(v) vertrekt vanuit Meisjesherinneringen. De ploeg van De Nwe Tijd combineert
het verhaal met nieuwe teksten en persoonlijke interviews over met welke
verwachtingen je aan je volwassen leven begint, en met welke verwachtingen van
de maatschappij je vervolgens wordt geconfronteerd.
(v) vertrekt vanuit Meisjesherinneringen. De ploeg van De Nwe Tijd combineert
het verhaal met nieuwe teksten en persoonlijke interviews over met welke
verwachtingen je aan je volwassen leven begint, en met welke verwachtingen van
de maatschappij je vervolgens wordt geconfronteerd.
Heel haar leven heeft Nobelprijswinnares Annie Ernaux proberen te schrijven over
wat zij ‘het meisje van 1958’ noemt. Dat meisje was ze zelf. In 1958 ging zij
vol verwachting als begeleider mee op een zomerkamp. Nadat ze naar bed was
gegaan met een medebegeleider werd ze genegeerd door de andere meisjes en gepest
door de jongens. Ze probeerde er twee weken lang het beste van te maken, maar de
zomer van 1958 bleef haar dwarszitten. Haar leven lang, zo realiseert ze zich in
haar boek Meisjesherinneringen.
Ernaux ontleedt in haar autobiografische roman de subtiliteiten van het er niet
bij horen. Ze beschrijft hoe het is om constant het gevoel te hebben dat je
achter je rug uitgelachen wordt om hoe je spreekt, om wat je zegt en wat je doet
– om, kortom, wie je bent.
regie Freek Vielen van en met Evgenia Brendes, Brenda Corijn, Mieke De Groote,
Suzanne Grotenhuis, Ellis Meeusen dramaturgie Rosa Vandervost scenografie Sander
Salden productie De Nwe Tijd met de steun van de Vlaamse Overheid geïnspireerd
op Meisjesherinneringen van Annie Ernaux.
