Description

DOMunder opent stapje voor stapje de 2000 jaar geschiedenis van het Domplein (weer), wel met wat nieuwe manieren van doen en laten. Zo kunnen er minder mensen tegelijk ‘ondergronds’, zijn er extra hygiënemaatregelen en de publieksbegeleiders zijn extra getraind. De Ontdekkingstocht 1.5 is – als vanouds – te boeken op vaste starttijden.

De Ontdekkingstocht 1.5 is een van de bouwstenen van ‘DOMunder 1.5’. De afgelopen én komende periode hebben een enorme (financiële) impact. DOMunder is voor 90% afhankelijk van de ticketinkomsten. Bouw mee aan de historische attractie van Utrecht in het ‘nieuwe normaal’: DOMunder 1.5.

Ticket info

Date info

Datum doorlopend, Tijd di t/m zo: 10:30 - 16:30

1 Picture

Suggested events

Met smartphones en social media belooft technologie ons dichter bij elkaar te brengen. Van nauwe familie tot verre kennissen en onbekenden, iedereen is binnen handbereik, en toch is de eenzaamheid de afgelopen jaren sterk toegenomen. De voortdurende en snelle ontwikkeling van technologie zorgt voor drastische veranderingen in de manier waarop connecties worden gevormd: met elkaar, met onszelf en met de natuur. Is er nog sprake van verbinding in het digitale tijdperk? Biedt technologie wel de connectie die nodig is? Of nemen onze apparaten en digitale connecties langzaam de plaats in van menselijk contact?  Met de nieuwe expositie In Touch verkent IMPAKT [Centrum voor Mediacultuur] vormen van verbinding in tijden van de digitale mensheid. Laat je onderdompelen in interactieve kunstwerken, audiovisuele ervaringen, virtual reality en AI, en ontdek dat de lijn tussen connectie en disconnectie dunner is dan je zou denken. Aan de hand van immersieve en speelse werken ondervind je als bezoeker aan den lijve wat het betekent om een emotionele relatie aan te gaan met technologie en via technologie met de ander, en wat het betekent om verbonden te zijn.  In Touch opent op 22 maart (vrij toegankelijk), en is van 23 maart t/m 4 mei 2024 te bezoeken op woensdag t/m zondag, van 12.00 – 18.00 uur.
Kunstliefde-leden presenteren nieuw werk geïnspireerd op het thema Roots: Iemand gaat wortelen, als diegene ergens woont, werkt, liefheeft, de taal spreekt, de cultuur begrijpt, zich thuisvoelt. Maar ook diepe gevoelens als passie, vervoering en begrippen als vaderland en moederland horen hierbij. Opening: zaterdag 9 maart
De artist in residence van de afgelopen drie maanden, Ingelot van der Pol, is druk bezig geweest in met het creëren van prachtige live schilderijen in het restaurant van Bunk Utrecht. Op zondag 3 maart worden al haar werken officieel onthuld tijdens wat haar maandlange overname van de tentoonstellingsruimte zal zijn. Ingelot van der Pol is een schilder, ontwerper, organisator, schrijver en stadsambassadeur van Utrecht. Het verspreiden van kunst op zoveel mogelijk manieren staat centraal in al haar projecten. Het werk van Ingelot bevindt zich op het snijvlak van sociale kwesties, visuele identiteit en kunst, waar ze muurschilderingen maakt bij bedrijven en huizen, openbare ruimtes herinricht, leefruimtes inricht en projecten bedenkt en ontwerpt. Als creatieve producent creëert ze ruimte om andere kunstenaars in de schijnwerpers te zetten en organiseert ze verschillende culturele activiteiten, zoals het maken van muurschilderingen met de buurt, workshops en meer. Tijdens haar residentie bij Bunk onderzoekt ze de kunst van verandering, hoop en troost.
Grafisch ontwerper en illustrator Max Kisman heeft zich de afgelopen jaren meer toegelegd op autonome kunstprojecten, waarin hij nadrukkelijker het experiment zoekt. Zijn herkenbare handschrift is de drager geworden van een persoonlijke zoektocht naar identiteit, waarin zijn Indonesische afkomst en zijn mannelijkheid belangrijke motieven zijn. Het werk manifesteert zich op papier, in animaties en projecties en in experimenten met schaduwpoppen die refereren aan Javaanse wayangpoppen en met zelf gecomponeerde muziek en eigen teksten. Op dit moment is zijn vredesduif die hij tekende voor de oproep tot een universele vrede van Peace Now! alom vertegenwoordigd in het straatbeeld van Nederland.
Het Maliebaanstation in Utrecht bestaat dit jaar precies 150 jaar. Dit jubileum wordt door het Spoorwegmuseum gevierd met een boeiende tentoonstelling. In diverse ruimtes van het station wordt teruggeblikt op de bouw, de verschillende functies die het station door de jaren heen had en de mensen die er werkten. Op 10 juni 1874 opende de Hollandsche IJzeren Spoorwegmaatschappij een zijtak van de Oosterspoorlijn die liep van Hilversum naar Utrecht. Aan de Maliebaan verrees een monumentaal station als opstapplaats voor de Utrechtse reizigers. Aanvankelijk floreerde het station – je kon er opstappen op de trein naar Parijs- maar gaandeweg verloor het station zijn belangrijke functie en werd het stil. Dichter F. Bordewijk omschreef in 1935 de sfeer in het station treffend als “een lijk boven aarde, dat vaak nog beklemmend onzen droom zal beheerschen”. In 1939 viel het doek en sloot het station voor reizigersvervoer. Het grotendeels verlaten Maliebaanstation wordt nog als rangeer- en goederenstation gebruikt, ook vindt het Bureau van Gevonden Goederen een onderkomen in het station. In de Tweede Wereldoorlog namen de Duitsers bezit van het Maliebaanstation met als zwarte bladzijde de deportatietransporten van Utrechtse Joden. Na de oorlog werd besloten dat het Maliebaanstation de “blijvende behuizing” zou worden van het Spoorwegmuseum. Op 28 november 1953 was het zover, voor een kwartje entree konden bezoekers een gedeelte van het nieuwe museum bezoeken. Pas in november 1954 was het gehele museum klaar en vond de officiële opening plaats. In 2005 werd het station weer in authentieke staat teruggebracht en sindsdien fungeert het als monumentaal entreegebouw van het vernieuwde Spoorwegmuseum.
De Tunnel is een expositieruimte die zijn werk maandelijks wisselt. Twee aaneengeschakelde zeecontainers bieden een kruip-door-sluip-door langs kunst, met altijd licht aan het einde. In maart exposeert Atelier Spat. Spat is een sociaal atelier van de Tussenvoorziening voor mensen met een kwetsbaarheid. In het atelier kunnen deelnemers hun creativiteit uiten en hun talenten ontwikkelen.
Kom naar de Spoorweg Spelen en ontdek of jij het in je hebt om lid te zijn van de spoorwegfamilie! Test je kennis, puzzelvermogen, kracht, snelheid, behendigheid en creativiteit bij de verschillende spellen en neem het op tegen de tijd, het spel of je eigen familie. Waar ligt jouw talent? Welk beroep past het beste bij jou? Bij de Spoorweg Spelen kun je ontdekken waar jij goed in bent. Ben je net zo sterk als de stoker, zo snel als de kruier en zo slim als de rangeerder? Ga de strijd aan en ontdek waar jij in uitblinkt!
Tussen religie en wetenschap heeft het altijd geknetterd. De twee hebben innig samengewerkt maar kunnen ook keihard botsen. En tot op de dag van vandaag hebben ze onverwacht veel met elkaar gemeen. Hoe zit dat? Ga vanaf februari 2024 mee op een fascinerende reis door de geschiedenis. Dwaal langs eeuwenoude wetenschappelijke instrumenten, zeldzame manuscripten en intrigerende kunst. Ontdek hoe de ontwikkeling van de natuurwetenschappen in West-Europa niet kan worden begrepen zonder kennis over de invloed van religie. Je wordt uitgenodigd om steeds met een andere blik naar de geschiedenis en naar jezelf te kijken. De schepping van de wetenschap wordt gemaakt in nauwe samenwerking met Teylers Museum en Rijksmuseum Boerhaave.
Theo van de Vathorst (1934-2022) BEELDEN MET EEN VERHAAL De aimabele, getalenteerde Utrechtse beeldhouwer en tekenaar Theo van de Vathorst maakte o.a. kleinplastiek, portretten, beelden en reliëfs voor de openbare ruimte. Hij werkte in brons, steen en keramiek, en vervaardigde daarnaast een groot aantal tekeningen. Wellicht het bekendste beeld in het genre ‘nagelvaste opdracht’ is diens ‘Marktvrouw’ op de Utrechtse Vismarkt. In Utrecht geniet ook de grote bronzen kop van judokampioen Anton Geesink bekendheid. Deze kreeg in 1995 een definitieve plaats in de nabijheid van de Jacobikerk. Tanja Nittka (1970) VON HIER AUS ‘‘Vanaf de Oudegracht -mijn adres tijdens mijn studie aan de Hogeschool voor de Kunsten- loopt men in hooguit tien minuten naar Galerie Quintessens aan de Nieuwegracht. Nu blijkt, dat ik iets langer op pad ben geweest. Utrecht 1995. Na het eindexamen verlaat een bejaarde auto met slechte remmen de vertrouwde straatjes. Op weg naar Hamburg, om via Marrakech, Casablanca en Zwitserland vele jaren later, rond 2006, in Berlijn te parkeren. Achteraf, maar pal onder de raam van een klein atelier in een voormalig kantoorkamertje van een houtzagerij, in het achterhuis achter een achterhuis. Ook hier blijft de tijd niet helemaal stilstaan, maar een zekere toewijding aan de illusie van vertraging en dus het schilderen is hier mogelijk.
Deze lente neemt Museum IJsselstein de tijdgeest en jongerencultuur van de jaren ‘80 onder de loep. Met aan de ene kant een terugblik op de gezelligheid en het thuisgevoel van jeugdsoos De Kajuit (in die periode gevestigd in het pand waar nu het museum is), en aan de andere kant een rijke kunsttentoonstelling met werk van kunstenaars van dezelfde generatie.