Diamant Museum

Lieu

Événements à venir

Il n'y pas d'événements à venir

Événements passés

In de tentoonstelling A Place of Our Own staan de levens centraal van vier studentes in Tel Aviv, allen Palestijns én Israëlisch staatsburger. De Israëlische fotograaf Iris Hassid (1968) fotografeert de vier vrouwen sinds 2014 en praat met hen over hun ambities, vriendschappen, families en politiek-maatschappelijke betrokkenheid. Beeld: Iris Hassid, Joods Museum
Prikkelende cross-over tentoonstelling ‘Tijd en Eeuwigheid. Poëzie in beeld en woord’ toont verbluffende papierkunstobjecten van Annita Smit naast nieuwe gedichten van vijf eigentijdse dichters: Gershwin Bonevacia, Babs Gons, Marjolijn van Heemstra, Iduna Paalman en Mustafa Stitou. Het draait om de directe relatie tussen de kunst en de kijker: ‘Het hoofd mag uit, het hart mag aan’. Alle kunstwerken zijn door het thema ‘Tijd en Eeuwigheid’ geïnspireerd en dagen de bezoekers uit een verstilde ervaring (slow art) te beleven: mindfulness voor museumbezoekers.
The Kiss of Life
29april 2022
-
02oktober 2022
In de installatie The Kiss of Life verbeelden filmmakers Arnoud Holleman en Batya Wolff hoe binnen Batya’s familie fotografie en film verbonden zijn met het verwerken van de Sjoa (Holocaust). Vader Max Wolff (96) werkte zijn leven lang aan een immens beeldarchief, waarin bijna honderd jaar Joods familieleven is samengebracht. Het overgrote deel is van na de oorlog, slechts een klein deel van ervoor – met daartussen de kaalslag van de Sjoa. Met welke motieven werd er voor de oorlog gefotografeerd en gefilmd? En met welke erna? Opeenvolgende generaties Wolff, vastgelegd op opeenvolgende generaties beelddragers. Max Wolff maakte de meeste beelden, maar het archief kent ook andere makers. Elly Wolff, de oudere zus van Max, die werd omgebracht in Auschwitz. Harry van Esso, aangetrouwde familie, die omkwam in Bergen Belsen. Schoonvader Michel Kunstenaar, die net als Max Wolff het nieuwe leven na de oorlog wilde vastleggen. In het Kunstkabinet wordt het archief gepresenteerd in combinatie met vier korte films en een screensaver. Beeld: Joods Museum
Van vooroorlogse foto’s met het vrolijke rumoer in de straatjes rondom het Waterlooplein tot hedendaagse familieportretten. Het Joods Museum geeft de bezoeker een kijkje in het Joodse leven in Nederland, met name in Amsterdam, gezien door de ogen van meer dan veertig fotografen vanaf de jaren ’30 tot nu. De selectie van zo’n driehonderd werken varieert van grote professionals als Emmy Andriesse en Ed van der Elsken tot amateurfotografen. Enerzijds zijn het portretten van een gemeenschap, anderzijds voorstellingen van individuele levens en verhalen. Zo zien we uit de jaren veertig naast indringende straatbeelden vol verwoesting ook hoe de Joodse fotograaf Maria Austria ondergedoken op een zolderkamer persoonsdocumenten vervalst. Zaaloverzicht Joods Museum Na de oorlog richtte de Joodse gemeenschap zich naar binnen, waardoor van deze periode relatief weinig foto’s bestaan. Pas in de jaren ’80 en ’90 werden de geschiedenis, cultuur en religie opnieuw onderwerp van fotografen als Leo Divendal en Ania Bien. Terwijl deze naoorlogse generatie op uiteenlopende manieren haar familiegeschiedenis tracht te verwerken, proberen 21ste-eeuwse makers als Orna Wertman en Pauline Prior vooral invulling te geven aan hun Joodse identiteit of leggen ze feesten en rituelen vast. Met ‘Every Picture Tells A Story’ herinnert het Joods Museum de recente geschiedenis en viert het de Joodse gemeenschap. Wist je dat het Joods Museum een fotocollectie heeft van ruim 70.000 foto’s? Uit deze collectie is een selectie gemaakt van 300 foto’s die te zien zijn in de tentoonstelling Every Picture Tells a Story. Vanaf de jaren 30 van de vorige eeuw tot nu, je wordt meegevoerd in een reis door tijd waarin zowel het Joodse leven als de ontwikkelingen in de fotografiekunst te zien zijn. Van documentaire foto’s van het vooroorlogse straatleven in de Amsterdamse Jodenbuurt, de Jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog, de wederopbouw van het Joodse leven daarna tot conceptuele fotografie uit onze eigen tijd. Het Joods Museum heeft in de afgelopen decennia veel werk van professionele fotografen gekocht en gekregen. De nog steeds groeiende verzameling vertelt een bijzonder verhaal van bijna een eeuw over de Joodse gemeenschap, cultuur en geschiedenis in Nederland. In de tentoonstelling zijn foto’s te zien van meer dan 40 fotografen: Yair Aa, Emmy Andriesse, Taco Anema, Janneke Aronson, Maria Austria, Paul Babeliowsky, Ania Bien, Paul Blanca, Julie Blik, Diana Blok, Appie Bood, Marrie Bot, Frédéric Brenner, Rudolf Werner Breslauer, Jan Cremer, Willem Diepraam, Leo Divendal, Ed van der Elsken, Ruud van Empel, Nathalie Ezendam Keller, Leonard Freed, Henriëtte van Gasteren, Bram van Gelderen, Ilan Harel, Jeroen Hofman, Henk Jonker, Vardi Kahana, Boris Kowadlo, Philip Mechanicus, Bert Nienhuis, Helly Oestreicher, Sem Presser, Ralph Prins, Pauline Prior, Jan Theun van Rees, Arthur Rothstein, Emmy Scheele, Han Singels, Wolf Suschitzky, Venus Veldhoen, Roman Vishniac, Orna Wertman, Jenny Wesly, Annemie Wolff, Krystyna Ziach en Esther Zilversmit.
Veelbezongen, -geschilderd, -gefotografeerd en wereldberoemd in Amsterdam: het Waterlooplein. Tot en met 22 mei 2022 presenteert het Joods Museum in het stadhuis van Amsterdam een verkleinde versie van Waterlooplein. De buurt binnenstebuiten, een tentoonstelling over het hart van de voormalige Jodenbuurt. Deze tentoonstelling was eerder in het Joods Museum te zien. Het stadhuis, dat zelf gevestigd is aan het Waterlooplein, is dé plek om de geschiedenis van deze Amsterdamse buurt te ontrafelen. De tentoonstelling is voor iedereen gratis te zien. Vele gezichtenVanaf het ontstaan rond 1600 trok de buurt verschillende groepen immigranten, onder wie veel Joden. In de 18e en 19e eeuw groeide de armoede in de drukke, levendige buurt en tijdens de asgrauwe jaren van de Tweede Wereldoorlog en vlak daarna was het een plek van onbeschrijfelijk leed. In de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw veranderde de buurt drastisch door de aanleg van de metro en de komst van het destijds omstreden stadhuis-muziektheater. De buurt blootgelegdWaterlooplein. De buurt binnenstebuiten vertelt verhalen uit deze 400 jaar geschiedenis met reproducties van foto’s, affiches en schilderijen en echte bodemvondsten. In de tentoonstelling in het stadhuis zijn ook enkele bodemvondsten te zien. Deze zijn gevonden in beerputten die archeologen, toen het terrein braak lag voor de komst van de ‘Stopera’, blootlegden. Ze vertellen veel over de mensen die hier woonden. Zo wordt een beeld geschetst van een buurt die niet meer bestaat. Beeld: Waterlooplein, Joods Museum
Wat beweegt iemand zijn leven te wijden aan het verzamelen van honderden rammelaars? Heinz Keijser leidt voor de oorlog een vol, actief en creatief leven, omringd door kunstenaars, fotografen en theatermakers. Na de oorlog is daar weinig meer van over. Het constante vluchten, de onderduik en het verlies van dierbaren heeft hem getraumatiseerd. De zoektocht naar een miniatuurrammelaartje geeft hem een nieuwe levensvervulling.
Kristallen De tentoonstelling bestaat uit kunstwerken die een directe relatie hebben met de Dode Zee. Door voorwerpen onder te dompelen in het extreem zoute water van de Dode Zee, soms maandenlang, groeien er zoutkristallen op. Een gewone schoen, een bos prikkeldraad, een visnet of een jurk worden in een nieuwe gedaante uit het meer opgevist. Beladen Er is door het hoge zoutgehalte geen leven in de Dode Zee mogelijk, maar het verhaal luidt dat het water helende, magische en transformerende krachten heeft. Het is op meerdere manieren een beladen plek. Politiek gezien door de ligging in het grensgebied tussen Jordanië en Israël. De locatie is ook ecologisch gezien beladen vanwege de grote snelheid waarmee het water verdampt en het meer krimpt. Beeld: Sigalit Landau, Between Worlds, Joods Historisch Museum
Chanoeka Veel religies en culturen vieren in de donkerste dagen van het jaar feesten die verband houden met licht. In de joodse traditie is dat Chanoeka, een feest dat herinnert aan de opstand van de joden tegen hun Griekse onderdrukkers, meer dan tweeduizend jaar geleden. Een beetje olie, genoeg om één dag licht te geven, bleef toen acht dagen lang branden. Om dat wonder te herdenken steken joden zowel thuis als in de synagoge acht dagen lang een volgend lichtje van de Chanoekalamp of chanoekia aan. Kunstkabinet In de collecties van het Joods Historisch Museum en de Portugese Synagoge bevinden zich 144 chanoekia’s. Sommige dateren van halverwege de zestiende eeuw, andere zijn van nu. Ook in materiaal en vormgeving verschillen ze. Zo weerspiegelen ze de geschiedenis en de diversiteit van joden in Nederland. In het Kunstkabinet van het Joods Historisch Museum zijn nu een aantal van deze chanoekia’s te zien. Kom langs om ze te bekijken! Beeld: Joods Historisch Museum
Prikkelende cross-over tentoonstelling van het Bijbels Museum met monumentale papierkunstobjecten van Annita Smit en nieuw werk van vijf jonge dichters in de sfeervolle abdijvleugel van Museum Krona, deel van een – deels nog door de zusters Birgittinessen bewoond – abdijcomplex Marie Refugie te Uden. Het draait om de directe relatie tussen de kunst en de kijker: ‘Het hoofd mag uit, het hart mag aan’. Alle kunstwerken zijn door het thema ‘Tijd en Eeuwigheid’ geïnspireerd en dagen de bezoekers uit een verstilde ervaring (slow art) te beleven: meditatie voor museumbezoekers.
Zet je VR-bril op en ga met Eden op een magische reis om de betekenis van de Gulden Regel te ontdekken. Een leefregel die al duizenden jaren bestaat en in culturen over de hele wereld voorkomt: ‘wat jij niet wilt dat jou geschiedt, doe dat ook een ander niet.’ Klinkt simpel, maar is het eigenlijk wel zo makkelijk om je aan deze regel te houden? Door bijzondere ontmoetingen met de wijze leraar Hillel, het bedoeïenenmeisje Mahara, een sprekende wolvin en Robbie de Robot ontdek je hoe je beter voor anderen en de wereld om je heen kunt zorgen. Eden en de Gulden Regel is een virtual reality-ervaring voor jong en oud, voor iedereen die eens door een VR-bril naar de wereld wil kijken. Over de maker: Abner PreisEden en de Gulden Regel is gemaakt door VR-kunstenaar en verhalenverteller Abner Preis. Abner Preis won in 2019 de Gouden Leeuw juryprijs voor het beste internationale mediaproject op Cinekid. Kinderboekenschrijfster Bibi Dumon Tak schreef mee aan de teksten. Zij won met haar boeken meerdere grote prijzen, waaronder de Gouden Griffel en Theo Thijssenprijs voor kinder- en jeugdliteratuur. Ook schreef ze voor het Kindermuseum de door Fiep Westendorp geïllustreerde gedichtenbundel ‘Mijn huis, jouw huis’. Beeld: Eden en de Gulden Regel, Joods Historisch Museum