Freddie Mercury, lead zanger van de legendarische rockgroep Queen, wilde graag
dat de songs van Queen tot nieuwe interpretaties zouden leiden. Dat is precies
wat de Engelse componist en dirigent Tolga Kashif deed toen hij The Queen
Symphony componeerde.
Hoofdrollen
Hij schreef op basis van de kenmerkende melodische lijnen en akkoorden van de
Queen songs een zesdelige symfonie voor koor, orkest met hoofdrollen voor viool-
cello en pianosolo. Het werk ging in Londen in première in aanwezigheid van
gitarist en drummer van Queen, Brian May en Roger Taylor, en de moeder van
Freddie Mercury.
Trupa Trupa
23februari 2022
ACU
ACU, Voorstraat 71, Utrecht, Utrecht 3512 AK, Pays-Bas
Description
Trupa Trupa uit Gdansk, Polen maakt donkere art-rock vol psychedelische invloeden. Tussen de resten van de Tweede Wereldoorlog en in de voetsporen van filosoof Arthur Schopenhauer zoekt de band die bijzonder eigen en tegelijk zo klassiek als The Beatles kan klinken, op dichterlijke wijze naar licht in de duisternis. Na enkele eerdere shows in Nederland en flink wat lof van buitenlandse muziekmedia, Iggy Pop en Henry Rollins (Black Flag) is Trupa Trupa in 2022 terug met een nieuwe plaat op Glitterbeat, het label dat eerder ook albums van Altin Gün en Bonobo uitbracht.
Pop
Jazz
Art
Rock
Information sur la date
woensdag 23 februari: 20:30
Billets
Info:
€ 10,00
Organisateur
Vous organisez cet événement ?
Contactez-nous si vous souhaitez mettre à jour les informations et autres.
Nous contacter1 Photo
Événements suggérés
Nb.: dit concert is verplaatst van De Helling naar ACU.
Een van de grondleggers van de postrock: Maserati uit Athens Georgia is helemaal
terug met de reissue van hun klassieke album Pyramid Of The Sun en een heuse EU
tour.
Maserati, opgericht in 2001, combineert postrock met elementen van math rock en
krautrock. En doet dat met mathematische precisie en een onstuitbare groove. Net
terug van een tour met de gelijkgestemde band Explosions in the Sky, komt
Maserati nu eindelijk weer eens naar Europa.
Maserati gitarist Coley Dennis opent de avond met zijn andere band Red Dwarf
Star. Verwacht een sterk shoegaze georienteerde wall of sound met referenties
aan bands als Slowdive, Swervedriver en Loop gekruist met mid-90’s U.S. ‘Midwest
Core’ invloeden als HUM, Failure, Quicksand en Shiner. Voor het eerst live te
zien op het podium!
Heeft een muzikant met een staat van dienst als Mike Stern nog een introductie
nodig? Toch maar even voor de volledigheid: in zijn ruim vier decennia
omspannende carrière werkte de gitaarmaestro samen met grensverleggers als Miles
Davis, Billy Cobham, the Brecker Brothers en Jaco Pastorius. Daarnaast bracht
hij maar liefst achttien albums uit als bandleider.
“Dode mensen dromen niet,” gaf Verneri Pohjola drie jaar terug al aan. De Finse
trompettist laat nu in alle volledigheid zien dat hij die leus meent en dat hij
het onderste uit de kan wil halen: met een nieuw internationaal gezelschap is
daar het album ‘Monkey Mind’. Knotsgekke composities worden knap opgebouwd en
spatten weer uiteen, waar inventieve begeleiding en die lyrische trompet van
Pohjola elkaar naar de Europese top stuwen. Laat je meeslepen in de grillige
energie die het gezelschap alle kanten op duwt: bij wijlen speelt het
geëmotioneerd en loom, soms speelt het sierlijk en energiek, maar het beweegt
altijd op het scherp van de snede en is in staat om een live publiek te
fascineren van de eerste tel tot de laatste buiging.
De 20-jarige Indonesische jazzpianist Joey Alexander is de status “Wonderkind”
al lang voorbij: hij leerde zichzelf op zijn zesde piano spelen, luisterend naar
de oude jazzplaten van zijn vader – vooral Thelonious Monks Well You Needn’t
triggerde hem. Al op zijn tiende mocht Alexander met Wynton Marsalis meespelen
tijdens een concert in New York, waar hij het publiek verbaasde met zijn
techniek en gevoel voor timing. Inmiddels heeft Alexander een eigen carrière
opgebouwd met alweer zeven albums op zijn naam, waarvan Continuance (2023) het
meest recente is. Mis dit unieke talent niet!
De Andalusische zanger Muerdo springt met zijn Spaanstalige pop soepel van genre
naar genre. Latin, reggaeritmes en hiphopbeats, mediterrane harmonieën en
inheemse instrumenten: alles heeft een natuurlijke plek binnen het werk van
Muerdo, die al muziek maakt sinds zijn achtste. Op zijn voorlaatste album La
Sangre Del Mundo (2021) voegt Muerdo ook nog eens tango, samba en electronica
toe aan zijn stijlenpalet. Vorig jaar verscheen de plaat 10 Años De Flores,
Viento Y Fuego, waarop Muerdo zijn discografie herinterpreteert met onder
anderen Love of Lesbian, Tanxugueiras en Green Valley.
Bres is een bijzondere band. Vier muzikanten hebben elkaar gevonden. Bijna
teruggevonden, want naast elkaar speelden ze in de jaren ‘80 in de toen bekende
Utrechtse bands Superjones (Han Bavinck), Braak (Jan van de Berg), het Goede
Doel (Hans Boosman) en Spoorloos (Herman van Tongerloo). En nu in Bres in een
nieuw programma ‘Gemis’.
Met hun luisterliedjes, pop, een beetje poëzie, een vleugje jazz, en dat alles
om gemis te delen, staan ze met hun nieuwe programma klaar voor een nieuw
seizoen.
Ligt het aan de leeftijd? Misschien, maar gemis is er voor iedereen. Verlies,
het missen van vrienden, vaders, moeders, kinderen. Het verdwijnen van veilige
plekken, oude café’s, oude liefdes. Soms een bijna melancholisch verlangen naar
oude vakantiebestemmingen, vrienden, vriendinnen. En heel soms een sombere dag
die we allemaal wel kennen omdat er iets onbestemds ontbreekt.
Groot en klein gemis. We nemen je mee in onze muziek. Luisterliedjes, pop, een
beetje poëzie, een vleugje jazz. En dat alles om gemis te delen.
De bandleden
Han Bavinck
Op zijn 17e begon Han Bavinck als gitarist zijn eerste bandje: The Clue, dat na
35 jaar onderbreking nog steeds bestaat. Hij bekwaamde zich naast bluesrock ook
in stijlen als slide- en finger style gitaar. Als sologitarist speelde Han bij
The Rhythms, een Utrechtse topgroep. In 1975 speelde hij bij Carlsberg en
richtte daarna Superjones op.
Herman van Tongerloo
Herman van Tongerloo als schrijver, componist, zanger en saxofonist actief bij
de Utrechtse bands Dame Blanche en Spoorloos. Later speelde hij bij The Phones
(blazerssectie), bij Homesick & the Backstabbers, the May Brown Bluesband en in
de jaren 2000 bij de BX-Bluesband en BloedGrijs. Tussendoor schreef hij musicals
en won de eerste prijs voor de beste Utrechtse smartlap.
Jan van den Berg
Jan van den Berg is bassist en contabassist bijTenderfoot. Van af 1980 speelde
hij in de Utrechtse nederlandstalige band BRAAK. Daarna heeft Jan onder andere
met Han Bavinck en Hans Boosman in een aantal andere Utrechtse bands gespeeld en
studiowerk gedaan voor oa Hans Vermeulen en Willem Ennes. Ook maakte hij als
basgitarist vaak deel uit van begeleidingsorkesten. Vanaf 1995 speelt Van den
Berg in Captain Gumbo.
Hans Boosman
Hans Boosman heeft als drummer gespeeld bij de Jennerband, Superjones, van
Piekeren en Het Goede Doel. Bij delaatste band is hij te horen op het album
“België”. De laatste jaren voegt Hans in zijn drumwerk steeds meer
percussie-elementen in.
Hoewel hij veelal bekend is als jazzmuzikant, is Benjamin Herman als beginnend
muzikant sterk beïnvloed door de DIY-mentaliteit die was overgewaaid uit
Engeland met punk eind jaren ‘70. Met Bughouse laat hij een langgekoesterde wens
in vervulling gaan die zijn eerste muzikale liefdes laat samenkomen: een
explosieve clash van punk en jazz. Na een ontmoeting met drummer Olav van den
Berg (Seein’ Red, Lärm, The Marxbros) leek alles eindelijk op zijn plaats te
vallen. Met de toevoeging van gitarist Reinier Baas en bassist Peter Peskens
(Jungle By Night) was de line-up compleet. In mei 2024 komt het nieuwe Bughouse
album uit: met nieuwe energie en vertrouwde ingrediënten als jazz, punk en noise
belooft het opnieuw een onvergetelijke toevoeging aan zijn discografie te
worden.
Saxofonist en muzikale allesvreter Benjamin Herman is al meer dan dertig jaar
één van de meest productieve musici van zijn generatie. Sinds de jaren negentig
speelt hij over de hele wereld en bracht hij meer dan vijftig albums uit met
zijn band New Cool Collective en onder eigen titel als soloartiest.
Jazz kwam vroeg naar Ellister. Toen ze twaalf was, nam haar vader haar mee naar
concerten waar ze de kans kreeg om meesters uit de Nederlandse jazzscene te
horen, waaronder Ferdinand Povel en Jarmo Hoogendijk. Ellister werd op klassieke
trompet toegelaten tot de afdeling Jong Talent van het Koninklijk Conservatorium
in Den Haag, maar ze wist al dat jazz haar ware passie was. Deze passie leidde
haar al snel naar jazzstudies bij enkele van de beste spelers en docenten van
Nederland, waaronder Jarmo Hoogendijk, Ack van Rooyen en Frans Elsen.
Tegenwoordig wordt Ellister uitgenodigd om over de hele wereld op te treden in
een grote verscheidenheid aan muzikale contexten. Ze speelde op een aantal
opnames en trad op als gastsolist met het Rein de Graaff trio, het Nationaal
Jeugd Jazz Orkest (NJJO) en met het Dublin Jazz Orchestra. Ondertussen richt
Ellister zich ook steeds meer op haar ontwikkeling als bandleider, componist en
arrangeur. Haar recente cd Smalls NYC kreeg zeer positieve reacties en leidde
tot een optreden op het North Sea Jazz Festival
Het idee voor de Veluwesuite ontstond op een festival in de Veluwezoom, waar
Ellister een week lang musiceerde met de crème de la crème van de Nederlandse
klassieke muziek. Ze raakte geïntrigeerd door de karakters van klarinet, fagot
en cello: tegelijk lyrisch en pittig, met melodische kwaliteiten maar ook de
mogelijkheid om stevig te bassen. De musici spelen bij de grote Nederlandse
orkesten, maar maken graag ruimte om jazz en kamermuziek met elkaar te
vermengen. Gitaarmagieër Gijs Idema zorgt niet alleen voor de mooie sounds
achter de melodieën en improvisaties, zijn spel vormt een wereld op zich.
Bezetting:
Ellister van der Molen – flugelhorn en trompet
Christof May – klarinet
Remko Edelaar – fagot
Tom van Lent – cello
Alex Geller – cello
Gijs Idema – gitaar
Meeslepende, pakkende poprockanthems, naar eigen zeggen gemaakt om mensen
dichter bij elkaar te brengen: dat is waar Corella voor staat. De band uit
Manchester komt dan ook het allerbeste uit de verf op het podium: hun oneindige
ambities resulteren keer op keer in gedenkwaardige shows in zowel de club als op
de festivalweides. Met meeslepende vocalen, indieinvloeden en emotionele teksten
verkent Corella de uitdagingen van het opgroeien in het hedendaagse Verenigd
Koninkrijk. En met pakkende singles als ‘Don’t Stop Me’ en veelbelovend
debuutalbum ‘Once Upon a Weekend’ op komst, zijn ze wat ons betreft niet meer te
stoppen.