My Fair Human

My Fair Human is een scherpe, tragikomische voorstelling die ons een spiegel voorhoudt, want gaan we niet allemáál gebukt onder maatschappelijke verwachtingen en knellende gendernormen?

Ze is een van de bekendste personages uit de theatergeschiedenis: ‘bloemenmeisje’ Eliza Doolittle, oorspronkelijk uit het toneelstuk Pygmalion van George Bernard Shaw, en later vermusicald in My Fair Lady. Maar weten we wel hoe haar stem écht klinkt? My Fair Human is een eigentijdse interpretatie, waarin Eliza Doolittle wordt ‘ontdekt’ door Katherine van Kalf, die van elke vrouw een succesvol merk wil maken. In Eliza ziet ze haar ultieme project. Maar Eliza is het zat om ‘echte vrouw’ te zijn in de ogen van anderen – zij zou het liefst losbreken uit het verwachtingspatroon. Terwijl Katherine blijft proberen om Eliza te kneden naar de norm, wil Eliza nog maar één ding: mens zijn, en als mens gezien worden.

De voorstelling begint als een klassiek ‘make-over’-verhaal, maar dat houdt niet lang stand. Eliza Doolittle krijgt eindelijk een eigen stem, na decennialang te hebben gefigureerd in een (theater)wereld die door strenge gendernormen geregeerd wordt. Deze keer is het niet de mannelijke blik die Eliza veroordeelt, maar de eigen innerlijke criticus en de vele vrouwelijke critici om haar heen. My Fair Human is een vrije interpretatie van het bekende Eliza-verhaal, waarin de betekenis van vrouwelijkheid in álle levensfases centraal staat.