Wat kan een aardappel ons over onszelf vertellen? De aardappel wordt bijna
overal verbouwd en wereldwijd gekoesterd als belangrijk onderdeel van lokale
eetculturen. Ana Núñez Rodríguez ging op zoek naar lokale ‘aardappelverhalen’
over de hele wereld, inclusief haar eigen jeugdherinneringen en haar
migratietraject tussen Spanje, Nederland en Colombia.
Door het verzamelen van kleine en grote verhalen, persoonlijk en historisch,
feitelijk en fictief, onderzoekt Núñez Rodríguez hoe de aardappel een universum
van symbolische informatie over identiteit, overheersing en sociale
differentiatie in zich draagt. De vele verhalen die in deze tentoonstelling
worden verteld, tonen de bescheiden aardappel als het product en de oorzaak van
geweld, hongersnood en migratie over de hele wereld. Maar ze gaan ook over
overleven, delen, samenhorigheid en familie. De voortdurende transformatie en
aanpassing van de aardappel wordt een metafoor voor menselijke veerkracht, en
voor hoe onze identiteit is geworteld in de verhalen die we elkaar vertellen.
Beeld: Ana Núñez Rodríguez
Foam
Lieu
Événements à venir
Il n'y pas d'événements à venir
Événements passés
John Edmonds (1989, VS) won in 2021 de Foam Paul Huf Award. De solo
tentoonstelling A Sidelong Glance in Foam is onderdeel van deze prijs. In zijn
werk neemt Edmonds op een ogenschijnlijk simpele, maar in wezen cultureel
complexe manier kwesties rond identiteit en macht onder de loep. Vanuit een
Afro-Amerikaans perspectief vormt zijn werk een herinterpretatie van het
verleden, waarbij het accent ligt op het zwarte menselijke subject en culturele
artefacten.
Beeld: The Villain, 2018, C. John Edmonds
Foam presenteert The Beautiful and the Sinister, een tentoonstelling van een van
de meest geprezen Britse fotografen, Bill Brandt (1904-1983). De tentoonstelling
toont de relatie tussen het werk van de fotograaf en de kunst van de Europese
avant-garde, in het bijzonder het surrealisme. Brandt had een blijvende
fascinatie voor het vreemde. Dit kenmerkt zijn werk, van zijn vroegste foto’s in
de jaren dertig, gemaakt toen hij nog een amateur was, tot zijn portretten en
naakten in latere jaren. De tentoonstelling in Foam laat zien hoe het sinistere
(in het Duits: ‘unheimlich’) zich manifesteert in zowel zijn fotojournalistieke
werk als zijn artistieke fotografie.
Beeld: Cuckmere River, 1963, © Bill Brandt/Bill Brandt Archive Ltd.
Foam presenteert de tentoonstelling Double Portrait van Cemre Yeşil bij MAQAM in
Amsterdam-West. In dit project onderzoekt de kunstenaar de relatie tussen moeder
en kind vanuit verschillende perspectieven, waarbij thema’s als identiteit,
verlies en geheugen aan bod komen. Het werk bevraagt de tradities van de
portretkunst en verkent de psychologische aspecten van de fotografie.
Beeld: Double Portrait van Cemre Yeşil
Aankomend voorjaar presenteert Foam Next Level met Jonathas de Andrade. Jonathas
de Andrade (Maceió, Brazilië, 1982) combineert feit en fictie in zijn oeuvre.
Hij gebruikt geënsceneerde scenario’s, die in samenwerking tot stand zijn
gekomen, om gelaagde verhalen te vertellen. Deze verhalen zijn geworteld in het
grondgebied en de geschiedenis van Brazilië, met name in de Nordeste (de
noordoostelijke regio). De verhalen weerspiegelen de stemmen van degenen die
minder gehoord zijn en worden verteld door middel van fotografie, video en
installatie. De onderliggende thema’s gaan vaak over machtsverhoudingen, klasse
en ras.
Foam 3h presenteert de tentoonstelling Leave and Let Us Go van Alexandra Rose
Howland. Howland toont met haar serie een intiem portret van Irak, een land dat
vaak verkeerd wordt begrepen en onjuist wordt afgebeeld.
Alexandra Rose Howland (1990, VS/VK) heeft de afgelopen vijf jaar in het
Midden-Oosten gewoond en werk gecreëerd waarmee ze probeert de manieren waarop
geopolitieke gebeurtenissen worden gecommuniceerd uit te dagen en te verbreden.
In 2017 verhuisde Howland naar Irak als langdurige investering om een volk in
conflict te begrijpen en in beeld te brengen. Gedurende de tijd dat ze daar
fotografeerde verzamelde ze smartphonefoto’s, video’s en familiefotoalbums van
meer dan vijftig Irakezen uit het hele land. Het leidde tot de creatie van Leave
and Let Us Go.
Beeld: Fatima, from the series Leave and Let Us Go, 2020 © Alexandra Rose
Howland, courtesy of the artist.
Liz Johnson Artur – of life of love of sex of movement of hope
15oktober 2021
-12februari 2022
Deze herfst presenteert Foam de solotentoonstelling of life of love of sex of
movement of hope door fotograaf Liz Johnson Artur. De tentoonstelling viert
dagelijkse gebeurtenissen en brengt ze samen in de vorm van een verhaal, in een
poging om de menselijke emotie uit te vergroten.
In het werk van Johnson Artur staan haar ontmoetingen met mensen centraal, en
hoe ze die vastlegt in haar foto’s. Ze maakt daarbij gebruik van haar eigen
doorlopende Black Balloon Archive, een fotoarchief dat zich in de laatste dertig
jaar steeds verder uitbreidt. In haar foto’s legt ze momenten vast die
tegelijkertijd onderdeel zijn van een voortdurende dialoog. Johnson Artur
presenteert de foto’s op verschillende manieren om te onderzoeken hoe ze
geïnterpreteerd worden wanneer ze in andere context getoond worden. In haar
visueel boeiende werk maakt de kunstenaar gebruik van textuur en sculpturale
elementen om het idee van beweging in het dagelijks leven over te brengen. In de
tentoonstelling presenteert de kunstenaar verschillende ruimtelijke installaties
die ze speciaal voor Foam heeft ontwikkeld.
Beeld: © Liz Johnson Artur
De afgelopen 15 jaar presenteerde Foam het werk van 95 opkomende talenten in
Foam 3h, dat uitgegroeide tot een belangrijke ontmoetingsplaats voor fotografen,
kunstenaars, studenten, verzamelaars en andere spelers uit het veld. In Foam 3h
– 15 jaar talent uit de collectie presenteert Foam een selectie van 16
kunstenaars uit deze reeks waarvan werk in de collectie van Foam is opgenomen.
Beeld: Pink #1, from the series A Dalston Anatomy, 2013 © Lorenzo Vitturi,
courtesy of the Foam Collection
Vol trots presenteert Foam de eerste Europese solotentoonstelling van de Japanse
wiskundige en fotograaf Shigeru Onishi.
Onishi’s foto’s zijn enorm expressief dankzij de creatieve toepassing van
meervoudige belichting in de donkere kamer en bijzondere ontwikkelmethodes,
waarbij hij gebruikmaakte van fotopapier, borstel, zeer hete chemische baden en
opzettelijke verkleuring met azijnzuur. Het resultaat is een collectie aan
dromerige – en soms sinistere – fotomontages, waarin naakt, stadsgezichten,
bomen, portretten en interieurs lijken te versmelten in schilderachtige streken
van de fotografische vermenging. De kunstcriticus Shuzo Takiguchi beschreef
Onishi’s werk dan ook als “merkwaardig vertroebelde opgeloste toestanden van
ruimte en tijd”. De performatieve kracht van zijn werk, die ligt in het gebruik
van fotografie als ‘handeling’ en als gevoelsuiting in plaats van document,
lijkt een vroege voorloper te zijn van (en was wellicht een inspiratiebron voor)
de rauwe, poëtische beelden van de Provoke-generatie. Hoewel hij eind jaren
vijftig als een donderslag bij heldere hemel in de wereld van de fotografie was
verschenen, voelde Shigeru Onishi zich daar nooit goed thuis, en al na twee à
drie jaar ging hij over tot het maken van abstracte inktschilderingen.
In samenwerking met MEM Gallery en Bombas Gens is Foam het eerste museum in
Europa dat een solotentoonstelling van zijn werk organiseert en daarmee het
kortstondige maar briljante fotografische werk van Shigeru Onishi zijn verdiende
plek in de geschiedenis wil geven.
Over Shigeru Onishi Shigeru Onishi (1928–1994) was een Japanse wiskundige die in
1955 met zijn tentoonstelling de aandacht trok van de fotografiescene in Japan
en een rol speelde in de subjectivistische stroming binnen de fotokunst. Na een
paar jaar verdween hij echter weer uit de fotografiewereld.
Beeld: website Foam Fotografiemuseum Amsterdam
Aankomend voorjaar presenteert Foam Next Level met Jonathas de Andrade. Jonathas
de Andrade (Maceió, Brazilië, 1982) combineert feit en fictie in zijn oeuvre.
Hij gebruikt geënsceneerde scenario’s, die in samenwerking tot stand zijn
gekomen, om gelaagde verhalen te vertellen. Deze verhalen zijn geworteld in het
grondgebied en de geschiedenis van Brazilië, met name in de Nordeste (de
noordoostelijke regio). De verhalen weerspiegelen de stemmen van degenen die
minder gehoord zijn en worden verteld door middel van fotografie, video en
installatie. De onderliggende thema’s gaan vaak over machtsverhoudingen, klasse
en ras.