
onrust verkeert – in die periode gaat Brazilië gebukt onder een onderdrukkende
militaire dictatuur.Vijftig jaar later is het lied weer relevant onder het
politieke klimaat van de regering van Bolsonaro die wordt bepaald door
onderdrukking en uitbuiting van het milieu. Toch weerspiegelt deze titel een
existentiële visie – wie van ons, wereldwijd, is niet moe van de onrust die we
de afgelopen jaren hebben ervaren en gezien?‘The Silence of Tired Tongues’
nodigt zowel kunstenaars als het publiek uit om na te denken over stilte en
vermoeidheid door middel van explosie aan kleuren, woorden en verhalen in
bewegend beeld en geluid.
Framer
Lieu
Événements à venir
Il n'y pas d'événements à venir
Événements passés
De tentoonstelling GEEF toont het werk van kunstenaar Bert Scholten.
De afgelopen maanden vestigde Bert zich in Werkplaats Molenwijk, waar hij zich
verdiepte in de wonderlijke wereld van de koekplank. De koekplank heeft een
rechthoekige vorm met een beeldtenis waarmee vroeger koeken werden geproduceerd.
De mensen die de houtsneden maakten waren rondreizende ambachtslieden die met de
houtsneden lokale verhalen doorgaven. Bert verdiept zich in volksverhalen,
lokale gebruiken en rituelen en vertaalt deze naar de huidige context. In de
Molenwijk ging hij met bewoners, jong en oud, in gesprek over de eeuwenoude
Nederlandse traditie van de koekplank en onderzocht hij het lied als medium om
verhalen te vertellen. In dialoog met buurtbewoners creëerde hij zo het werk dat
te zien is in deze tentoonstelling.
Programma’s Wandeling Kunstroute 12 december, 14:30
Tijdens de kunstroute begeleidt kunstkenner Sietske Roorda een groepswandeling
die inzicht geeft in de publieke kunst in de Molenwijk. De wandeling start vanaf
Werkplaats Molenwijk. Aanmelden via werkplaats@framerframed.nl
Expositie opening GEEF 12 december, 15:00
Workshop Koekcadeau 22 december, 15:00
Nog geen kerstcadeau? Krijg een zelfgebakken koek en schrijf daarbij een
fantasiegedicht, voor een familielid, ouder of geliefde. In de workshop kies je
een koek met een beeltenis. Je mag er zelf een betekenis aan geven, een gedicht
schrijven en hem inpakken. Iedereen is welkom! Aanmelden via
werkplaats@framerframed.nl
Adres Werkplaats Molenwijk Molenaarsweg 3 1035EJ Amsterdam Meer Info:
https://framerframed.nl/exposities/expositie-geef/
Openingstijden: Woensdag – donderdag – vrijdag 12:00-17:00 uur en tijdens
evenementen en activiteiten (zie de agenda voor meer informatie)
Bij voorkeur op afspraak. Stuur een mailtje naar werkplaats@framerframed.nl Onze
Coronamaatregelen kan je hier vinden:
https://framerframed.nl/onze-corona-maatregelen/
De Europese Unie sluit allerlei deals met andere landen met als doel
vluchtelingen buiten te houden. Neem bijvoorbeeld de Turkije-deal: inkomende
vluchtelingen worden door Turkije geleid, waar hun toegang tot Europa wordt
beslist voordat ze zelfs maar binnenkomen. Turkije ontvangt geld voor het beheer
van dit proces. Of de Mali-deal: Mali krijgt ontwikkelingshulp in ruil voor
strengere grenscontroles. Het collectief We Sell Reality heeft deze en vele
andere deals gevisualiseerd in de vorm van speelgoed voor kinderen. Dit
speelgoed wordt gepresenteerd in een installatie bij Framer Framed.
Wat is fair play? Net zoals spelende kinderen beslissen wie mag meedoen en wie
niet, zo verbeelden het speelgoed in Powerplay de deals die de Europese
machtsmakelaar heeft om vluchtelingen buiten te houden.
Powerplay is een kleurrijke installatie over de systematische uitsluiting van
vluchtelingen uit Europa, in de vorm van een speelgoedwinkel voor kinderen.
Wanneer je de ruimte betreedt, waan je je in een kinderparadijs. Maar als je
verder kijkt dan dit gedurfde uiterlijk en je verdiept in de onderliggende
verhalen, zul je een andere kant zien. Achter het politieke gordijn worden deals
gesloten om ervoor te zorgen dat er minder vluchtelingen naar Europa komen. Deze
installatie roept vragen op over wie de winnaars zijn en wat er te winnen valt.
Het verlies is duidelijk. Mensen die vanwege oorlog en geweld gedwongen worden
hun huis te ontvluchten, worden opnieuw aan de kant gezet.
Powerplay – Deals All Over , is een installatie van het collectief We Sell
Reality .
Het collectief bestaat uit 15 social designers, van wie de meesten vluchtelingen
in het ongewisse zijn. De projecten van We Sell Reality drukken een Europa uit
dat teleurstelt door zijn falend asielbeleid. Terwijl de een vrij is om grenzen
over te steken zoals hij wil, wordt de ander buitengesloten. Het collectief
reflecteert op de afhankelijkheidssituatie die dit creëert en de
overlevingsstrijd van vluchtelingen, maar toont ook de trots, liefde en kracht
van de deelnemers.
Beeld: We Sell Reality, Powerplay – Deals All Over, 2021
De Court for Intergenerational Climate Crimes(CICC) is een samenwerking tussen
de Indiase schrijver, advocaat en activist Radha D’Souza en de Nederlandse
kunstenaar Jonas Staal. Het project bestaat uit een architectonische installatie
en tribunaal dat intergenerationele klimaatmisdaden vervolgt.
De inauguratie van het tribunaal vindt plaats op 24 september 2021. Van 28 tot
en met 31 oktober zullen in de CICC hoorzittingen plaatsvinden waar Unilever,
ING, Airbus en de Nederlandse staat worden aangeklaagd voor intergenerationele
klimaatmisdaden. Tijdens de CICC hoorzittingen zullen aanklagers en getuigen
bewijsmateriaal presenteren en verklaringen afleggen om de aanklachten te
onderbouwen. De procedures van het tribunaal zullen worden geleid door vier
rechters: Radha D’Souza, Sharon H. Venne, Nicholas Hildyard en Rasigan Maharajh.
Het juridische kader van de CICC is gebaseerd op het boek What’s Wrong With
Rights (2018) van D’Souza, een kritische analyse van neoliberale juridische
instellingen.
Tijdens de hoorzittingen zal de CICC bewijs leveren van klimaatmisdaden in het
verleden en het heden, door naar de impact ervan op het hier en nu te kijken, én
op het planetaire leven in de toekomst. Als zodanig verwerpt het tribunaal de
lineaire, geïndividualiseerde narratieven die ten grondslag liggen aan het
huidige rechtssysteem. De hoorzittingen zullen online worden gedocumenteerd. De
dossiers met bewijsmateriaal en getuigenissen worden vervolgens voorgelegd aan
zowel institutionele als activistische organisaties.
Naast aanklagers, getuigen en publiek bestaat het tribunaal uit een ecologie die
bevolkt wordt door uitgestorven dieren, planten en fossielen van ammonieten.
Ieder van hen wordt, in een verschillende taal, aangeduid als “kameraad.” Deze
niet-menselijke voorouders vormen zowel bewijslast voor intergenerationele
klimaatmisdaden in het verleden, als dat zij getuigen zijn van de collectieve
inspanning van de CICC om bij te dragen aan intergenerationele
klimaatrechtvaardigheid in het heden en de toekomst.