Utrecht is de eerste grote, middeleeuwse stad in de noordelijke Nederlanden, met
duidelijke wortels in de Romeinse en vroegmiddeleeuwse periodes. De stad is
lange tijd een verkenner en voorloper als het gaat om stedelijk leven,
architectuur en stedenbouw.
Met de nieuwe tentoonstelling De gezonde stad vieren we het 900-jarige bestaan
van Utrecht, met als invalshoek; gezond stedelijk leven door de eeuwen heen.
Want de zoektocht naar een gezonde leefomgeving is van alle tijden. Volgens de
middeleeuwse gezondheidsleer die tot in de negentiende eeuw geldig bleef,
bestond het menselijk lichaam uit vier lichaamssappen (humoren) waarvan de
onderlinge verhouding bepaalde wat voor soort karakter iemand had. Volgens die
leer werd je ziek als de juiste verhouding van die lichaamssappen uit balans
raakte. Om ziekte te voorkomen, was het ook van belang het vuil uit het lichaam
op tijd af te voeren.
Die visie op gezondheid weerspiegelde zich in de gezonde stad, want een stad
moest eveneens in balans worden gehouden. Daarbij was doorstroming van
levensbelang, zodat er voldoende schone lucht en drinkwater was. Mens en
omgeving moesten kortom, in evenwicht zijn met elkaar. En hoewel er tegenwoordig
heel anders naar het menselijk lichaam en het ontstaan van ziektes wordt
gekeken, is evenwicht met de (directe) woonomgeving nog steeds van groot belang.
Zoeken naar balans of evenwicht, is een mooie metafoor voor het kunnen
functioneren van de (gezonde) stad. Toen, nu en in de toekomst.
Beeld: website Centraal Museum
Centraal Museum
Lieu
Événements à venir
Il n'y pas d'événements à venir
Événements passés
De tentoonstelling Van Pasvorm tot Polygon is opgedeeld in drie thema’s: De
Werkplaats, Het Archief en Het Domein, waarbinnen de modecollectie van het
Centraal Museum de rode draad vormt. De Werkplaats geeft een kijkje achter de
schermen bij het digitale ontwerpproces. Binnen Het Archief hebben verschillende
ontwerpers een selectie uit de omvangrijke historische en hedendaagse
modecollectie van het Centraal Museum gereconstrueerd, digitaliseert en
getransformeerd naar de digitale wereld: de ultieme brug tussen het heden en
verleden. Voor het Domein slaat Studio PMS de handen ineen met een nieuwe
generatie ontwerpers die ons huidige tijdperk vormgeven.
Beeld: Van pasvorm tot polygon, website Centraal Museum
De tentoonstelling Van Pasvorm tot Polygon is opgedeeld in drie thema’s: De
Werkplaats, Het Archief en Het Domein, waarbinnen de modecollectie van het
Centraal Museum de rode draad vormt. De Werkplaats geeft een kijkje achter de
schermen bij het digitale ontwerpproces. Binnen Het Archief hebben verschillende
ontwerpers een selectie uit de omvangrijke historische en hedendaagse
modecollectie van het Centraal Museum gereconstrueerd, digitaliseert en
getransformeerd naar de digitale wereld: de ultieme brug tussen het heden en
verleden. Voor het Domein slaat Studio PMS de handen ineen met een nieuwe
generatie ontwerpers die ons huidige tijdperk vormgeven.
Beeld: Van pasvorm tot polygon, website Centraal Museum
Stoel neemt stelling is een ode aan de stoel. Aan de stoel als experiment, de
onverwachte stoel, de activistische stoel en de stoel in de kunst. Ontwerpers,
kunstenaars en gebruikers komen aan het woord over de vele vormen en
betekenissen van dit alomtegenwoordige zitobject. We tonen meer dan 100
verrassende stoelen die op het gebied van materiaal, techniek, of juist
sociaal-maatschappelijk vooruitstrevend zijn. Kortom: stoelen die stelling
nemen!
In Stoel neemt stelling vertellen we onverwachte verhalen over de stoel, zijn
maker en zijn gebruiker. Dat doen we niet alleen aan de hand van bekende
stoelen, maar juist door veel ontwerpen en kunstwerken te tonen die minder
bekend zijn bij het grote publiek. We maken ruim baan voor stoelen die de blik
verruimen, vragen oproepen en maatschappelijke zaken aan de kaak stellen. Zo
tonen we werk van onder meer Anna Aagaard Jensen, Christo en Jeanne-Claude, Mina
Abouzahra, Joseph Kosuth en Victor Sonna. Niet alleen in de selectie, maar ook
in de presentatie van de stoelen kunt u zich verwonderen en laten verrassen:
Joost van Bleiswijk (1976) is zowel co-curator als vormgever van de
tentoonstelling.
In De Annex tijdens Stoel neemt stelling toont kunstenaar Thierry Oussou (1988,
Allada, Benin) zijn installatie Impossible is Nothing. In dit werk staat een
bijzondere stoel centraal, namelijk de troon van Koning Béhanzin (1845–1906), de
laatste koning van Dahomey, het huidige Benin. De troon toont de positie van de
koning, maar toont ook hoe de koloniale machten aan het eind van de negentiende
eeuw, de plaats van de koning innemen. Zoals Oussou stelt: “Als je de troon van
de koning wegneemt, neem je zijn plaats in”. In Impossible is Nothing laat
Oussou zien dat de stoel ook voor macht kan staan en stelt hij vragen over
herinneringen aan het cultureel erfgoed, toegang tot en het eigendom van
cultureel erfgoed, maar ook over ambacht en studie.
Beeld: Thierry Oussou, website Centraal Museum
In De Annex tijdens Stoel neemt stelling toont kunstenaar Thierry Oussou (1988,
Allada, Benin) zijn installatie Impossible is Nothing. In dit werk staat een
bijzondere stoel centraal, namelijk de troon van Koning Béhanzin (1845–1906), de
laatste koning van Dahomey, het huidige Benin. De troon toont de positie van de
koning, maar toont ook hoe de koloniale machten aan het eind van de negentiende
eeuw, de plaats van de koning innemen. Zoals Oussou stelt: “Als je de troon van
de koning wegneemt, neem je zijn plaats in”. In Impossible is Nothing laat
Oussou zien dat de stoel ook voor macht kan staan en stelt hij vragen over
herinneringen aan het cultureel erfgoed, toegang tot en het eigendom van
cultureel erfgoed, maar ook over ambacht en studie.
Beeld: Thierry Oussou, website Centraal Museum
In Modern Love (or Love in the Age of Cold Intimacies) worden betekenisvolle
relaties en ervaringen in het licht van steeds meer digitale interacties en
fysieke afstand verkend. In de vorm van installaties en verschillende werken uit
de vaste collectie worden er verrassende verbindingen gelegd. Moderne en oude
schilderijen en tekeningen van J.H. Moesman, Marlene Dumas en Hendrick Bloemaert
worden getoond naast recente aanwinsten van Nina Farkache, Sanam Khatibi en Rory
Pilgrim. Deze vormen het toneel voor Guilty Landscapes 4 (2016) van Dries
Verhoeven, wiens werk alleen ten tijde van het festival te zien is (3 t/m 7
november) waarna het opgevolgd wordt door Night Soil: Economy of Love(2015) van
Melanie Bonajo. Daarnaast zijn de installaties van David Haines, Marge Monko,
Peter Puklus en Hannah Toticki te bekijken.
De groepstentoonstelling wordt verzorgd door IMPAKT [Centrum voor Mediacultuur],
te vinden aan de Lange Nieuwstraat 4. Een deel van de werken is daar te
bekijken, het andere deel is te zien in het Centraal Museum.
Het Centraal Museum nodigt Antonis Pittas (1973) uit om vanuit zijn perspectief
naar de deelcollectie van Van Doesburg te kijken. De interventie die Pittas
maakt, komt voort uit zijn artist in residence periode in het Van Doesburghuis
in Parijs (Meudon-Val-Fleury) in 2019. Tijdens zijn residentie deed Pittas
onderzoek naar de geschiedenis en het intellect van Theo Van Doesburg, het Van
Doesburghuis, en in het bredere kader van de beweging De Stijl.
Het Centraal Museum beheert een bijzondere deelcollectie van werk van Theo van
Doesburg. Van Doesburg groeide op in Utrecht en ontwikkelde zich tot een van de
meest invloedrijke kunstenaars uit de moderne Europese kunstgeschiedenis als
gangmaker van de De Stijl. Van Doesburg ontwierp het Van Doesburghuis in lijn
met zijn streven naar samenhang tussen alle artistieke disciplines, en werd
volbracht in 1930.
Jaya Pelupessy reageert met zijn werk op de snelle stroom van beelden waarmee we
via verschillende (digitale) media communiceren en die we dagelijks tot ons
nemen via talloze reproducties van momenten, ervaringen en culturen. In foto’s,
installaties en nu ook voor het eerst in 16mm film, zoekt hij naar een zekere
vertraging en een ander begrip van het beeld. Zo ontwikkelde Pelupessy een
nieuwe fotografische techniek, waarbij hij de traditionele techniek van
zeefdrukken op geheel eigen wijze benaderde. Het zeefdrukraam, dat doorgaans het
instrument is om een afbeelding te drukken, wordt in handen van Pelupessy zélf
het werk. Het is typerend voor zijn werkwijze waarin het maakproces zelf – en de
analyse daarvan – tot eindresultaat wordt.
Jaya Pelupessy is de winnaar van het K.F. Hein Stipendium 2020. De prijs wordt
tweejaarlijks uitgereikt aan kunstenaars en ontwerpers uit de provincie Utrecht.
Daarmee maakt het K.F. Hein Fonds het mogelijk nieuw werk te maken dat in het
Utrecht Lokaal wordt getoond. Het fonds en het museum willen hiermee het
kunstklimaat in de provincie bevorderen en kunstenaars en ontwerpers de kans
geven zich te ontwikkelen en te profileren.
Oudste stadscollectie van Nederland
[https://www.centraalmuseum.nl/nl/vaste-collectie/de-oudste-stadscollectie-van-nederland]
De oudste stadscollectie van Nederland is zo breed en veelomvattend als de titel
suggereert. Niet alleen is ruimhartig uit de rijke collectie van het museum
geput die bestaat uit moderne en hedendaagse kunst, design, mode,
stadsgeschiedenis oude kunst en toegepaste kunst. De thema’s beslaan ook diverse
periodes in onze jaartelling en hebben een internationale reikwijdte of actueel
perspectief.
Atelier Dick Bruna
[https://www.centraalmuseum.nl/nl/vaste-collectie/atelier-dick-bruna]
In zijn atelier op een zolder in de Utrechtse binnenstad maakte Dick Bruna (1927
– 2017) jarenlang zijn tekeningen en ontwerpen. Dit atelier heeft nu een
permanente plaats in het Centraal Museum.
Gerrit Rietveld
[https://www.centraalmuseum.nl/nl/vaste-collectie/gerrit_rietveld]
Wie kent niet Rietvelds iconische rood-blauwe stoel? Het ontwerp voor deze
lattenstoel was in 1919 revolutionair. Rietveld brak met alle traditionele
vormen van een stoel. Zijn doel was een meubel te maken dat de ruimte niet
omsloot, maar ononderbroken liet. Geïnspireerd door De Stijl-kunstenaars paste
Rietveld later kleuren toe, waarmee hij de onafhankelijkheid van de
verschillende onderdelen van het meubel benadrukte.
Het Utrechtse Schip
[https://www.centraalmuseum.nl/nl/vaste-collectie/het-utrechtse-schip]
Het duizend jaar oude Utrechtse Schip is gevonden op 3 december 1930 door
gravende arbeiders aan de Van Hoornekade in Utrecht-Noord. In eerste instantie
dacht men dat het om een Romeins schip ging. De toenmalige directeur van het
Centraal Museum liet de restanten van het schip naar de kelder van het museum
overbrengen. Om het gevaarte daar te krijgen, werd een groot gat in een van de
zijmuren gehakt.
Utrechtse caravaggisten
[https://www.centraalmuseum.nl/nl/vaste-collectie/utrechtse_caravaggisten]
Rome was in het begin van de zeventiende eeuw het centrum van de wereld. Jonge
schilders uit heel Europa trokken naar de Eeuwige Stad waar – zo deed het
gerucht de ronde – Caravaggio voor een revolutie in de schilderkunst had
gezorgd.
Beeldhouwkunst voor de Beeldenstorm
[https://www.centraalmuseum.nl/nl/vaste-collectie/beeldhouwkunst-voor-de-beeldenstorm]
Vaste presentatie in de Nicolaikerk, naast het Centraal Museum.
In de Nicolaïkerk, op het plein naast het museum, is een selectie uit de
collectie middeleeuwse sculptuur van het Centraal Museum te zien. Tot 1550 was
Utrecht de grootste stad van de Noordelijke Nederlanden en kende een bloeiende
beeldhouwkunst. Door beeldenstormen, natuurrampen en stadsvernieuwing ging veel
van de Utrechtse middeleeuwse beeldhouwkunst verloren. Maar er is ook veel
behouden gebleven. Later teruggevonden beeldhouwwerk behoort nu tot de collectie
van het Centraal Museum.
Het nijntje museum is de wereld in het klein. In tien themaruimten ontdekken
peuters en kleuters stap voor stap de wereld om hen heen. De prentenboeken van
Dick Bruna zijn de inspiratie voor deze werelden. Zo is er het huis van nijntje,
de dokter, de dierentuin, noem maar op. Kinderen stappen hier écht in de wereld
van nijntje en haar vriendjes.
In verband met verbouwing verandert het nijntje museum tijdelijk van locatie:
Tot 1 november 2021:
Agnietenstraat 2
3512 XB Utrecht
030 2362399
Vanaf 12 november t/m zomer 2022
Oudegracht 167
3511AL Utrecht
Toegankelijkheid
Lift aanwezig, Deels rolstoeltoegankelijk, Rolstoeltoegankelijk, Mindervaliden
toilet aanwezig. Zelfde openingstijden als de huidige locatie, van dinsdag t/m
zondag van 10:00-17:00 uur.
In zijn atelier op een zolder in de Utrechtse binnenstad maakte Dick Bruna
jarenlang zijn tekeningen en ontwerpen. Dit atelier krijgt vanaf september 2015
een permanente plaats in het Centraal Museum. In Atelier Dick Bruna krijgt u het
gevoel even heel dicht bij Dick Bruna als kunstenaar en als persoon te zijn. U
ziet hier de plek waar hij tekende en teksten schreef op de typemachine, en waar
hij uitgevers, Japanse fans, studenten en pers aan zijn tafel ontving. Maar ook
zijn inspiratie in de vorm van boeken en tijdschriften over kunstenaars en
ontwerpers. Bruna omringde zich met tal van persoonlijke dingen: foto’s,
kaartjes, cadeautjes, briefjes. Alle voorwerpen in Atelier Dick Bruna, van
potlood tot ladenkast, bevonden zich in Bruna’s voormalige werkruimte. Atelier
Dick Bruna laat zien dat het werk van Dick Bruna veel breder is dan de
tekeningen voor nijntje en haar vriendjes, die voor kinderen bedoeld zijn. In
wisselende presentaties wordt Bruna’s veelzijdigheid getoond. Denk bijvoorbeeld
aan een thematentoonstelling rond de ontwerpen voor Zwarte Beertjes of ontwerpen
voor organisaties als Amnesty International en het Rode Kruis. Maak kennis met
Bruna’s manier van werken, en zie hoe hij elke keer weer tot de essentie van een
beeld weet te komen. Dick Bruna in zijn atelier Foto: Pål Hansen